رفتن به محتوای اصلی

در چند روز گذشته ادعای آیت الله سعیدی مبنی بر یا علی گفتن آقای خامنه ای در لحظه تولد، باعث ایجاد بحث ها و ارائه نظرات گوناگونی در جامعه ایرانیان، داخلی و خارجی، شده است. از مقالات مستدل و تحلیلی گرفته تا مقالات و حتی ویدئوهای طنز، همگی کوشیده اند که به گونه ای با این مسئله برخورد کنند.
خواهان آزادی فوری تمام فعالان جنبش کارگری و سندیکایی از جمله بهنام ابراهیم زاده، منصور اسالو، ابراهیم اسماعیلی، رضا رخشان، رضا شهابی، غلامرضا غلامحسینی، ابراهیم مددی؛ فعالان جنبش معلمان از جمله عبدالرضا قنبری و رسول بداغی(اعضای سندیکای معلمان)؛ فعالان جنبش زنان از جمله عالیه اقدام دوست و مهدیه گلرو؛ فعالان جنبش دانشجویی از جمله بهروز جاوید تهرانی‌ و بهاره هدایت؛ وکلای شجاعی که تنها جرمشان دفاع از زندانیان سیاسی و فعالان اجتماعی است از جمله...
دریغ و درد! که مانند سلفِ مستبد خود مدعی آزادی اند و آزادی را به معنای ترور شخصیت مخالف خود و گِل گرفتن دریچه نقد قلمداد می کنند. و درست مانند سلفِ مستبد؛ تامگرایی و مونولوگ بُتِ عیار آنان است و به فرهنگ «بی چرا» اقتداء می کنند و گفتگو و دیالوگ و نقد را برنمی تابند. تجلی مونولوگ استبداداند و مبارزه با استبداد را جایگزینی مونولوگ خود می دانند.
شکاف اصلی در میان جریان های نظامی و امنیتی قدرت اسلامی ایران صورت گرفته و آنها را به دو گرایش رقیب پشتیبان محمود احمدی نژاد و رهبر جمهوری اسلامی ایران تبدیل کرده است. مجید محمدی معتقد است که گرایش حامی محمود احمدی نژاد و اسفندیار رحیم مشایی مواضع کلیدی خود را از دست نداده و حذف آن از سوی آیت الله خامنه ای و پشتیبانانش به هیچ وجه آسان نیست. جدال این دو طیف بخشی از فرادستی نیروهای نظامی در قدرت است که با روی کار آمدن محمود احمدی نژاد شتاب و اوجی بی سابقه گرفت.
کوروش در چنین زمانه و زمینه‌ای دو زیستی اسطوره و تاریخ، نیای درگذشته و روح زنده را ادامه می‌دهد و سپس به خوابی عمیق فراخوانده می‌شود، زیرا زنده‌کنندگانش بیدارند، تا هفت سال بعد که در خیابان‌های تهران بشنود: «کوروش بیدار شو، گندش درآمد.» ... بازگشت به کوروش و کوروشیسم در نزد دولتمردان ایرانی یادآور ایام اقتدار بود و کمتر نشانی از تساهل و تسامح و حقوق بشر در آن دیده می‌شد و همین مرز تفارق آن با کوروش ستایان غیردولتی و یا ضد دولتی است و ‌گاه دو کوروش پدید می‌آید، یکی مقتدر و جهانگشا و یکی نخستین مب
حکومت اسلامی، به دلایل مختلف اقتصادی، سیاسی، اجتماعی، ایدئولوژیکی و دیپلماتیک در بحران به سر می برد و دیگر بیش از این، امام زمان و خدا و پیغبرشان نیز قادر نیستند آن را از خطر سرنگونی برهانند.
کارگران پتروشیمی ماهشهر هوشیارانه شعار «آزادی، کار و پیشه، با ریش درست نمی شه» را در برابر شعار حی علی خیر العمل مزدوران و جیره خواران دینی حکومت قرار داده و نشان دادند که دیگر نمی توان از شعارهای دینی برای فریب جنبش کارگری استفاده کرد. دوران تحمیق جنبش های اجتماعی زنان، دانشجویان و کارگران با شعارهای اسلامی بپایان رسیده است و این جنبش ها در راه یافتن زبان مشترک حق طلبانه، سکولار، دمکراتیک و ایراندوستانه برای رهائی از جمهوری اسلامی هستند.
آیت‌الله سید‌احمد علم‌الهدی نماینده مردم استان خراسان رضوی در مجلس خبرگان و امام جمعه مشهد به خاطر ادبیات و کلماتی که به کار می برد، مشهور است. اگر بخواهیم سیاهه ای از باصطلاح «کلمات قصار» او ذکر کنیم، فهرست بلندی خواهدی بود که شامل حملات و اهانت و تهدید ات او است. نظرات او درباره «زن» و «جنبش سبز»، «موسیقی» و «جوانان» یا برخورد با معضلات اجتماعی بی نیاز از تفسیر است. وی که از مخالفان موسیقی و شرکت زنان در مجامع ورزشی و بین الملی است،
به نظر مي رسد قانون حمايت از کودکان و نوجوانان چند نقص دارد که دکتر شيخ الاسلامي بدان اشاره مي کند؛ اول اين که مجازات در نظر گرفته شده براي کودک آزاري شديد نيست و متناسب با جرم نمي باشد و خوب بود قانونگذار صدمات را تقسيم بندي و براي هر يک جرمي تعريف مي کرد چرا که ۳ ماه و يک روز تا۶ ماه براي شکنجه يک کودک مجازات متناسب و حتي باز دارنده اي نيست و حداقل بايد قانونگذار والدين شکنجه گر را به ۲ تا ۳ سال حبس محکوم مي کرد.وي افزود: همچنين خلاء قانوني ديگري که در مورد مجازات مرتکبان کودک آزاري وجود دارد