رفتن به محتوای اصلی

اصل ماجرای ویکی لیکس، پیشرفت تکنولوژی است ـ دستاورد و خدمت ماندگار جولین اسانژ و همکارانش این است که نشان داده اند، می¬توان با تلفیق درست تکنولوژی، شجاعت و در نظرگرفتن پیامد کار، مدل تثبیت شده و حاکم بر تولید انتشارات و افکارعمومی جامعه را دگرگون کرد. ـ واقعیت تلخ و کثیف این است که اینترنت فضای آزاد و همگانی نیست. ـ جامعه به نیروی درخشان و شفاف پالایش نیازمند است، تا فساد، زد و بندهای مشکوک و تباهی اخلاق مهار شود. ـ پیدایش پلاتفرم¬های لیکینگ که کاربرد دارند، برای انسان¬هایی که هنوز آرمان و اید
در یک یاداشت از شخصی به نام مجید نظری که در سایت ایران گلوبال منتشر شده بود خوانده ام که از مردم تبریز درخواست شده است که در یک اسفند همزمان با روز برگزاری تظاهرات سبزاللهی ها در تهران آنان نیز در ارتباط با روز جهانی زبان مادری به خیابان ها بیایند.اینجانب ضمن اعتقاد به آزادی عقاید انسان هالازم دانستم مطالبی را در ارتباط با این موضوع به اطلاع برسانم و چون نیت فرستادن این نوشته به سایت گلوبال را نیز داشتم به فارسی نوشتم که در همین جا از محضر ملت آذربایجان عذر خواهی می کنم.
سرکوب موفقیت‌آمیز معترضان در دو سال اخیر و بازداشتن مخالفان از تجمع و اشغال خیابان تا سقوط نظام نشانه وجود یک سازمان نسبتاً منسجم سرکوب در جمهوری اسلامی است. این سازمان چگونه سازمانی است؟ لایه‌ها، ابعاد و نیروی انسانی آن کدامند؟ این سازمان چه وظایف و مأموریت‌هایی دارد؟ نیروهای مؤثر آن چه کسانی هستند و مدیریت آن چگونه صورت می‌گیرد؟ سازمان سرکوب تا کجا در ایران بسط یافته است؟ این سازمان در روش‌ها و تاکتیک‌هایش تا کجا پیش می‌رود؟ و نتیجه عمل آنچه بوده است؟
جلب حمایت بین‏المللی از مبارزات مردم ایران، اساساً باید بخشی از استراتژی پیکار سیاسی مردم ایران باشد. ما در انزوا به‏سر نمی‏بریم. همان‏طوری که مردم مصر و تونس انتظار داشتند که جهان از آنها حمایت کند، ما باید از حمایت جهانیان از مبارزات مردم ایران بسیار خرسند باشیم.
• انقلاب ۵۷ به دلیل اسلامی شدنش نه می توانست و نه می خواست به حل دمکراتیک مساله ملی بپردازد. شکست انقلاب، شکست جنبش ملی نیز بود. سرکوب لجام گسیخته دمکراسی همراه با تحمیل مذهبی-نظامی نه تنها به کاهش مساله ملی منجر نشد بلکه آن را در ابعاد وسیعتری گسترش داد ...
فاشیسم اسلامی و تشنه به خون جوانان آزاده ایران ، خود را برای ارتکاب جنایت دیگری در روز اول اسفند ماه که مصادف است با مراسم هفته جانباختگان صانع ژاله و محمد مختاری ، خود را آماده می سازد . تمام شواهد حاکی از آن است که جانیان حاکم بر ایران برای جبران شکست خفت بار خویش در جریان خیزش شکوهمند 25 بهمن ماه که لرزه براندام فاسد و پوسیده جمهوری اسلامی افکنده است ، نقشه ی ارتکاب جنایات بیشتری را در روز اول ماه بهمن در سر می پرورانند .
به آن گروه از مردم تُرک آذربایجانی که خود را ایرانی نمیدانند و از ماندن در کنار سایر ایرانیان در رنج میباشند میتوانند به کشور ترکیه مهاجرت کنند تا در زیر پرچم کشور ترکیه و با رئیس جمهوری محبوب عبدالله گل روزگار بسر کنند.
در جامعه ما آنقدر پتانسیل های جنبش مدنی، آنقدر بحرانهای زمینه ساز تحولات عمیق و رادیکال وجود دارد که ناتوانی از تبدیل آنها به یک جنبش گسترده و به یک «وحدت در کثرت» گسترده در واقع حکایت از داستان «سیب سرخ و آدم چلاق» می کند. اینکه بگوییم حکومت بی رحم و خشن است، در واقع نمادی دیگر از این ناتوانی سیاسی و مدنی است. زیرا یک قدرت مدرن و توانا دقیقا می دانست که چگونه از این سیاست خش و بی رحم، یا از سیاست «شلاق و ساندیس» به هزار شکل برای رشد بیشتر جنبش مدنی و ایزوله ساختن دیکتاتوری استفاده بکند.
تلاش بی بی سی فارسی برای بی طرفی (غير ممکن) در نهايت به رعايت اکثر خط قرمزهای هسته‌ی سخت حکومت (روحانيت سنتی و اسلامگرايان حاکم) منجر شده است (بررسی دلايل رعايت اين خط قرمزها مطلب ديگری را طلب می کند). در چهار حوزه می توان اين مدعا را تبيين کرد: خبر و منابع خبری، کارشناسان، خط قرمزها، و شکستن ديوارهای خبری نظام استبداد دينی. خبرنگاران بی بی سی علی رغم دهها گزارش در وبلاگ‌ها در مورد تجاوزها و شکنجه ها در کهريزک اصولا وارد تحقيق و کار گزارشی در اين مورد نشدند
تغییرات و تحولات خاورمیانه بسیار عمیق، وسیع و شدید است. هر روز هم یک دیکتاتور را به لرزه می اندازد. اتفاقا، محیط ایران بیش از هر کشوری آمادگی تغییر را دارد. فقر و فساد و کشتار و تبعیض در آن از هر مملکت دیگری بیشتر است. برای همین هم مردم ایران زمانی شروع کردند که ملتهای دیگر در خواب بودند. امروز، یک انقلاب منطقه ای در حال حرکت در تمام خاورمیانه و آسیا ست. حتی دیکتاتور های آسیای میانه سخت لرزیده اند. بتبع، ایرانی ها که زودتر شروع کرده بودند، امروز شاهد پیرووزی دیگران هستند.