رفتن به محتوای اصلی

دوست عزیزی بنام هومن تئوری

دوست عزیزی بنام هومن تئوری
ناشناس

دوست عزیزی بنام هومن تئوری جالب و تأمل برانگیزی درباره رفتار بعضی از این کامنت گذاران دارد و از آنها بنام "دهاتی-شیعی" یاد می کند. اگرچه از جزئیات این تئوری ایشان خبر ندارم، ولی تعبیرش، یعنی ربط این رفتارهای عقب مانده به ذهنیت دهاتی و بخصوص شیعی بسیار تفکربرانگیز است. این تفکر دهاتی موسیقی را هم نژادی می کند و از اینکه جمهوری آذربایجان تار را "ملاخور" کرده خوشحال می شود و قند در دلش آب می شود. تار از سازهای شهری موسیقی ایرانی است (مثل کمانچه و سنتور و نی و سه تار و قیچک و برعکس دوتار و تنبور و نی لبک و ...) ایرانی هم خواهد ماند. معلوم نیست که این ترکزبانان قفقازی که تار را ااختراع خودشان می دانند، چرا برای آن اسم فارسی گذاشته اند و چرا اسامی همه مقامات موسیقی ملی شان هم فارسی است (مثل بیات شیراز و چهارگاه و شوش و سه گاه و ...)؟

با این همه از این دهاتیها باید گذشت و به نوای دلنشین خانم یولدوز توردیوا گوش داد که مرزهای کودکانه این عقماندگان ذهنی را پشت سر گذاشته و من بعد از شنیدن این ترانه فارسی ایشان، با اینکه یک کلمه ازبکی بلد نیستم، ترانه های ازبکی اش را هم با لذت فراوان گوش می کنم، زیرا موسیقی زبان جهانی است، البته برای کسانی که پا را از روستای خودشان بیرون گذاشته باشند و اصولا بدانند که "جهانی" هم هست>

http://www.youtube.com/watch?v=YcGTgiaG5Qk