کسانی که کوشش می کنند تا با حربه مذهب، قومیت، نژاد و ایدئولوژی، مردم و جنبش های اجتماعی مدرن را شقه شقه کنند، خواسته یا ناخواسته در ایجاد اراده دمکراتیک ملی در برابر فاشیسم اسلامی اختلال ایجاد می کنند و خود مانع اعتلاء جنبش های سراسری سیاسی اجتماعی هستند. تا زمانیکه جنبش های اجتماعی این گرایشات ویرانگر را منزوی نکنند راه اعتلاء جنبش های همگانی دانشجوئی، زنان و کارگران بعنوان ستون های اصلی جنبش ملی فراهم نمی شود
اگر به عملکرد آقای احمدی نژاد توجه کنیم متوجه هوش سیاسی او و یارانش می شویم. وی برای نخستین بار راهی را رفته که هیچ یک از پیشینیانش با آن آشنا نبودند. از این روی پایگاه قدرت جدیدی را در صحنه ی سیاست ایران ایجاد کرد. شیوه ای در قدرت که حتی بزرگانی چون امیرکبیر و دکتر مصدق و دکتر بنی صدر از آن غافل بودند. آقای احمدی نژاد از یارانش در بدترین شرایط حمایت می کند.
در دوران طولانی حکومت ناصرالدین شاه، ایران هرچه بیشتر در بازار جهانی سرمایه‌داری ادغام شد و استعمار جهانی نفوذ خود را در ایران گسترده‌تر کرد. بنابراین در دوران ناصرالدین شاه با گونه‌ای اصلاحات ناقص مواجه شدیم. باید توجه داشته باشیم که اصلاحات دوران ناصرالدین شاه، اصلاحاتی سیستماتیک و ریشه‌دار نیست، اصلاحاتی است ناقص که تا حدودی کپی‌برداری شده و گاهی نیز در میانه پشیمانی شاه را همراه داشته و ناقص مانده است.
در دو ماه گذشته که اعتراضات در سوریه بالا گرفته و به گزارش سازمان‌های حقوق بشری حدود چهارصد تا پانصد تن توسط نیروهای لباس شخصی و امنیتی سوریه کشته شده‌اند، روحانیون شیعه به عنوان تریبون‌های تبلیغاتی حکومت دینی کاملا در این مورد سکوت اختیار کرده‌اند. در همهٔ واکنش‌ها به جنبش‌های سیاسی جهان عرب تنها از مصر، تونس، لیبی، بحرین، عربستان و یمن تا حتی مراکش و موریتانی سخن گفته می‌شود. تنها نامی که کاملا در این اظهار نظر‌ها پنهان مانده سوریه است.
بهاره علوی،دختر خورشید چهره در نقاب خاک کشید .دیگر نخواهد نوشت دیگر از کشته های جنبش سبز و دیگر از زندانیان نخواهد گفت دیگر در ایمیل ها رد و پایش را در فیس بوک ها یادداشت های شور امیزش را نخواهیم دید.
با غیبت طولانی رییس جمهوری ایران در جلسات هئیت دولت و لغو چند برنامه از پیش تعیین شده او شکی نیست که دیگر رابطه مقام اول و دوم نظام مثل گذشته نیست. در اواخر ماه فروردین گزارش شد که وزیر اطلاعات ایران از سمت خود استعفا داده و رئیس‌جمهور استعفای او را پذیرفته است. اما هنوز چند ساعت نگذشته بود که رهبر جمهوری اسلامی، وزیر اطلاعات را در سمت خود ابقا کرد. این تغییر و تحول موجب شد که در دستگاه سیاسی کشور به سرعت اختلاف نظر شکل بگیرد و زمینه جدل سختی میان جناح‌های مختلف اصولگرا فراهم شود.
وقتی قرار شد که تحولات و تغییرات در ایران در هر سطح و شکل را توطئه دانسته شود دیگر امکانی در تمایزگذاری بین وقایع وجود نخواهد داشت. بهتر است همانطور که تحلیل توطئه ای از امور جاری است، همانطور که تحلیل سیاسی از امور جاری است، امکان طرح تحلیل اجتماعی با محوریت منطق اجتماعی نیز جاری و ساری باشد. تحلیل امور و حوادث و وقایع در ایران بر اساس و تکیه بر منطق اجتماعی بر قوت جامعه می افزاید و دست کاری در جامعه را سخت و پر هزینه می سازد.
صبح روز ۲۵ بهمن ماه ۱۳۸۹ در راهپیماییِ اعتراضی مردم ایران تعداد زیادی از مردم ایران و کاربرانِ اینترنت شاهد واقعه ای بودند که طی آن جوانی با بالا رفتن از یک جرثقیل و بالابردن نمادهای اعتراضی و عکس هایی در دست تلاش کرد تا توجه افکار عمومی را به خود جلب کند اما همان زمان توسط نیرو های امنیتی دستگیر و روانه ی زندان شد.
به نوه ام چه بگویم / کشتند و بردند و غارت کردند / تماشا کردیم / راه فرار را به یکدیگر نشان دادیم / زندان ها را پر کردند / تماشا کردیم