راستش من اقای نوری علا را از لابلای نوشته هاشان این گونه نمی شناختم. ولی خداییش هم از خواندن نامه ای چنین متناقض و مشاهده این گونه قلم زدن جز رائحه حقد و کینه و بد و بدتر از آن، چیزی دیگر به مشام نمی رسد چه برسد که به اندیشه راهی بیابد، حاشا اگر چنین باشد اندیشه کجا و این ادبیات کجا!