ظاهرا انتشار یک فایل صوتی

من ادعا نمی کنم که اینچنین است و فقط این احتمال را می دهم و حکم قطعی صادر نمی کنم. «» 2- ایرانگلوبال اعلام کرده است که هر کامنت و نوشته و مطلبی را که شامل کلمات زشت باشد، منتشر نمی کند. این فایل صوتی از آغاز تا پایان آن پر است از کلماتی که وجود حتا یک نمونه از آن در نوشته ای، موجب حذف آن نوشته می شد. حال سوال اینجاست که آیا انتشار اینگونه کلمات از سوی اعضای مدیریت سایت مجاز است؟ در ادامه به این مورد خواهم پرداخت. «» 3- انتشار این فایل صوتی راه تازه ای را پیش پای سایت ایرانگلوبال قرار می دهد، یعنی مبارزه با رژیم و افشای آن با هر وسیله ای. طبیعتا باید در مدیریت سایت در این مورد بحث و گفتگو و تصمیم گیری شود و این کار هنوز صورت نگرفته است. 4- پس از انتشار این فایل، ظاهرا سایر اعضای مدیریت با این فرض که یکی از اعضای مدیریت مطلب مستهجنی در سایت منتشر نمی کند، به این فایل توجه نشان ندادند ولی فایل صوتی با عکس المعمل فوری موافق و مخالف خوانندگان گرامی روبرو شد. به نظر من اینجا باید مدیریت سایت بلافاصله عکس العمل نشان می داد، آنرا خیلی سریع بررسی می کرد و تصمیم خود را می گرفت. متاسفانه این کار به صورتی مطلوب انجام نشد. «««»»» مساله را به دو صورت می توان مطرح کرد: 1- آیا ما باید اول از همه از اصلی بودن فایل مطمدن شویم و بعد آن را منتشر کنیم و یا اینکه اصلا مهم نیست که اصلی است یا جعلی، اول منتشر می کنیم و اگر بعدا روشن شد که جعلی است از خوانندگان خود عذرخواهی می کنیم! 2- آیا اصولا صرف نظر از اصلی و یا جعلی بودن فایل، ما مجاز به انتشار مطالبی با چنین فرهنگ و واژگانی هستیم یا نه؟ آیا به بهانه حرفه خبرنگاری می توان هرگونه اراجیفی را به خورد ملت داد و افتخار هم کرد؟ آیا حرفه خبرنگاری اشاعه گر فرهنگِ بی فرهنگی است؟ «««»»» به نظر من اصل موضوع بر سر جعلی یا اصلی بودن این فایل نیست. هم اکنون بسیاری از مردم میهنمان بخوبی می دانند که ایادی رژیم "چون به خلوت می روند، آن کار دیگر می کنند" و لزومی ندارد که ما به عنوان یک سایت روشنگر، به انتشار وسیع این فایل و این فرهنگ اقدام کنیم و به اشاعه گر این فرهنگ تبدیل شویم. و نه تنها لازم نیست بلکه زیانمند هم است. از همین الان می توان تاثیر این فایل را در همینجا و در همین کامنتها مشاهده کرد. عضو مدیریت سایت که باید حافظ منافع خوانندگان خود باشد و در این راه انگ سانسورچی را بخورد و صدها فحش را تحمل کند، برای خواننده ای می نویسد: " اما شما که رگ غیرتتان بلند شده می توانید اهل بیت را بفرستید به همین اماکن تا از روضه و فرمایشات امثال این جانوران ؛ همچنان مستفیض شوند..." و "شما می توانید در همان شهر نو که در بالا ذکر کردید ؛ رفته و عقده گشایی کنید" ««»» در شرایط عادی، من به عنوان یکی از همکاران مدیریت، بلافاصله این "کامنت" را حذف می کردم و در صورت تکرار، آی پی کاربر را هم بلوک می کردم ولی چه کنیم که شرایطی پیش آمده که نمی توان چنین کاری انجام داد چون جو متشنج تر می شود و ره به جایی نمی بریم. «««»»» ولی راه کدام است؟ آیا خبرنگار باید اینگونه فایلها را منتشر کند و یا اینکه راه دیگری وجود دارد؟ به نظر من، در صورتی که یقین داشته باشیم چنین فایلی جعلی نیست، می توان و باید آن را افشا کرد. ولی باید در نظر گرفت که افشا به معنی انتشار آن نیست. انتشار چنین فایلی، یعنی اشاعه آن. افشاگری می تواند به صورت نوشته ای جامع در مورد نوار و فرهنگ حاکم بر آن و نقد این فرهنگ باشد. دوست عزیزم کیانوش توکلی مطرح کرده اند که آیا اگر نواری از شکنجه گری به دستمان آید که به زندانی فحش می دهد، یاید آن را منتشر کرد یا نه. به نظر من این دو را نمی توان در کنار هم گذاشت و مقایسه کرد. مجلس بزم مداحان و صحنه شکنجه زندانی با هم در یک سبد نمی گنجند و قابل مقایسه نیستند. این جای خود دارد و آن جای خود. و در ثانی، معمولا وقتی رسانه های غربی چنین اسنادی را منتشر می کنند، جای کلمات زشت، یک بووووق می گذارند. آیا ما هم نمی توانیم از چنین روشی استفاده کنیم؟ «««»»» من در این کامنت نمی خواهم بیش از این به مسائل مطروحه بپردازم و امیدوارم که در فرصتی مناسب بتوانم نظراتم را به طور مفصل تر ارائه دهم.