معاویه گرانقدر
موضوع دقیقا در این راستاست که آیا دستیابی به دموکراسی و پذیرش قواعد آن در یک کشور باید توسط مردم همان کشور بتدریج و همراه با رفرم هایی که با سطح دانش فرهنگی و سیاسی مردمان بومی همان منطقه همطراز است صورت گیرد و یا عوامل خارجی که بدنبال منافع خود هستند در صدد تغییر ساختار سیاسی (رژیم) یک کشور مفروض عمل نمایند. بله در دوره جنگ سرد، دو اردوگاه بنا به مصالح و منافع خود سیاست ائتلاف و یا حمایت از کشور و یا جنبش هایی را در مناطق مختلف جهان دنبال میکردند و تز راه رشد غیر سرمایه داری هم محصول "سوسیالیسم عملا موجود " آندوره بود. نگاهی به ضایعات و تلفات فجیع انسانی و ویرانی کشورهایی نظیر افغانستان، عراق و هم اکنون لیبی و یا سوریه نشان می دهد یم که سیاست تغییر رژیم ها توسط نیروهای خارجی نه تنها پروسه دموکراتیزه شدن را در چنین کشورهایی تسریع نکرده بلکه در برخی موارد جنگ داخلی و
معاویه گرانقدر
معاویه گرانقدر
ناشناس
عدم ثبات اجتماعی ، سیاسی، اقتصادی و ..نصیب چنین کشورهایی شده است. شما برای یک لحظه فرض را براین بگذارید که مداخله خارجی در ایران صورت گیرد و رژیم سرنگون شود. تصور می کنید دو میلیون سپاهی و بسیجی تا دندان مسلح فرش قرمز برای ورود شما به کشور باز خواهند کرد؟ مگر با خون خود! لذا باید به این نکته توجه داشت که هیچ کشوری یک دلار بدون توجه به سیاست های استراتژیک این و یا آن حزب مخالف جمهوری اسلامی پرداخت نمی کند و یقین بدانید که دولت های غربی می توانند در اشکال دیگری هم در حمایت از جنبش دموکراتیک وآزادیخواهانه مردم ایران قدم بردارند. برای نمونه مصوبه چند سال قبل مجلس هلند در تخصیص مبلغی سالانه برای حمایت از ندای آزادیخواهانه مردم ایران بشکل تاسیس رسانه ای مستقل. همانطور که می دانید هزینه رادیو زمانه و سایت روز از دل چنین مصوبه ای تامین می شود و نمونه های دیگر