دومین سالگرد جنبش مهسا( ژینا) دستاوردها و درس‌ها

ولادیمیر پوتین، رئیس جمهوری روسیه می‌گوید اگر غرب به اوکراین اجازه دهد از موشک‌های دوربرد علیه این کشور استفاده کند، این به معنی ورود مستقیم ناتو و کشورهای تامین کننده این تسلیحات به جنگ است.

در مورد گفتگوی نیکفر و عبدی ، به نظرم در مجموع نیکفر سوار بحث‌ بود و برخورد های عبدی ضمن آنکه بسیار محترمانه بود، ژورنالیستی و پراکنده گویی بود . محمد رضا با هوشیاری وارد بحث فائزه هاشمی و‌ چریک ها نشد . عبدی در صحبت های پایانی روی نقطه ضعف نگاه صرفا راهبردی نیکفر خوب مانور داد و یک‌گل سه امتیازی زد .

با این‌همه درنهایت بایدبین فائزه و حقوق او به عنوان یک شهروند زندانی رژیمی جباربا هرعقیده و مرامی که داشته باشد وحتی محکوم کردن فشارهائی که رژیم به وی و خانواده‌اش وارد می‌کندو ضمن درخواست آزادی فوری او والبته همه زندانیان، با عقده گشائی‌ها و ادعاهای موهوم و حتی بعضا موذیانه‌اش تفکیک قائل شد. و بیش از آن رژیم سرکوبگر ودستگاه قضائی و امنیتی آن رابخاطرایرادچنین فشارها و سوء استفاده ها محکوم ساخت و البته لازم است با هرگونه تبلیغات مسموم این چنینی علیه جنبش مقاومت و کنشگران مبارز و زندانی مقابله کرد

خیزش سراسری ایرانیان با شعار «زن، زندگی، آزادی» که پس از کشته‌ شدن مهسا (ژینا) امینی در اواخر شهریور ۱۴۰۱ آغاز شد، به دلیل سرکوب خشونت‌آمیز معترضان واکنش‌های گسترده‌ جامعه جهانی، از جمله بخش‌های مختلف سازمان ملل متحد، را به دنبال داشت. این واکنش‌ها را می‌توان به سه دسته اصلی تقسیم کرد: اقدام‌های عملی، صدور بیانیه‌ها، و ارائه گزارش‌های دوره‌ای. نهادها و کارشناسان سازمان ملل در برخی موارد از طریق تشکیل کمیته‌های حقیقت‌یاب به تحقیق و مستندسازی وقایع ایران پرداختند و در موارد دیگر با صدور بیانیه‌ و

لغو سفر جوزپ بورل، مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا به اسرائیل

مسعود پزشکیان رئیس جمهور ایران در دومین روز سفرش به عراق، امروز(۲۲ شهریور) وارد اقلیم کردستان شد و با رهبران این منطقه دیدار کرد.

این نخستین سفر یک رئیس جمهور ایران به اقلیم کردستان عراق است.

قبل از پرداختن به نامه خانم فائزه هاشمی از زندان اوین، لازم به تاکید است که داشتن زندانی سیاسی در کشور مخالف حق آزادی بیان است که حتی در قانون اساسی جمهوری اسلامی با همه ایراداتش بر آن تاکید شده است.

ورود پزشکیان با اربیل

حکام اسلامی ایران، ابتدا با بی اعتنایی به همه واقعیت‌ها و خودفریبی، جمهوری آذربایجان را میدانی برای تأسیس "جمهوری اسلامی شماره 2" فرض کرده بودند. اما با همه بی استعدادی، در همان ابتدای کار متوجه این سوءتفاهم بزرگ شدند و بجایش دست بکار بی ثبات سازی آن کشور از طریق صدور مبلغان مذهبی، جاسوسان و مهمتر از همه حمایت از عملیات جنگی روسیه و ارمنستان برای اشغال بیست درصد از اراضی آن کشور و تبدیل یک میلیون نفر از اهالی آن کشور به آوارگان جنگی کردند.