رهبر قدیمی ترین کمونیست های ایران با پذیرش ولایت فقیه, جوان تر ها را به دفاع از حکومت ضد امپریالیستی و خلقی فرا می خواند! آن زمان دولت موقت در تلاش بوجود آوردن ارتباطی دمکراتیک میان دو کلمه ی "جمهوری" و "اسلامی" بود. خلاصه آنکه هر گروه, در سمت و سوی خیال پردازی های خود حرکت می کرد. در واقع فکر و اندیشه, در هیاهوی سرسام آور انقلاب و فریادهای خشمناک زنده باد و مرده باد, دچار سکته شده بود!

از رقص پای صفر بگذریم و به مطالب افشاگری تلخ و شیرین جهانی شدن برسیم . راستش در فکر پاسخ گویی به سئولاتی تو _ و رفقای چپی که تمایل به پذیرش جهانی شدن دارند ولی همواره از قسمت خالی لیوان نظر شان را جلب می کنه و تا صحبت از جهانی شدن می شود فورا جوانب منفی جهانی شدن را خاطر نشان می سازد

برای آنانی که فرصت کافی برای مطالعه ندارند اما خواهان دانستن مقولات آینده نگری اند!

در صورت تغییر نهاد رهبری به مدیریت اجرایی که موجب راهایی نخبگان و کادر های سیاسی از خرده کاری های بی پایان تشکیلاتی خواهد شد،" رهبران" از طریق سمینارهای اینترنتی نظرات خود را طرح می کنند. البته اموزش و تاثیر گذاری سیاسی در دمکراسی مستقیم دو طرفه خواهد بود و ابزار دیجیتالی مارا به دمکراسی دیجیتالی و نفی دمکراسی نمایندگی و اتوریته رهبری یاری خواهد کرد.

موسسات تولیدی می توانند تاسیسات خودرا در کشورهای مختلف گسترش دهند و در این سیستم جدید دانش و سرمایه ؛هیج مرزی نمی شناسد, جغرافیای سیاسی یا ژئو پلیتیک جدیدی تیز بهمراه آن متولد می شود .

فرهنگ گفتگو ، سایتی خبری - تحلیلی می باشد و به هیج حزب و گروهی وابسته نیست و لی دارای سیاست تبلیغی و خط مشی معینی به قرار زیر می باشد...

آینده نگرها بر این باورند که گذشته چراغ را ه آینده نیست و با معیار و الگو های گذشته نمی شود امروز را را بررسی کرد، همان طور که قوانین فیزیک نیوتنی ؛ اتمی و فیزیک کوانتومی که به لحاظ تاریخی بدنبال هم آمده اند اما ربط چندانی بهم ندارند؛ همین گونه است که با پارادایم های جامعه صنعتی نمی توان جامعه فراصنعتی کنونی را شناخت؛ در واقع گلوبالیسم پارادایم را در جهان عوض کرده است. تنها بنیاد گرایان اسلامی نیستند که از درک مفهموم دوران جامعه فراصنعتی عاجزند همچینن احزاب ایرانی بدرستی متوجه ساختار گلوبال...

سخنرانی رئیس دانا و بیانیه 11 اقتصاد دان سرشناس کشور، بهانه ای شد که من این دو نگرش متضاد را در دستگاه فکری جامعه فراصنعتی در حد بضاعت خود مورد بررسی قرار دهم وتوجه اپوزیسیون را به مسایل آینده نگری جلب نمایم!
ما از یک طرف با حکومت دینی که سد راه توسعه اساسی کشور است، مواجه ایم و از سوی دیگر نمی توانیم نسبت به " گسست نگرشی شکل گرفته نسبت به دولت ...و ارتباط با جهان خارج درداخل نظام" بی تفاوت باشیم. ینظر من استراتژی موازی(13) در برخورد به مسایل ایران پاسخی مناسب به شرایط پیجیده کنونی است!

انديشه اي كه با حفظ استبداد ديني مي خواهد ايران را به عضويت WTO در آورد و از گلوباليسم تنها جنبه اقتصادي ان را تبليغ مي كند و جوانب سياسي و فرهنگي را از صورت مسئله حذف مي كند در واقع جامعه ايران رابه يك بحران همه جانبه مي كشاند!
جهانی شدن نه اجبار است و نه انتخاب! چراکه ، سازمان تجارت جهانی کارت دعوتی برای رژیم اسلامی ارسال نکرده است .همچنین ؛ انتخابی هم در کار نیست. اگر امروز اگاهانه به جامعه جهانی نپیوندیم؛ فردا همه چیز بر سراین مردم خراب خواهد شد .

خیلی از خاطره نویس ها بجای اینکه متن تاریخی را شرح دهند ؛ خود ،محورتاریخ قرار می گیرند وشاهد بودم که در همون همایش برلین، یکی از دوستانم به نویسنده خانه دایی یوسف گفته بود:" اخر مرد حسابی من کجا مسئول تو بودم؛ تو کجا چریک بودی و سیانور زیر زبونت بود چرا دروغ می گویی و...." "نویسنده " رنگ رو یش پرید و در بین جمیعت گم شد.......!