دوستان گرامی، بدبختانه کسانی

دوستان گرامی، بدبختانه کسانی درباره زبان ترکی داوری می کنند که ترک نیستند و زبان ترکی را نمی دانند! کسی می تواند درباره یک زبان داوری کند که آن زبان را نیک بداند نه کسی که آن زبان را درنمی یابد! من پان ترک یا پان آریا نیستم و کوچکترین باورمندی به باورداشتی به نام بوم گرائی (ناسیونالیسم) ندارم و باورداشت من تک میهنی (اینترناسیونالیسم) است اما در سنجشی بی سویانه زبان ترکی و دستور زبان آن از بسیاری زبان ها پیشرفته تر است. زبان ترکی از زبان های پارسی، عربی، انگلیسی، آلمانی، روسی، فرانسوی، اسپانیولی، ایتالیائی و ..... بسیار پیشرفته تر است. (باز هم می گویم من پان ترک نیستم) با آن که من ترک هستم اما این توانمندی را دارم که به زبان صد در صد سره پارسی بنویسم و نوشتن به زبان پارسی سره ر ا نیک می دانم اما در آن هنگام پارس زبان ها نیز آن زبان را درنخواهند یافت چون زبان پارسی کنونی پر از واژگان عربی است! ********** نوشتار آقای خشایار رخسانی با آن که کوشیده اند به زبان پارسی سره بنویسند تهی از کاستی نیست و نیازمند ویراستاری است. در این نوشتار واژه های: مورد – جمله – مهم – فن – ماده – جذب – نقش – امکان - ذخیره - سوا - سبب - تولید واژه هائی عربی هستند و چند واژه ناهنجار نیز به جای واژگان عربی یا فرنگی به کار گرفته شده اند. واژه قند واژه ای پارسی است و نیازی نیست که واژه شکر را که آن هم پارسی است به جای آن به کار ببریم. (کمک) نیز واژه ای ترکی است نه پارسی و باید به جای آن واژه (یاری) را به کار برد. به جای واژه (ملت) نیز می توان واژه (بوم) را به کار برد و .......... همه این نوشتار پس از ویرایشی سبک چنین می شود: ********** راهی نو- جایگزینی برای نیروی فسیل و پایان دادن به جنگ میان بوم ها (ملت ها) - یکی از بزرگترین گرفتاری هایِ جانوران برای زنده ماندن به دست آوردن نیرو برای برآورده کردن نیازهایشان برای کار و کوشش است و دست یافتن به نیروی فراوان و ارزان از گرفتاری های سترگ همایش های نوین در سدۀ بیست و یکم نیز هست. از آنجا که نیروی فسیلی (مانند نفت) گران است و در آیندۀ نزدیک کمیاب خواهد شد نیاز به جایگزین کردن آن با یک نیروی نو آشکارتر می شود که هم ارزان و هم دارای یک سرچشمۀ بی پایان باشد. در دست یافتن به چنین کارآوری، گیاهان برای دست کم دو میلیارد سال از همایش های نوین پیشی گرفته اند. آنها توانسته اند به یاری یک واکنش شیمائی به نام فتوسنتز (Photosynthesis) نیروی خورشیدی را به نیروی شیمائی واگردانند. در این واکنش کلروفیل ها یا مایه های هایِ رنگی که نیروی خورشید را به خود می کشند کارآئی ارزنده ای دارند. کلروفیل ها می توانند به یاری نیروی خورشیدی ملکول آب را به هیدروژن، الکترون و اکسیژن بشکافند و با درآمیختن هیدروژن، الکترون و گاز کربنیک ملکول قند را فرآوری کنند و بدین سان نیروی خورشیدی را در ملکول قند بیانبارند. به جز قند، اکسیژن از دیگر فرآورده های شاخه ای این واکنش شیمائی است که زندگی جانوران را روی زمین شدنی کرده است. از آنجا که نیروی خورشیدی، گاز کربنیک و آب که مایه های نخستین فتوسنتز را می سازند کمابیش روی زمین دارای سرچشمۀ بی پایان هستند این شیوه از فرآوریِ نیرو ارزانترین و پاکترین نیروئی است که می تواند جایگزین نیروی فسیلی شود زیرا بخش بزرگی از گاز کربنیک هوا را نیز که آلودگی و گرمایِ روزافزون را در پی دارد را به نیروی سودمند وامی گرداند. یکی از وندهای بُنین که تا کنون از فرآوری چنین نیروی ارزان و پاک پیشگیری کرده است دستیابی به میانجی هائی است که بتوانند این واکنش شیمائی را هم در آزمایشگاه انجام پذیر کنند و هم فرآوری چنین نیروئی را به گونۀ گُسترده برای فروش فراهم آورند. میانجی ها آن ملکول های شیمائی هستند که یک واکنش شیمائی را به انجام می رسانند بی آن که خودشان در پایان به مایه دیگری واگردانده شوند و یا این که ازمیان بروند (همانند ویتامین ها) نمونه ای از میانجی هائی که دانشمندان توانسته اند برای بهبودی این فرایند شیمائی پیشنهاد دهند یکی منگنز (Manganese) است و دیگری اکسید کبالت (Cobalt oxide) از آنجا که این میانجی ها دارای کاستی هائی هستند و تا کنون نتوانسته اند واکنش شیمائی فتوسنتز را در آزمایشگاه به خوبی پیش ببرند هنوز تا فراوری چنین نیروئی به گونۀ گُسترده چند گام در پیش روی است اما دانشمندان امید دارند و بسیار خوشبین هستند که بتوانند در سال های آینده چنین میانجی هائی را به گونۀ ساختگی بسازند و همچنین واکنش شیمائی فتوسنتز را چنان دگرگون کنند که به جای ملکول قند در پایان گاز هیدروژن یا الکل فراوری شود که از هر دو می توان به جای سوخت بهره برد. گاز هیدروژن هم اکنون ارزنده ترین و نیرومندترین مایه سوختی برای پرواز موشک های کیهان پیما است. گیاهان از این روی همانند جانوران درنده نیستند که می توانند نیروی نیازین برای زنده ماندن را به رایگان از خورشید بگیرند و از آنجا که دستیابی به نیرو برای زنده ماندن یکی از انگیزه های دیرینۀ جانوران برای درندگی و کشتار همدیگر و یا دامن زدن به آتش جنگ های خونین میان سرزمین های هومَنی (انسانی) بوده است پیروزی در این کارآوری می تواند از راه کاربرد بخش بزرگی از گاز کربنیک هوا و واگرداندن آن به نیرو، هم زیستبوم را از آلودگی برهاند و هم به جنگ های دیرینه میان بوم ها (ملت ها) پایان دهد.