با سلام به لوایی عزیز، در اندوه دلخراش و جانفرسای غربت ناخواسته ، که از میان آوار آن آرزوهایش را برایمان ترنم میکند. و به ویژه از آرزوی بزرگش- « استقلال آذربایجان» -در شرایط کنونی سخن میگوید. من داشتن این آرزو را می ستایم. چرا که خود نیز آنرا دارم. اما بین من و لوالی گرامی در این مورد فرق اساسی هست. استقلال آذربایجان در شرایط کنونی برای من تنها یک آرزوی زیباست. همانطور که استقلال همه مردمان روی زمین، و سعادت آنها آرزویی زیباست. اما برای لوایی گرامی استقلال آذربایجان تنها یک آرزو نیست بل « سیاست عملی ست». اینجا من پرسشی دارم از ایشان و همه ی کسانی که این «سیاست استقلال» را پی میگیرند:
می خواهم بپرسم: « دلایل عملی بودن سیاست استقلال آذربایجان کدام اند؟» ؛ « چرا فکر میکنید این کار عملاً امکان پذیر است؟» استدلالتان چیست؟ سئوالم ستمهای 80 -90 ساله نیست. سود یا زیان استقلال نیست.
با سلام به لوایی عزیز، در
با سلام به لوایی عزیز، در
آ. ائلیار
نقاط دیگر زمین استقلال دارند یا نه نیست. چرا تجربه نکنیم هم نیست. بل مشخصاً تنها این است که «چرا استقلال عملی ست و نه غیر عملی؟» دلایل اثبات عملی بودن این سیاست کدام اند؟ گرفتیم تجربه بکنیم. اما دلایل عملی بودن آن کدام اند؟ چگونه امکان تحقق دارد؟ با احترام .