کیانوش توکلی در باره آزادی بیان و کامنت گذاری در ایرانگلوبال
تعداد مشاهدات:
2048
دوشنبه, ژانویه 8, 2018 - 12:23
از تاریخ 10 ژانویه 2018 روش کامنت نویسی در سایت ایرانگلوبال تغییر خواهد کرد :کامنت های از پای مقالات برداشته شده و به صفحه شما منتقل می شود ولی صاحبآن اکانت همچنان می توانند مثل سابق به کامنت نویسی در زیر مقالات ادامه دهند و این مقالات به فیس بوک وصل خواهد شد:
انتشار از:
مطالب مرتبط:
چاپ 
ايميل
Balatarin
Facebook
Twitter
del.icio.us
گوگل
Google+
نظردهی با فیسبوک:
دیدگاه‌ها
در مورد مسایلی که جو سایت را
« سایت مخالف هزگونه نژادپرستی و راسیزم و اختلافات و جنگهای قومی-ملی است. مطالبی که مبلغ نژادپرستی و فاشیزم، ایجاد کینه و دشمنی در میان اقوام و ملیتها و مردمان ساکن ایران باشند، منتشر نخواهند شد، ولی بحثهای نظری و تئوریک درباره این مقولات امکان انتشار در سایت را دارند.»
مشکل به صورت اصولی و نظری در این بند حل شده ولی مشکل اجرایی طبق معمول همچنان باقی ست.
معمولا مسایل در قانون حل میشوند ولی در اجرا به دیده نمیایند.
منهم فکر میکنم مسایل مورد اشاره در بند بالا و همینطور «بحث تئوریک» در زمینه های « تابو» قلمداد شده، میتوانند مطرح شوند، ولی روشن است که « نوشته تبلیغی » با « نوشته تئوریک» فرق اساسی دارد.
اینها نظرات شخصی من میباشند.
من همچنان معتقدم که ایران گلوبال هنوز در مرحله آزمایش بسوی تکامل است که البته بندرت کسی به مرحله کمال میرسد. تغییرات جدید به گمان من گامی بسوی بهبودی ست. چند روزی ست که کامنتی از دوستان قدیمی نمی بینم و از روی کنجکاوی به صفحه شما سری زدم و جمعی از دوستان را در آنجا دیدم که به قول جناب ائلیار تعدادی "نوشته های تبلیغاتی، دشمنانه، توهین و تحقیر آمیز، پر از اتهام سیاسی، و خارج از موضوع، تفرقه انداز" در آنجا وجود دارد. هنوز نمیدانم که چرا افراد مشخصی از ثبت نام کاربری خودداری مینمایند. در ضمن به کامنتی از جناب دوشوکی بر خوردم که ایشان با ذکر ایمیل خود از خوانندگان تقاضا دارند که در صورت تمایل کامنت خود را به ایمیل ایشان ارسال دارند تا ایشان به کامنت های مربوطه پاسخ دهند. شاید بعضی از نویسندگان مایل به انتشار ایمیل خود نباشند ولی چون بیشتر افراد بیش
بله قصه « بگو خوشم میاد»
در هر صورت من باید نمونه نشان میدادم ، که شما به تور افتادید.
نوشته های شما ویژگیهای مورد اشاره را دارند، منهم نمی توانم جور دیگر بنویسم . این نیز گناه شماست.
ما هم داریم: «خنیاگر، آنچه دیده می سراید»
«عاشیق گؤردوگون سؤیلر»
تلفظ را هم قید کنم که اگر کسی خواست داشته باشد:
Aşıq gördügün söylər
----
همانطور که بهرنگی نیز در مجموعه مقالاتش نوشته: عاشیق های آذربایجان ، یا خنیاگران ما، هم شاعر اند و هم نوازنده. فعل « سرودن» اشاره به هنر سرایش این هنرمندان دارد.
و خود اصطلاح به « واقعگرایی» آنان.
جناب ائلیار,
با تشکر, میترسم که خودم هم این حسن نظر را باور کنم. لطف شما مرا به یاد شوخی زنده یاد سیمین بهبهانی در جلسه شعر خوانی فلوریدا میاندازد. تا آنجا که به یاد میاورم پس از کلی تعریف در معرفی خانم بهبهانی از طرف جناب نقره کار, خانم بهبهانی چیزی به این مفهوم گفتند که شخصی از خان لر تعریف کرده بود و لر گفت "مدونوم که دروغ مگویی _که من البته چنین جسارتی نمیکنم - اما بگو که خوشوم میاد". در همین جلسه, نیم ساعت پس از شروع مراسم - طبق معمول - چند نفر با سروصدا وارد شدند. خانم بهبهانی با صدای بلند گفتند آقای نقره کار بنا بود شما ساعت درست شروع جلسه را به من اطلاع میدادید! در همین جلسه هنگامی که چند نفر زودتر از پایان مراسم در حال خروج بودند - به نقل قول از خانم شهر نوش پارسی پور - خانم بهبهانی گفتند بچه ها در ها را ببندید که این ها فرار نکنند!
peerooz عزیز،
در مورد کامنت نویسی اشاراتی کرده ام ، در نظر داشتم برای کامنت نویسی تپیک، نمونه بدهم و به نوشته های شما اشاره کنم که عملاً یادم رفت، ولی اینجا جبران میکنم:
کامنتهای شما را اکثراً خوانده ام و آنها را میتوانم به عنوان کامنت نویسی نمونه، درست و تپیک، مثال بزنم. چون در آنها تولید « نقد، نظر، اندیشه ، متانت، عدم تبلیغات، مربوط به موضوع » بودن، معمولاً همه در کنار هم وجود دارند. و نمونه خوبی برای کامنت نویسی، تبادل اندیشه و نظر، هستند.
منهای اینکه شخص با آنها موافق یا مخالف باشد.
بهرصورت در بین نوشته های تبلیغاتی، دشمنانه، توهین و تحقیر آمیز، پر از اتهام سیاسی، و خارج از موضوع، تفرقه انداز، نوشته های شما از دید من کامنت تپیک اند و رهگشا.
از زحمت و اظهار نظرتان ممنونم.
پیروز جان، من در باره شما
جناب توکلی به منی که هرگز جز
جناب peerooz گرامی و بقیه
جناب کاوه جویا,
من متحیرم که شما در باره کدام ایران گلوبال صحبت میکنید؟ جناب توکلی بارها و بارها و بارها به تمام خلایق عالم اعلام کرده اند که حتی هر بی سروپائی " با یک امیل یک بار مصرف, با هر نامی(مستعار ) که بخواهد میتواند صاحب اکانت سایت شود، و هر چه - هرچه بازهم میگویم هرچه - دوست دارد بنویسد. از این روشن تر میشود گفت؟ و هنوز افرادی از سانسور شکایت میکنند؟ خیر جناب جویا, اشکال ایران گلوبال - که به نظر من یک تجربه بوده است که احتمالا به نتیجه هم رسیده - همین است. این سیاست و خط مشی موجب شده است که گاه حتی با "توهین و واژه های رکیک یا تهمت بی مدرک" آبروئی برای فارس و کرد و ترک و عرب و عجم وهر موجود دیگری در صفحات این سایت در ۱۴ سال گذشته نماند و بسیاری از مقالات و کامنت ها چیزی جز توهین و تهمت بی مدرک به منظور تبلیغ مرام و مسلک و عقیده و ماموریت افراد نیست و یا
جناب ایرج گرامی، ما ده سال
کاوه جان، بایستی مستند ،سخن
گاهی ایمیل هایی دریافت می کنم
آقای توکلی با سلام ای کاش می
دستتان درد نکنه آقای توکلی
با سلام :
البته تصمیم آقای توکلی به ملک شخصی خود هیچ جای بحث ندارد .
اما تسلیم آقای توکلی در برابر عناصر مدعی غیر دمکرات جای بسی تردید و سعوال دارد ! چرا که منابع بزرگ و ارگانهای معتبر تحقیقاتی ، دانشمندان بزرگ وتحلیلگران سیاسی ماهر با هزار زحمت سالی یک یا دو تا مقاله بیرون می دهند .
حال تسلیم افرادی که روزی دو تا مقاله و صدها کامنت درج می کند شدن واقعا جای بسیار تاسف را دارد ! و از طرفی باید پذیرفت گنجایش ما ایرانیان در عمل همین هست ، چرا که فقر فرهنگی در میان به اصطلاح روشنفکران بیداد می کند در حالی که ایران گلوبال جای بسیار خوب برای محک کردن خود بوده است . اما فقر فرهنگی هر گز این اجازه را نخواهد داد. من شخصا اگر چیزی یاد گرفته باشم تنها و تنها از کامنت ها بوده است بدین صورت به شهروندان کوچک در ایرانگلوبال تخته خواهد شد. موفق باشید.
سرکار خانم فراهانی منظور شما
لطفا لینک مستقیم مقاله را
مرسی
آقای توکلی بسیار طرح خوبی است
آقای توکلی ، قبول دارم که در
آقای توکلی ، قبول دارم که در مقایسه با سایر سایتهای فارسی زبان سایت شما آزادترین است. اما انتشار گزینشی و عدم درج بعضی از مقالات بدلایل نا گفته همچنان ادامه دارد. بنده با آی دی و صدا و تصویر شناخته شده درگذشته چندین مقاله از منظر یک فعال سیاسی تورک آزربایجانی برای سایت شما فرستاده ام که بجز چند تا بقیه بدون هیچ توضیح و دلیل خاصی درج نشده است. در صورتیکه نوشته های بی شناسنامه و حتی بی نام و با محتوی توهین آمیز را با دست و دل بازی تمام درج میکنید. برای نمونه روز چهاردهم دی مقاله ای تحت عنوان: چرا ملت آزربایجاان اینبار سکوت نمیکند؟ برایتان و سایر همکارانتان فرستادم که منتشر نکردید. امیدوارم که دلیلش حک همه ایمیلهای شما در آنروز از طرف سربازان امام راحل بوده باشد نه از طرف شورای نگهبان ایران گلوبال!! اگر ایمیل تان هنوز مسدود است میتوانید آن مقاله را از https://ayiq-eller.blogspot.com/ و
با تاسف ایران گلوبال نیز با
موفق باشید اقای توکلی
رفیق سائل عزیز، ضمن آنکه توجه
لذا شما میتوانی با ایجاد صفحه ای در فیسبوک با نام رفیق سائل همچنان نظراتت را بنویسی، و اینبار بی واسطه، و با مسئولیت خودت
آقای توکلی به نظر من این طرح
نویسندگان و دست اندکارایی که یکطرفه به قاضی نمی رند و حسابشون پاکه، چرا باید نظر افرادی مثل من رو ازپای مقاله شون حذف کنند؟ این نوعی به حاشیه روندن غیرخودی هاست که به معنای سانسور نوع جدیده! لطفاً اینکار رو نکنین چون این نوع تعدیل شده حذف بخش نظراته که تقریباً از شروع کار این سایت یه عده ای به شما فشار میاوردن که این بخش رو حذف کنین!
مخلص همه جانهای شیفته آزادی و برابری،
بر و بچه های اسیر رجوی رذل در آلبانی و هزار اشرف یادتون نره!
آقای توکلی عزیز، طرح خوبی
حال اینجا دو پرسش وجود دارد؛
1. امروز هشتم ژانویه است، و من چند روز پیش، نظری محترمانه در پای ویدئوی آقای مجید عبدالرحیم پور نوشته و ارسال داشتم. و ارسال پیام هم با موفقیت بود، یعنی روی صفحه جمله ی "نظر شما بررسی می شود" را دیدم. ولی نظر من هرگز در پای آن ویدئو درج نشد. چرا؟
2. شما در پای مقالاتِ منتشره در ایران گلوبال بخشی دارید به نام "نظر" چرا در حین صحبتهای خود در این ویدئو مدام از واژه "کامنت" استفاده کردی؟
برای شما و نشریه ی تحت مسئولیتت آرزوی موفقیت دارم
مشدی عباد