رفتن به محتوای اصلی

بانوی ارجمند سرخانم اشرف

بانوی ارجمند سرخانم اشرف
ناشناس

بانوی ارجمند سرخانم اشرف دهقان، با سلام، هرانسان بشردوست و با وجدان میخواهد که خلابق در هر کجای دنیا که باشند، در کمال آزادی، و صلح و صفا، و آرامش و دوستی در کنار یکدیدگر زندگی بکنند، و از دماغ کسی حتا خونی ریخته نشود. اما کسانیکه امروز کوبانی را لینین گراد، و استالین گردا، کمون پاریس، و اسپارتاکوس مینامند، کمی خنده دار بنظر میرسد. آنانیکه در اخبار، در جلوی دوربینهای تبلیغاتی غربی، هنگام صحبت کردن ازکوبانی رگ گردنشان بیرون میزند، در پستو خانه همان مراکز اخبارکه از کاه کوه میسازند، از فرط خنده روده برمیشوند! زیرا مردم جهان بخوبی آگاهند که تقریبا نود و نه درصد ساکنان کوبانی، از یکماه پیش آنجا را ترک کرده و در کشور ترکیه در امنیت کامل بسر میبرند! اکنون سئوال این است، آیا منظور آنان از بزرگ گنمائی یک قریه بی نام سوری چیست؟ کسانیکه

مدام زن و بچه های گریان را جلوی دوربین میکشند، و از فاجعه و قتل عام فریاد میزنند، آیا این بدین خاطر است که مردم کوبانی (عین العرب) کرد هستند؟ و یا بخاطر انسانیت این کار را میکنند؟ اگر بخاطر انسانیت است، ما نیز میگوئیم که کار نیکی است. و لازم است که انسانهای با وجدان، از مظلومان حمایت کنند، همان کاری را که ترکیه میکند، و به همه آنان پناه داده و در حد امکانات خود، مایحتاج بیش از دو میلیون آواره جنگی را تامین میکند. که هزینه ماهانه آن سر به میلیارد ها میکشد. اما باید خاطر نشان ساخت از این دو میلیون آواره جنگی تقریبا "صد و پنجاه هزار" نفر اهل کوبانی هستند، و در حدود تقریبا 1.850.000 نفرشان پناهنده گان و آواره گان عرب سوری و یا سایر گروهای اتنیکی، از قبیل آسوری، ارمنی، و امثالهم اند. "حلب" شهری که رژیم دیکتاتور اسد، بکمک رژیم جنایتکار اسلامی فارس، و رژیم پوتین، در جلوی چشم جهانیان، از سه سال پیش به قتل عام مردم آن و دیگر شهر های مشابه میپردازد. و کشور های غربی نیز مثل اینکه در سالن قصابی به تماشای صحنه سلاخی ایستاده اند، سکوت کرده اند، و تنها پیامشان اینست که این جنگ طول خواهد کشید. از زمانیکه رژیم اسد بشکه های بمب را بر سر و روی مردم بیگناه شهر زیبای حلب میریزد، و آن را با خاک یکسان میکند، آیا سرکار خانم اشرف دهقان، در باره آن حملات وحشیانه و قتل عام مردم بیدفاع شهر حلب، مقاله ای به رشته تحریر در آورده اند؟ و از حقوق انسانی آنان دفاع کرده اند؟ شهری که، از نظر پیشرفت و تمدن و سابقه هزاران سال تاریخی، که اصلا قابل قیاس با آبادی گمنامی بنام کوبانی، نیست، آیا ایشان به ویرانی آن شهر و قتل عام مرم حلب اعراض کرده اند؟ از آن جمله اند، کشتار مردم بیدفاع "قره باغ" و قتل عام اهالی شهر "خوجالی" آذربایجان، توسط ارتش روس و ارمنستان، که هنوز که هنوز است بیش از یک میلیون نفر مردم بی پناه آذربایجان از شهرآبا و اجدادی خود رانده شده اند، و در چادرها زندگی میکنند. و بیست سال تمام است که در آرزوی بازگشت به شهر و دیار خود انتظار میکشند. از آن جمله اند قتل عام مردم گروزنی در"چچن ستان" و با خاک یکسان کردن "گروزنی"، توسط ارتش روس! کسانی که امروز یک قریه بینامی مثل عین العرب را اینهمه بزرگش میکنند؟ هدفشان از بزرگنمائی آن چیست؟ چه سیاستی در پشت این تبلیغات رسانه ای نفهته است؟ آیا جنگ داخلی سوریه فقط در آنجا جریان دارد، و یا به علت اینکه ساکنان آن کرد هستند، و آنجا مقر گروههای مسلح پ.کا.کا و امثالهم است، که برای انجام عملیاتهای تروریستی در خاک ترکیه برای غرب ازاهمیتی مهم بر خوردار است؟ به همین جهت رسانه ها و تبلیغات غربی آن را بهانه قرار داده، بعنوان نکته اتحاد علیه ترکیه و ملت ترک مهم جلوه میدهند؟ تا بدین بهانه در روز روشن با تسلیح گروههای تروریستی اکراد، و به بهانه ایجاد کردستان بزرگ جنگ داخلی سوریه را بداخل مرزهای ترکیه و آذربایجان هدایت بکنند؟ همین گروه مسلح و تروریستی پ.کا.کا که از طریق عوامل خارجی و حمایت رژیم اسد بیش از 40.000 نفر مردم بیگناه ترک را قل عام کرده است. آیا سرکار خانم اشرف دهقان، در این باره مطلبی نوشته اند، و آن فجایع و قتل عامها را محکوم کرده است؟ همان نیرو هائی که امروز به نام "پژاک" فرزندان آذربایجان را به قتل میرساند و ادعای عرضی بخاک آذربایجان دارد! سرکار خانم اشرف دهقان! اگر در یک برهه خاص،بعنوان یک انقلابی علیه دیکتاتور های شاه و شیخ مبارزه کرده اند، که قابل ستایش است. اما امروز، دوران و توازن سیاسی جهان کاملا دگرگون شده است، و لازم است که در کنار جنبش آزادیبخش مردم مظلوم آذربایجان و خلق خود قرار بگیرد، تا برای همیشه در قلب مردم و در تاریخ آن جاودانه شود. فردا دیر است.