در معادلات سیاسی حاکم بر ایران و جهان گیردادن مکرر به یک و یا چندنفر جداشده از یک فرقه مذهبی نه تنها سطحی و نازل بودن درک و فهم نویسنده از آنچه در این دنیا می گذرد را نشان میدهد، بلکه حاکی از آن است که علیرغم حمایت از دموکراسی، باز گذاشتن درب یک رسانه برای ثبت هرنوع بیانی باعث سوء استفاده و کاسته شدن ارزش و اعتبار آن رسانه خواهد گردید.
پر واضح است که حتی برای خود مجاهدین خلق از این که بنا به عملکردهای غیر دموکراتیک، وابستگی های بی درب و پیکر و بی پرنسیپی هایی که از خود نشان داده اند در میان مردم ایران ارزش و اعتبار خودشان را از دست داده اند شک و شبهه ای باقی نگذاشته است، لذا اقدام به بکاربردن شیوه ها و میان بر زدن هایی برای کسب آبرو می نمایند که از آن جمله استفاده از افرادی نظیر آقای امرالله ابراهیمی است.
اگر این روش سوء استفاده نیست پس چیست؟
شیوه ها و میان بر زدن ها هم به این
در غیر این صورت با چه منطقی میشود این را توجیح نمود که مثلن با ارزش ترین مطالب سیاسی در سایت بالاترین و ایرانگلوبال به مرحله پر بیننده ترین و بحث بر انگیزترین نمی رسد اما نوشته امثال آقای ابراهیمی که در سایت های دیگر اجازه ورود نمی یابند در این دوسایت خودنمایی میکنند.
به تجربه ثابت شده که دادن فضای دموکراتیک خوب است، اما خوب تر از آن این است که جلوی سوء استفاده ها گرفته شود.
همیشه این سئوال پیش میاید که چرا رهبران و اعضای مجاهدین خودشان وارد چنین فضای دموکراتیکی نمی شوند و با هیچ رسانه و یا فرد ایرانی مصاحبه نمی کنند و تنها از افراد فریب خورده برای پیشبرد اهدافشان استفاده می نمایند. همین آقای توکلی(مسئول ایران گلوبال) و ده ها رسانه دیگر بارها و بارها از رهبران، مسئولین و اعضای مجاهدین درخواست مصاحبه و جوابگویی به سئوالات کاربران سایت و یا رسانه را نموده اند که تمامن بی جواب مانده است.
متاسفانه هم چیز مجاهدین - اعم از رهبرشان گرفته تا اهدافشان - برای مردم ایران پنهان و برای خشونت گرایان و جنگ طلبان آمریکایی، اسراییلی و امثالهم آشکار است.