متجاوز، حسین شریعتمداری است که توجیه شرعی تجاوز را در اختیار زندانبانان کهریزک قرار داد تا برای نسق کشی و گرفتن زهر چشم از رقیب، مختاروار حجم جنایت و سبوعیت را آن چنان بالا ببرند و آنچنان صاعقه وار بر ایشان وارد شوند تا ارزنی از جرات و انگیزه نزد «دشمن»! باقی نماند. متجاوز «محمد تقی مصباح یزدی» است که پنج سال پیش توجیه شرعی قتل های محفلی کرمان را به آن سه بسیجی داد خبر تجاوز جنسی به جوانان بازداشتی به جرم اعتراض به نتیجه انتخابات ریاست جمهوری...
چند سال پیش یکی از «دو خردادی»های اصلاح طلب و مدعی مدنیت و حقوق بشر جمله ای را بر سر زبانها انداخت و به یکباره مُد کرد که چنین بود:«ببخش اما فراموش نکن». این جمله به ظاهر شیک و «مدنی» به سرعت باد و برق ورد زبانها گشت و طوطی وار توسط هزاران نفر تکرارشد. اصلاح طلب مدنی ما که حرف از مفاهیم مدرنی چون حقوق بشر و دموکراسی می زد در دهه شصت خود همچون بسیاری دیگر از هم فکران امروزی اش متهم به همکاری مستقیم با فاشیسم اسلامیسی بود
نخست آنكه در طول سي سال گذشته شاهد نوعي بي مسئوليتي در جنبش و در فضاي سياسي كشور نه در ميان مردم عادي بلكه حتي در ميان نخبگان ؛ فعالين و نيروهاي سياسي بوده ايم . هر سخن و موضع گيري از دهان و از قلم آنها جاري شده است بدون آنكه خود را ملزم به پاسخكويي و يا پذيرش مسئوليت عواقب موضع گيريهاي خود بدانند . در همين رابطه مي توان صدها مثال آورد كه همگان به خوبي از آنها آگاه هستند و نياز به تكرار ندارد . نه تنها كسي خود را پاسخگو نميبيند بلكه هيچ كس هم طلب پاسخ گويي نميكند .
گهلن ازفلسفه اگزیستنسیالیسم وایده آلیسم به آنترپولوگی فلسفی رسید.محدودیت هایش درباره روشهای تجربی وسیله ای ضداتوپی برای وی شد. امروزه اورا یکی از مغزهای سنت گرایی غرب درفلسفه وجامعه شناسی بحساب می آورند.اودرآثارش ازمرزهای علومی مانند فلسفه،جامعه شناسی وتئوری نقاشی مدرن،گذشت.گروهی بااتکا به سخن نیچه که انسان را درحال تغییروتحول میداند،ادامه رشته انسانشناسی فلسفی راوظیفه خودمیدانند.
و راه حل احمدي نژاد براي خروج از بحران ! صف بندي نيروهاي سياسي در شرايط بحراني كنوني و چگونگي تقابل و يا تعامل آنها به يكي از مهمترين مشغله هاي فكري فعالان سياسي تبديل شده است. از همين روست كه شاهد انواع و اقسام تحليلها ؛ نتيجه گيريها و حتي پيش بيني ها و گمانه سازيهائي هستيم كه بعضا شايد تعجب آور نيز به نظر برسند.
جستجو در پی ترانهای که خبرنگاران صدا و سیما در مصاحبه با مادرش، کشف کردند که در کانادا زندگی میکند و یک سال و نیم پیش به ایران سر زدهاست میتواند به یک آکسیون کاری علیه رژیم بدل شود. مهدی کروبی که پیگیر ماجرای تجاوزهاست اعلام کرده که این ترفند رسوا برای جا زدن زن دیگری به جای ترانه است که او هم ترانه موسوی نام دارد و در کانادا زندگی میکند.
از یاد نمی برم در نخستین ساعات بامداد فردای انتخابات که نتایج با سرعت صوت در حال اعلام شدن بود و خبر پیروزی پسر آن پدر با فاصله محیرالعقول از رقبا لحظه به لحظه بر صفحه تلویزیون نقش می بست، در پوست خویش نمی گنجیدم و به اصطلاح مصطلح بال بال می زدم)، همچون دیگر حلقه های این زنجیر محدود و اکنون شرمنده ، مشارکت در انتخابات را صرفا به مثابه ریزش رای به سبد نظام دریافته بودم و یقین داشتم که نظام مصمم است این جرثومه پلیدی را دیگر بار بر تخت زعامت قوه مجریه بنشاند.
در اقدامی هماهنگ و شگرف، پیش از انتخابات، آجرلو پالیزدار را به مجلس میآورد و اطلاعاتی در اختیارش قرار میدهد. پالیزدار برای بدنامی هاشمی و ناطق سنگ تمام میگذارد، سپس آجرلو تحت فشار قرار میگیرد.احمدی نژاد در تلوزیون همان حرفهای پالیزدار را تکرار میکند و رییس جمهور میشود. سپس آجرلو را به عنوان وزیر رفاه به مجلس معرفی میکند با عنوان اینکه می خواهد به نقش برابر زنان در کابینه بها داده باشد. کدام بها دادن؟
ما با چادر و چشمبند وارد راهروهای بازجویی اوین شدیم. وقتی وارد این راهروها میشوید، بلافاصله یک فضای رعب و وحشتی هست. مرتب فحش میدهند، کتک میزنند، لگد میزنند. زمین خونی است. صدای ضجه و فریاد آدمها را که دارند کتک میزنند، میشنوید. آدم واقعاً احساس میکند که وارد یک جهنم شده است. بعد از آن نوبت خود آدم میرسد برای بازجویی. زیرپایت خون خشک شده آدمهاست. زیر پایت آدمهایی هستند که زخمی روی زمین افتادهاند، هرلحظه قدم میگذاری با چشمبند نگرانی که مبادا پاهای زخمی را تو دوباره لگدشان کنی.
مهمترین اصل روانکاوی این است که تمناها و اشتیاقات بشری غیر قابل سرکوب نهایی هستند و تمناها یا بحرانهای سرکوبشده دوباره برمیگردند و حق خویش را میطلبند.هر گاه اشتیاقی، بحرانی، تمنایی پس زده شود و از بخش خودآگاه ( به زبان دقیقتر ضمیر آگاهانه) فردی و یا جمعی محو شود، آنگاه این اشتیاق، بحران یا تمنا، با لباسی نو و با پیوندی نو با تمناهای دیگر نهفته در روان فردی و جمعی، به بخش خودآگاه فردی و یا جمعی بازمیگردد و حق خویش را میطلبد.