رفتن به محتوای اصلی

مهم‌ترين رسوايی برای سران جمهوری اسلامی و حاميان ايشان آن است که در برابر احتمال "برهنگی داوطلبانه" يک دختر ايرانی، يقه‌درانی می‌کنند اما هرگز حاضر نيستند به مسئوليت خويش نسبت به سرنوشت هزاران دختر مظلوم ايرانی اعتراف کنند؛ همان دخترانی که بدن کاملاً برهنه‌ی آن‌ها، تأمين‌کننده‌ی زياده‌خواهی عياشانی در داخل ايران يا در شيخ‌نشين‌های خليج فارس است
با تحريم فعال انتخابات فرمايشی، جنبش اعتراضی عليه استبداد را پرنمودتر کنيم!
هشت تن از کسانی که برداشت خاصی از آیین اسلام و دین را در یک انجمن گفتگوی اینترنتی مورد نقد و بحث قرار داده بودند، درمجموع به ۵۴ سال زندان محکوم شدند.
صبح دیروز یک زندانی متهم به «تجاوز به عنف» در میدان خواجوی کرمان و در ملاء عام اعدام شد.
توکلی از چهره های سرشناس حکومت فاشیستی - اسلامی ضمن اعتراض به اعزام چماقداران ولی فقیه بخانه علائی و صدا و سیمای ارتجاع، از آزادی بیان در چارچوب قانون و اخلاق حکومتگران دفاع کرد و خواهان آزادی بیان برای مافیاهای شریک در حکومت شد.بسیاری از همپالگی های ولی فقیه نگران برخوردهای هار سیدعلی و چماقدارانش شده اند. بخش قابل توجهی از گردانندگان رژیم اسلامی در نگرانی و اصطراب از شورش های غیرقابل کنترل ملی بسر می برند و ترجیح می دهند که از هم اکنون چاره ای برای جان و ثروت های باد اورده شان کنند.
تاريخ نشان داده که هر خيزش توده ای در حاليکه به برخی از سئوالاتی که برای فعالان سياسی در گير در آن خيزش مطرح است پاسخ می دهد خود باعث طرح پرسش های جديدی می گردد. به همين دليل نیز هست که به دنبال خیزش عظیم توده های ستمدیده ایران بر علیه رژیم جنایتکار جمهوری اسلامی در سال 1388 ، همانطور که شاهد تاثير انکار ناپذير حضور و نقش زنان در اين خيزش بوده و هستيم و شاهديم که چگونه اين حضور قدرتمند ، جايگاه والای زنان را در انقلاب آتی روشنی بخشيده...
جامعه‎ی دموکراتیک و مطلوب کنونی که به الگوی حکومتی و زندگی برای بسیاری از جوامع تبدیل شده، حاصل تلاش و مبارزات و قربانی شدن نسلهای متعدد در اروپا و آمریکاست و بنا نهادن جامعه‎ای این‎چنینی امروزه به دغدغه و آرزوی بسیاری از مردمان مناطق و جوامعی که هنوز از قید وبند سنت رها نشده‎اند، تبدیل شده است.
اگر دولت متمرکز و قدرتمند دیگری بعد از جمهوری اسلامی به سریر قدرت برسد، بایستی فاتحه ایران را بخوانیم. در صورتیکه اگر یک نظام جمهوری فدراتیو در ایران شکل بگیرد، رشد و توسعه پارالل مناطق و ایالات مختلف کشور را امکان پذیر خواهد ساخت و مردم را بصورت مستقیم درگیر مشکلات محلی و ایالتی خود میکند و با شرکت مستقیم شان آنها را درگیر پروسه توسعه اقتصادی و سیاسی مناطق خود و کل کشور خواهد کرد.
حکومت ها در ایران از همان ابتدا بر مبنای زیرساختهای فرهنگی بنا شدند ،سوای از حکومت های کهن که بررسی جامعه شناختی آنها نیاز به تحقیق فراوان و دید فراتاریخیست ،حکومتهای عصر میانه و جدید ساختار ی متفاوت و الهام بخش از عکس العمل های جامعه دارند.تاریخ نگاران ما همیشه حکامی را که بر قلمرو زیستی ما که مرزهای کشوری بنام ایران کنونی را نیز در بر می گیرد بصورت یک بعدی مورد آنالیز و تحلیل قرار داده اند.
برخورد ایدئولوژیک با چهره‌های تاریخی و کنشگران سیاسی سی سال است که ما را از ساختن یک جایگزین کارآمد برای جمهوری اسلامی ناتوان نگاه داشته است. این برخوردها از آنجا که بجای سود و زیان ایران و مردمان آن، همخوانی یا ناهمخوانی با آماجهای ایدئولوژیک را در نگر دارند، در گوهر خود نمی‌توانند راهگشای رهائی سرزمینمان باشند. از همین رو است که خُرده گیری بر این چهره‌ها گاه رویه بازجویی به خود می‌گیرد. در اینجا و با نگاهی به تاریخ، می‌خواهم سخنم را بازتر کنم و فاشتر بگویم: