تردیدی نیست هنگامیکه‌ 15 سال پیش آمریکا مجاهدین را وارد لیست سازمانهای تروریستی کرد، این تصمیم عمدتا بمنزله‌ی اعطای امتیازی به‌ دولت وقت سید محمد خاتمی و بطور کلی رژیم ایران تلقی گردید. اکنون نیز علیرغم آنکه‌ مقامات آمریکا تصمیم خود در خصوص خارج ساختن مجاهدین از لیست مزبور را فرایند یک پروسه‌ی قضایی نشان داده‌ و آنرا با " پناه‌ نبردن این سازمان به‌ اعمال تروریستی" در سالهای گذشته‌ و پایبندی این سازمان به‌ این موضوع در آینده‌ و همچنین همکاری مجاهدین در روند تخلیه‌ی کمپ اشرف مرتبط می‌سازند، کتمان نمی‌توان کرد که‌ خارج ساختن مجاهدین از لیست سیاه‌ آمریکا نیز انگیزه‌ی سیاسی داشته‌ و نمی‌توان آنرا از زمینه‌های رشد‌ اختلافات میان آمریکا و ایران که‌ در حال حاضر در بدترین حالت خود قرار دارد، متمایز ساخت.

قرار دادن نام مجاهدین در لیست تروریستی آمریکا و اروپاییان با تمامی مفاهیم سیاسی و پیامدهای حقوقی‌ای که‌ از چنین تصمیمی حاصل شده‌‌بود، کادوی دیپلماتیکی برای جمهوری اسلامی بود که‌ همزمان از سویی موجب دلخوشی و جسارت بیشتر این رژیم و از سوی دیگر ارتکاب جنایت و تجاوز علیه‌ نیرویی که‌ علیرغم ملاحظاتمان در خصوص سیاستها و مواضع آن یکی از جدی‌ترین نیروهای اپوزیسیون رژیم جمهوری اسلامی بشمار می‌رود، گردید. به‌ همین دلیل همه‌ی آنهایی که‌ خواستار از بین رفتن رژیم جمهوری اسلامی هستند، نمی‌توانند از این تصمیم وزارت امور خارجه‌ی آمریکا ناخرسند باشند.

در همان حال جا دارد این تصمیم ایالات متحده‌ی آمریکا، مجاهدین را تشویق نماید تا با‌ توجه‌ به‌ شرایط جدیدی که‌ این سازمان در آن قرار گرفته‌ است و نیز ضرورتهای دوران حاضر، چه‌ از لحاظ مناسبات داخلی و چه‌ در برخورد با دیگر بازیگران اپوزیسیون ایرانی عملکردهای خود را مورد بازنگری قرار دهد و با عقلانیتی باز و دمکراتیک به‌ آینده‌ی سیاسی خود نگریسته‌ و این آینده‌ را در چارچوب آینده‌ی مشترک آزادیخواهان ایران باز‌تعریف نماید. بجاست که‌ هرگونه باز‌تعریفی در خصوص جایگاه و پایگاه مجاهدین از سوی آمریکا و کشورهای غربی نیز با توجه‌ به‌ همین ملاحظات انجام پذیرد.

دبیر‌خانه‌ی حزب دمکرات کردستان

1/10/2012‌‌