اما آیت الله منتظری در نامه اش به خمینی نوشت «مجاهدین یک سنخ فکر هستند و با کشتن ترویج می شوند». وقتی هم که اعدام چند هزار نفر را در یک هفته ـ در هفته دوم مرداد 67 ـ محکوم کرد و با این افشاگری ضربه یی کاری بر ادامه این شیوه جنایتکارانه وارد آورد، مغضوب درگاه خمینی قرارگرفت و از جانشینی او برکنار شد. آقای منتظری دربرابر سیاستهای مبتنی بر سرکوب و اعدام خامنه ای هم فریادش را بلند کرد و در سخنرانی معروفش در سیزدهم رجب به خامنه ای گفت تو روضه خوانی بیش نیستی...

درگذشت آیت الله منتظری نیز بسیار مشکوک بنظر می رسد، گرچه ایشان باقتضای سن دارای چند نوع بیماری مختلف بودند، ولی هیچکدام از این بیماریها کشنده نبوده و مرگ ایشان بدون کمترین علائم مشهود قبلی اتفاق افتاده که شباهت بسیار زیادی با مرگ در اثر مصرف قرصهای مرگزای روسی دارد.

در مورد جایگاه آیت‌الله منتظری در فقه شیعه کم گفته نشده است. با وجود نظرات مختلفی که عمدتا به نوع نگاه روحانیون باز می‌گردد، آقای منتظری از جمله مهم‌ترین مراجعی بود که حتی مخالفان نگرشش نیز با احترام از او یاد می‌کردند. هر چند این احترام سبب نشد که در سالیان پایانی زندگی خود و در حکومتی که برآمده از نظریات خودش بود با آرامش زندگی کند؛ سالیان سال حصر خانگی، حمله به بیت او و تهدید شدن از سوی گروه‌های تندروی مسلح گواه این مدعاست.

پس می بینیم ، این مستضعف پروری و دستگیری از فقرا ، در دنیای قدرت های دینی هم ، نوعی مردم فریبی است. همزمان با مبارزات ضد استعما ری به مفهوم نظری و عملی توده های مردم آمریکای لاتین، ، که در آن اندیشه های سوسیالیستی نقش داشتند، کلیسا را به نگرانی کشید. کلیسای کاتولیک در مقابل اوج این مبارزات، که از اندیشه های کارل مارکس مایه می گرفت ، شورائی تشکیل داد ، که این شورا از بلند پایگان مسیحیت کاتولیک در جهان ، تشکیل شد، که مدت این شورا 3 سال ، یعنی از سال 1962- تا سال 1965 طول کشید.

مردم در خیابانها، در سوگ مرگِ منتظری فریاد میزنند: « رهبر آزادگی، آزادی ات مبارک»!. شگفت! که مرگ و در قبری سرد و تاریک دفن شدن، در اینجا معنای آزادی می یابد. پرسش اینست آزادی از کدام اسارتی و از کدام ستمی؟ آزادی پر بار ترین واژه در واژگان ارزشی و انسانی بشریت است و در برابر آنست که، واژ های اسارت، بیداد و رنج و ستم و ستم ستیزی معنا می یابند.

نگاهی به رفتار کودتاچیان پس از وفات آیت الله منتظری، محو شدن تدریجی دولت را نشان میدهد. دولت دیگر توان برخورد از موضع دولت را ندارد، بلکه به تدریج به یک دار و دسته جاهل یا خلافکار تبدیل میشود. موسوی و کروبی مانند دو مقام رسمی، عزای عمومی اعلام میکنند، گویی دولت اصلا وجود ندارد. مردم به سمت قم حرکت میکنند و مواجب بگیران دولتی که در مسیر و در مراسم انجام وظیفه میکنند، دقیقا از الگوی رفتاری جاهلان و چاقو کشان پیروی میکنند.

اندیشیدن خامنه ای بسان آن خفاشان شب پرستی است که «آفتاب پرست» را به محاکمه کشیدند. «شب پرستان» از اینکه «آفتاب پرست» پشت سر خفاشها حرف زده و ترس آنها از نور را تمسخر کرده بود بشدت برآشفته بودند و خواستار اشد مجازات وی شدند. رهبر شب پرستان پس از اندیشیدن فراوان، اشد مجازات را یافته و حکم داد که آفتاب پرست را جلوی «آفتاب» گذاشته تا نور آفتاب بالاترین شکنجه و عذابش باشد، جمیع شب پرستان از این درایت و هوشمندی رهبرشان خرسند و شادمان شده و بر او درود فرستادند.

احمد منتظری، فرزند آیت‌الله حسینعلی منتظری، روز دوشنبه در گفت‌وگو با رادیوفردا اعلام کرد که مراسم بزرگداشت این مرجع شیعه به دلیل حضور «گروهی بزرگ از لباس‌شخصی‌ها» و «اشغال مسجد» توسط آنها بر هم خورده و این افراد «نگذاشته‌اند که [مراسم] برگزار شود». پس از برگزاری مراسم خاکسپاری آیت‌الله منتظری در پیش از ظهر روز دوشنبه، قرار شده بود که علاقه‌مندان او پس از نماز مغرب و عشاء در مسجد اعظم قم گرد هم آیند و به بزرگداشت این مرجع تقلید شیعه بپردازند.

تلاشی جهت کنترل دانش آموزان مبارز!....سردمداران جمهوری اسلامی جهت اعمال هر چه بيشتر سلطه خود بر مدارس کشور و کنترل دانش آموزان مبارز و معترض ، هر روز طرح و در واقع دسيسه تازه ای را مطرح می کنند. آخرين نمونه از اين طرح ها ، پيشنهاد استقرار دائمی روحانیان در مدارس كشور می باشد.

تظاهرات شهر نجف آباد (زادگاه آیت الله منتظری) نقطه عطفی در مبارزات جنبش سبز محسوب می‌‌شود. به این دلیل که در نجف آباد برای اولین بار به صورت آشکار از بلند گوها شعارهای جنبش شنیده می شد. این که از طریق بلندگو مرگ بر دیکتاتور گفته شود نشان دهنده این است که جنبش به چنان نیروی تعیین کننده ای تبدیل شده که می تواند از طریق بلند گوی سیار شعار بدهد. یعنی‌ هیچ نیروی امنیتی و اطلاعاتی‌ قادر نبود خودرویی را که این بلندگو را حمل می کرد توقیف کرده و یا فردی که از بلندگو شعار می دهد را دستگیر کند.