محافل تجزیه طلب که تصورمیکنند با پوش« اصول انسانى ومنشور حقوق بشر» موضوع حق آموزش زبان مادری را پاشنهء آشيل برای جامعه ايران کنند معتبرترین سندی که در زمینه حقوق زبانی «اقلیتها»صادر شده است اعلامیه سال ۱۹۹۲ سازمان ملل متحد است که بر اساس این اعلامیه کشورها پایبند به حقوق مربوط به (آموزش زبان مادری)هستند و نه «حق آموزش به زبان مادری » كه تحت شرايط ويژه افراد مربوط به «اقليت های ملی »اين حق را دارند تا بر اساس سياست های آموزشی كشور_ زبان خود را مورد استفاده قرار دهند وبه آن تدريس كنند و کنوانسیون پایهای حمایت ازاقلیتهای ملی شورای اروپا در ماده 5: منشور تعهدات موجود مینویسد که آموزش زبان مادری درکنار (زبان ملی و رسمی) مجازاست وبا تأكيد به اينكه حفظ و حمايت از زبانهای منطقهای يا اقليتها در چهارچوب (استقلال و حاكميت ملی) واینکه نبايد تأثير منفی بر زبانهای اداری و ضرورت يادگيری
محافل تجزیه طلب که تصورمیکنند
محافل تجزیه طلب که تصورمیکنند
ناشناس
آنها بگذارد.