حکومت ایران در حال حاضر با تاکید بر دو اصل اسلامیت و ایرانیت فارسی اداره میشود.مخالفان این رژیم بعضا فقط یک ستون آن یعنی اسلامیت را میکوبند اما با چنگ و دندان ، ستون دیگر را مراقبت میکنند و مانع فروپاشی میشوند.آیا بهتر نیست با تمام توان و شجاعت هم دین حکومتی را نفی کرد و هم زبان مورد تبلیغ و حمایت آنرا؟در اینصورت قوم پرستی فارس محور و دینمداری حاکمیت پرور غیر ستیز جای خود را به پلورالیسم تنوع پرور و حقوق بشر احترام آمیز میدهد.شاید بهتر باشد نخبگان و نویسندگان و احزاب فارس گام اول را بردارند و با اعلام حمایت از رسمیت یافتن زبانهای غیرفارسی اعتماد این ملتها را جلب کنند و فرهنگ چندملیتی را در ایران به رسمیت بشناسند مطمئن باشند جای کسی تنگ نمیشود.عراق ویران شد کردها به حوق ملی شان رسیدند قبل از اینکه ایران مثل عراق اشغال و ویران شود حقوق ملی غیر فارسها را به رسمیت بشناسند این کار بیشتر به نفع
حکومت ایران در حال حاضر با
حکومت ایران در حال حاضر با
ناشناس
فارسها هست.بهتر است از تبارگرایی و نژادپرستی و خودبرتربینی دست بکشند.