دوست گرامی، ایرانخواه، از شما

..... آک های نوشته های من و شما را کسانی به ما یادآوری کنند گزندی به ما نخواهد رسید اما اگر من و شما در نوشته هایمان نادرست نویسی را پیشه کنیم جز زیان چیزی نخواهیم دید! ******** دوست گرامی، ایرانخواه، شما واژه (ایراد) عربی را به جای واژه (آک) پارسی به کار برده اید که این کاربرد نادرست است! واژه (ایراد) با واژگان (ورود) و (وارد) هم خانواده است و به کار بردن واژه (ایراد) به جای (آک) پارسی و (عیب) عربی نادرست است و هرگز عرب ها واژه (ایراد) را به جای واژه (عیب) به کار نمی برند! دوست گرامی، ایرانخواه، به کارگیری وچک (وارد می دانم) به جای (درست می دانم) نیز نادرست است از این روی به جای نوشتن وچک ( ..... برخی از ایرادهائی را هم که گرفته اید وارد می دانم ..... ) باید می نوشتید ( ..... برخی از خرده گیری های شما را درست می دانم ..... ) دوست گرامی، ایرانخواه، شما می گوئید ( ..... واژه پیرامون به معنی "درباره" فراوان به کار رفته و جا افتاده است ..... ) دوست گرامی، کاربرد فراوان واژه ای در کاربردی نادرست نمی تواند وندی برای به کارگیری آن از سوی ما باشد و بر ماست که این کاستی ها و آک ها را بویرائیم نه آن که بر آنها گردن نهیم و نادرست نویسی و نادرست گوئی پایانی نداشته باشند! دوست گرامی، نام درست زبانی که ایرانیان هم اکنون به کار می برند (دری) است و این زبان به جای مانده از زمان اشکانیان است و (پارسی) زبان پارس ها و هخامنشیان و کسانی مانند کورش و داریوش بوده است نه زبانی که هم اکنون ایرانیان آن را به کار می برند و سخن درباره چم واژه (دری) و این که چرا هم اکنون در ایران این زبان به نادرست (پارسی) نامیده می شود بسیار بیش از آن است که در چند رج و در یادداشتی کوتاه بگنجد و شاید در آینده به فراخی در این باره ها نوشتاری بنویسم. ********** (بویرائیم = اصلاح کنیم در دستور زبان) ، (ویراستن، اصلاح کردن در دستور زبان) ، (کاستی = نقص) ، (کاستی ها = نقائص) ، (آک = عیب) ، (بی آک = بی عیب) ، (آکدار = معیوب) ، (جُنگ = مجموعه، کلکسیون) ، (وچک = جمله، عبارت) ، (وند = دلیل، سند، مدرک) ، (چم = ترجمه، معنی) ، (چمگر = مترجم، معنی کننده) ، (رج = سطر)