احزاب سیاسی داخل کشور به رسانه‌های فراگیر نیاز دارند که با استقرار در خارج کشور می‌توانند غیرمستقیم زبان آنها باشند. جنبش سبز به شبکه‌های رادیویی و تلویزیونی مستقل و مستقر در خارج کشور صرفا با هدف حمایت از این جنبش نیاز دارد

رابطه ی خفت بار حکومت اسلامی ایران -به عنوان یکی از پر داعیه ترین کشورهای جهان اسلام- با دنیاهای غرب و شرق و وابستگی های بی شمار و باج های بی دریغ اقتصادی اش، به رغم هارت و پورت های فراوان سیاسی و جنگ های تبلیغاتی (جهت مصارف داخلی و نیز تغذیه ی رسانه های توده ای)، شباهت تلخی دارد با

هم فرقه دموکرات آذربايجان و کردستان در 1325 و هم حزب توده در 1332 حرف شنوي از رهبري شوروي داشتند و در مورد اول اختلاف به کشمکش برخي رهبران فرقه با استالين کشيده شد و بالاخره هم پيشه وري به دستور استالين بعد از فرار از ايران کشته شد. در مورد 28 مرداد، اما همان قدر استقلال فرقه نيز در رهبري حزب توده ديده نشد، و دقيقاً حزب توده تا به آخر با برنامه جريان کبوتر صلح حرکت کرد و دستور هيچ اقدام نظامي به سازمان افسري را هم نداد تا روزي که رژيم بعداز 28 مرداد همه اعضاء سازمان افسري را...

جنبش سبز تا همين جا بسياری از موانع حقيقی انتخابات آزاد که رژيم برای مدت سی سال در ذهن مردم کاشته بود را در هم نورديده است. در پرتو شعار «رای من کجاست»، نماد سبزی که در ابتدا تنها مظهر حمایت از میر حسین موسوی بود، به نماد تمام‌ کسانی که به اصل حاکمیت صندوق رای احترام می گذارند و در جستجوی رای خود و ديگران هستند تبدیل شد. دیوار‌های مصنوعی که حکومت برای تفرقه میان ایرانيان ایجاد کرده بود، يک به يک در هم شکسته شدند. تبعيض خودي و غير خودي در عمل بي اثر شد.

قتل بهنود شجاعی البته قانونی نبود و از این نظر جرم تلقی می‌شود. اعدام بزهکاران خرد سال (کسانی که پیش از 18 سال کامل سن مرتکب جرم می‌شوند) در میثاق بین‌المللی حقوق سیاسی و مدنی و میثاق حقوق کودک صریحاً منع شده است.

اشاره: برای کسانی که نگران شروع مذاکره آمریکا با رژیم نامشروع ایران هستند، این بشارت که این مذاکرات پا نمی گیرند و دولت آمریکا به زودی ناگزیر می شود گفتمان سنتی دیپلماسی با دولتها را دچار تغییر کند و با ملت ایران مذاکرات دیپلماتیک را آغاز کند! این تغییر از جنس همان سیاست تغییر آقای اوباما خواهد بود که دیروز برای بسترسازی داخلی و جهانی به سمت تغییرات بهتر، جایزه صلح نوبل را به وی اعطا کردند.

شب يکشنبه اين هفته در شهر ما، بريزبن استراليا، کنسرت موسيقي سنتي از طرف کاميونيتي ايرانيان و با حمايت وزارت امور چند فرهنگي دولت محلي، برگزار شد. در اين کنسرت، نمايندهً دولت محلي در امور چند فرهنگي مي گفت که در همين شهر، مردماني با بيش از صد مذهب، صد و بيست زبان، از حدود دويست مليت زندگي مي کنند.

برای تاب دگر اندیشی مثال از اقلیتهای دینی آورده می شود که آزادند و در مجلس نماینده دارند*. البته در اینجا نمایش حقوق بشر برپاست. همه مسئولین بندهایش را حفظند و در تئاتری که در برابر دیده جهانیان است ادا می کنند اما پشت این خیمه شب بازی چه خبر است؟ بهتر است بگویم دیگر روزگار پشت و روی صحنه گذشته است؛ همه چیز رو می شود. رسانه های داخلی اگر کوژند اما دنیای مجازی و دیگر رسانه های آینه سان پشت صحنه را هم در جلوی انظار مردمان به نمایش می گذارند.

ول کن بابا حسین اوباما؛ ندا دختر ایران نمونۀ زن پر خاشگر در فرهنگ ایران، در پایگاه مادری شاهکار آفرینش، آفریدگار و پروردگار و رهاننده سر زمین ایران از بیداد و جهل وستم است. ز پاکی و از پارسایی زن، که هم غمگسارست و هم رایزن. حسین آقا، سند نوبلت را به طاق اُوال اُفیس کلینتون و کارترت بکوب!؟. هرجا منافع اتمی، اقتصادی و یا سیاسی کشورهای غربی به خطر افتاده است، آنان پژیزی برای حقوق بشر، دمکراسی و ارزشهای اخلاقی قائل نبوده اند. اگر این سخن درست نیست....

رفیق بهروز شادی مقدم، امسال نیز به مناسبت روز جهانی مبارزه علیه مجازات اعدام، با انتشار دوباره ی مقاله ی« مارکسیسم و اعدام» به دفاع مشروط از مجازات اعدام برخاسته است. وی بر این باور است که کمونیست ها ضمن آن که اصولا و بنا به عقاید شان مخالف مجازات اعدام هستند، اما « در مبارزه ی طبقاتی باید اولویت ها و تناقض ها را شناخت و برای پیشروی های بعدی از رومانتیسم انقلابی و احساساتی شدن های زودگذر فاصله گرفت.