زمان ما قبل از نماز یک رزمنده

زمان ما قبل از نماز یک رزمنده که هر روز تغییر میکرد یک خاطره از جبهه ونحوه شهادت یکی از سربازان ایران رو میگفت بعد نماز توسط روحانی منتخب مدرسه اقامه میشد جمعا بین 40 تا 60 دقیقه در حیاط مدرسه روی اسفالت زیر افتاب تو یک شهر نیمه کویری کل جمعیت 600 نفری راهنمایی همه موظف به خوندن بودند فقط چون دختر بودیم هرکس 7 روز مجاز بود نخونه اونم به محض شروع نماز دوسه نفر می اومدند اسامی رو یادداشت میکردند اگر بیش از7 روز اسم کسی تولیست بود باید به مدیر معاون ودبیر پرورشی پاسخ میداد دراون مدت دورتر از بقیه زیر سایه محدود درختان باید جمع میشدند وبه سخنرانی رزمنده جانباز یا ازاده گوش میدادند الان میگه اجباری نیست پس هنوز خیلی فاصله دارند ماباید روی اسفالت نماز میخوندیم نه حتی روزنامه چون ممکن بود تومتن اسامی مقدس باشه والبته تمام طول سخنرانی هم روی اسفالت نشسته بودیم درسکوت کامل ولی خدایی اش