همانطور که تبعیض چهره های
آ. ائلیار
همانطور که تبعیض چهره های زیادی دارد، فقر نیز صورت زشت خود را در همه جا و همه چیز نشان میدهد. در اقتصاد،فرهنگ،سیاست، تربیت، رفتار فردی و اجتماعی و...فقرو تبعیض و استثمار و دیکتاتوری آتشی ست بر هستی انسان . و حیوان و گیاه و طبیعت. که همه چیز را سوزانده و به خاکستر تبدیل میکند.پرسش این است: چگونه می توان از خاکستر خود جان گرفت و سربرآورد؟ ما در فرهنگ خود با «خاکستر اصلی - کرم» الفت داریم. در ماورای سخن آن پیر زن، چه چیزی به خاکستر کرم جان داد؟ براستی چه چیزی؟