رفتن به محتوای اصلی

راه اندازی اینترنت ملی در ایران از مصادیق مهم نقض حقوق بشر
01.10.2012 - 20:44

 مقدمه

شبکه های ارتباطی و تکنولوژی اطلاعات نقش مهم و اصلی را در توسعه همه جانبه جامعه بشری بازی می کنند. اینترنت یکی از با نفوذ ترین تکنولوزی های جدید ارتباطی است که همه ابعاد زندگی بشر را تحت تاثیر قرار داده است و به نوعی اکثر ابعاد حیات فردی و جمعی بشر متاثر از این تکنولوژی ارتباطی می باشد. اینترنت در ارتباط متقابل و سریع مردم و شرکت ها با یکدیگر، پیشرفت تصاعدی کشورها، ایجاد کسب و کار، تجارت، مبادله و جریان اخبار و اطلاعات در بین و داخل جوامع نقش بسزایی دارد. بنا به گزارش موسسه خانه آزادی در سال 2012 تقریبا یک سوم جمعیت جهان از اینترنت استفاده می کنند اما دولت های استبدادی اقدامات مختلفی برای محدود کردن جریان آزاد اطلاعات در اینترنت مثل کنترل، فیلترینگ بکار می گیرند و سد راه ارتباطات آنلاین می شوند(1).

حکومت ایران هم جز آن حکومت های استبدادی می باشد که سابقه طولانی در محدود کردن اینترنت دارد. از زمان وصل شدن کشور ایران به شبکه جهانی اینترنت تا کنون هزاران وب سایت بدستور نیروهای نظامی و امنیتی توسط وزارت ارتباطات ایران فیلتر شده و از دسترسی کاربران خارج شده است. با توجه به نقش اینترنت در بسیج سیاسی مخالفان حکومت و بعد از حمله سایبری به تاسیسات اتمی ایران اجرای پروژه اینترنت ملی را در سراسر کشور که از قبل در دستور کار دولت قرار داشت، شدت بیشتری به خود گرفته است(2) اکثریت مسئولین حکومتی از رهبر ایران گرفته تا مقامات نظامی و امنیتی به اینترنت به دید امنیتی می نگرند و آن را منشاء تمام توطئه ها و ابزار جاسوسی دشمن فرضی یعنی کشورهای غربی بوِیژه اسرائیل و آمریکا قلمداد می کنند تا اینکه بتوانند با این توجیهات کنترل کامل ارتباطات آنلاین را در دست بگیرند.

هدف از این مقاله بررسی اهداف حاکمیت اسلامی ایران از ایجاد پروژه اینترنت ملی و اعمال محدودیت در شبکه جهانی اینترنت و رابطه آن با حقوق بشر در جامعه ایران می باشد.

 عقاید و نظرات مقامات حاکمیت ایران درباره اینترنت

 مقامات حکومت ایران تقریبا نظرات و تفکرات مشابه در اقدام علیه اینترنت داشته اند. مبارزه با اینترنت و فعالیت کاربران این شبکه بویژه بعد از روی کار آمدن محمود احمدی نژاد تشدید شد. از شروع دوره اول رئیس جمهوری احمدی نژاد محدودیت و حملات شدیدی بر اینترنت و کاربران آن از طرف حکومت ایران اعمال شده است و در این باره سازمان ها و ارگان های مختلفی تشکیل شده است و هزینه هنگفتی بر این برنامه ها صرف شده است و آزادی اینترنت در نگرش حکومت ایران از مصادیق اصلی جنگ نرم علیه حاکمیت به حساب می آید.

سازمان پدافند غیرعامل وقرارگاه دفاع سایبری زیر نظر ستاد کل نیروهای مسلح، پلیس فضای تولید و تبادل اطلاعات، ارتش سایبری ایران زیر نظر سپاه پاسداران، کمیته تعیین مصادیق فیلترینگ که نمایندگانی از صدا و سیمای جمهوری اسلامی، وزارت ارشاد و وزارت اطلاعات اعضای آن هستند، شورای عالی سایبری که علاوه بر وزرا و نهاد های حکومتی فرمانده سپاه، فرمانده نیروی انتظامی و وزیر اطلاعات بر فعالیت آن اشراف کامل دارند، از جمله نهادهایی هستند که با اهداف مشترک باعث ایجاد محدودیت در دسترسی به اینترنت می شوند. هدف از تشکیل این گروهها و تشکیلات ها مبارزه با جریان آزاد اطلاعات، سانسور اطلاعات، حمله به پایگاه های اینترنتی که در نظر حکومت دشمن محسوب می شوند، دسترسی به اطلاعات شخصی افراد و گروههای مخالف و سایت های اینترنتی کشورهایی که دولت ایران آنها را به عنوان معاند تلقی می کند و در نهایت تفتیش و سرکوب شهروندانی است که در فضای مجازی فعالیت می کنند می باشد.ولی حکومت ایران هدف از تشکیل آنها را مبارزه با حملات سایبری دشمن و تبلیغات مخالفان که عوامل دشمن فرضی به حساب می آیند و قصد براندازی حکومت را دارند.

سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و ارگان های تابعه مثل نیرو های مقاومت بسیج تشکیلات منسجمی برای فعالیت در فضای مجازی و آنلاین می باشد و تقریبا بر فعالیت تمام گروههایی که در حوزه کنترل فضای سایبر فعالیت می کنند اشرافیت کامل دارد و تمهیدات و دستورات لازم را در حوزه وب به آنان می دهد و با سرمایه گذاری مالی و انسانی هنگفت و کلان به مبارزه با تهدیدات اینترنت که بنظر آنها موجودیت نظام را هدف گرفته است می پردازد.

نظرات و مواضع مقامات حکومت جمهوری اسلامی ایران نسبت به اینترنت تقریبا مشابه بوده اند و در این مورد اظهار نظر کنندگان بیشتر مقامات نظامی و امنیتی بوده اند که در زیر به اهم آنها اشاره می شود:

- نخستین سخنان نقل شده از خامنه ای رهبر ایران درباره اینترنت مربوط به تاریخ 15 فوریه 2001 است که وی در آن، اینترنت را از مصادیق "تبلیغات فرنگی و تهاجم فرهنگی" دانسته و گفته : "در دنیا تهاجم فرهنگى علیه انقلاب، از تهاجم سیاسى و اقتصادى سریع‌تر و همه‏گیر‌تر و همه‏جایى‏‌تر بود." رهبر جمهوری اسلامی در تاریخ 17 دسامبر 2002 نیز طی سخنانی خطاب به اعضای شورای عالی انقلاب فرهنگی، اینترنت را به "سگ وحشی" تشبیه کرد(3).

-  بنا به گزارش خبر گزاری های داخلی ایران اسماعیل احمدی مقدم فرمانده نیروی انتظامی ایران در ماه نوامبر سال 2009 بعد از انتخابات مناقشه برانگیز ریاست جمهوری در زمان اعتراضات خیابانی خواستار کنترل و نظارت بیشتر پلیس بر اینترنت شد و این مقام نظامی- امنیتی بر نقش شبکه های اجتماعی مثل فیس بوک و توئیتر در سازماندهی اعتراضات مردمی در حوادث بعد از انتخابات اعتراف کرد. در اوایل ماه ژانویه سال 2012 هم سایت گوگل را ابزار جاسوسی خواند و بر ایجاد ایمیل ملی و موتور جستجوگر ملی تاکید کرد. به گزارش سایت خبر آنلاین(4) احمدی مقدم ارتباطات مجازی را یک تهدید به حساب می آورد و مصطفی نجار، وزیر کشور ایران نیز فیس‌بوک، ماهواره و چت را از مصادیق جنگ نرم می‌داند که غرب با رواج تمام تفکر شیطان پرستی در اینترنت تمام قدرت خود را علیه حکومت به کار می گیرد.

- حیدر مصلحی وزیر اطلاعات ایران در بسیاری از اظهارات خود اینترنت را ابزار جاسوسی خوانده که در خدمت سرویس های جاسوسی دشمن است او همچنین به نقش موثر اینترنت و شبکه های اجتماعی در ایجاد اعتراضات خیابانی بعد از انتخابات اشاره کرد. همچنین به گزارش فارس نیوز(5) خبرگزاری وابسته به سپاه آهنگران معاون وزیر اطلاعات در مورد اینترنت گفت: شبکه اینترنت عامل تهدید یا ابزار جاسوسی نیست بلکه خود تهدید و خود جاسوس است.

- فرماندهان سپاه هم اینترنت را ابزار جاسوسی دشمن قلمداد کرده و حمله به سایت های اینترنتی بویژه هک کردن سایت هایی را که معاند به حساب می آیند محور سیاست های خود در فضای آنلاین نامیده اند.

با توجه به اظهارات مقامات حکومت ایران می توان گفت نگاه توهم زا و امنیتی دولتمردان حاکمیت ایران به اینترنت به عنوان ابزار دشمن باعث شده است دولت ایران بفکر جایگزین کردن اینترنت ملی به جای شبکه جهانی اینترنت بیفتند که به عقیده اکثر کارشناسان عملی شدن آن در فضای کنونی ایران با توجه به موانع موجود جای تردید دارد.

اهداف حاکمیت ایران از ایجاد اینترنت ملی و سرنوشت شبکه جهانی اینترنت

به گزارش سایت  بی بی سی فارسی به نقل از خبرگزاری های داخلی ایران رضا تقی پور وزیر ارتباطات از آغاز بکار اینترنت ملی از اواخر ماه سپتامبر 2012 خبر داد و گفت این شبکه در 42 هزار ادارات دولتی و 31 استان کشور عملیاتی خواهد شد. همچنین اهداف اصلی این شبکه را جمع آوری اطلاعات و مدیریت ایمیل ها عنوان کرد که در کنار آنها فیلترینگ سایت هایی که در نظر حکومت مخل امنیت هستند و هویت آنها مشخص نیست فراتر از گذشته ادامه خواهد یافت. همچنین وزیر ارتباطات ییکی از دلایل راه اندازی این شبکه را حفاظت اطلاعات حساس اعلام کرد که از دست شبکه های جاسوسی و حملات سایبری مصون بماند.

پیشتر هم رضا تقی پور ایده جدیدی را جهت محدود سازی در این باره مطرح کرده بود به عنوان ایده اینترنت پاک و حلال که با قوانین شرع اسلام منافات ندارد. بنظر مسئولین حکومت جمهوری اسلامی شبکه جهانی اینترنت فضایی برای کسب و کار های کثیف و غیر اخلاقی می باشد که فحشا را در جامعه ایران ترویج می دهد. در حقیقت هراس مسئولین حکومت ایران از ارتباطات به عنوان توسعه عقلانی و فکری جامعه ایران، آگاهی و توانمندی شهروندان از لحاظ علمی و اجتماعی، ایجاد شفافیت در جامعه ایران، آشکار کردن توطئه ها و برنامه هایی که حکومت ایران برای محدودکردن شهروندان بکار می گیرد و در نهایت شفاف سازی مسائل جامعه ایران بر مردم باعث شده که دولت ایران به فکر ایجاد شبکه اینترنت ملی بیفتد که از آن به عنوان اینترنت پاک، حلال، شرعی و اسلامی یاد می شود.   

حاکمیت اسلامی ایران از ایجاد شبکه اینترنت پاک اهداف زیر را دنبال می کند:

-  دشوار کردن برقراری ارتباط افراد با یکدیگر و شبکه سازی اجتماعی بویژه ارتباط با شهروندان و کمپانی های کشور های خارجی

- شناسنامه دار کردن آی پی های افراد به منظور تشخیص هویت و اقعی کاربران و ردیابی موقعیت جغرافیایی افراد

- محدود کردن دامنه شبکه جهانی اینترنت و کاهش سرعت آن به منظور جلوگیری از استفاده آن و وادار کردن شهروندان به استفاده از اینترنت ملی

- ایجاد پست الکترونیکی داخلی بمنظور تسهیل در کنترل فعالیت روزمره افراد و کسب اطلاعات از آنان دخالت در زندگی خصوصی شهروندان

- ارزان تر کردن قیمت اینترنت داخلی همراه با افزایش سرعت و پهنای باند آن و در قبال آن گرانی اینترنت جهانی و کاهش سرعت و پهنای باند و اعمال شدید فیلترینگ سایت های اینترنتی

- انتقال سایت هایی دولتی به شبکه داخلی که از سرورهای خارجی استفاده می کنند و در کنار آن اعمال محدودیت بر پایگاه های اینترنتی خصوصی با کاهش سرعت و پهنای باند شبکه جهانی اینترنت می باشد. در نتیجه یا این سایت ها باید فعالیت خود را متوقف کنند یا مجبور به خرید دامنه از شبکه اینترنت ملی بشوند.

- نابودی بخش خصوصی و تجارت الکترونیک وقطع ارتباط آن با کمپانی های خارجی به منظور تحت کنترل در آوردن آن. شرکت ها و موسسات خصوصی در این حالت برای اینکه شانسی برای بقا داشته باشند باید به خواسته های سپاه پاسداران و وزارت اطلاعات گردن نهند و با آنها همکاری لازم را داشته باشند. ایجاد محدودیت بر شبکه جهانی اینترنت در این مورد جز افزایش بی کاری و ضربه بر کسب و کار آنلاین و تجارت الکترونیک چیزی دیگر نخواهد بود.

به عقیده کارشناسان عملی شدن این طرح در حال حاضر مشکل هست. چون ایران توانایی انتقال هزاران سایت از سرورهای خارجی به سرور ملی را ندارد و همچنین ظرفیت و توان مهندسی ایران برای این کار محدود است. در آینده اگر این طرح هم عملی بشود ولی ضعف ایران در فناوری الکترونیک و تجارت آن باعث می شود این سیستم یعنی اینترنت ملی نتواند از عهده هزینه نگهداری خود بر آید. همچنین این اینترنت ملی، ایمیل ملی، سیستم عامل ملی جذابیت چندانی برای مردم عادی ندارند چون اکثر مردم اینترنت ملی را ابزاری جاسوسی حکومت از شهروندان خود بمنظور تحت کنترل در آوردن آنها و در نهایت سرکوب آنها به حساب می آورند چون اعتماد حکومت از مردم با توجه به عملکرد آن از بدو تشکیل سلب شده است. این شبکه داخلی اگر هم راه اندازی در ادارات و ارگانهای حاکمیت و اقلیت حاکم طرفدار حکومت ایران کاربرانی خواهد داشت. با توجه به دلایل و مستندات موجود احتمال اینکه این پروژه دولتی در آینده با شکست مواجه شود زیاد است.

بنابراین اینترنت ملی ابزاری جز تعقیب و پیگرد کاربران و منتقدین حکومت، دسترسی به اطلاعات شخصی افراد و کنترل آنان و همچنین محو شبکه جهانی اینترنت در داخل مرزهای ایران وسیله ای دیگر نیست.

محدودیت دسترسی به اینترنت جز مصادیق نقض حقوق بشر  

بنا به نظر تشکیلات خانه آزادی حاکمیت ایران رویکرد دوپهلویی در برابر اینترنت اتخاذ کرده است. حکومت با اینکه از نقش کاتالیزوری اینترنت در توسعه اقتصادی آگاه است ولی به اینترنت به عنوان تهدیدی می نگرند که ارزشهای دینی، اجتماعی و سیاسی حکومت اسلامی را مورد هدف قرار می دهد(1). با توجه به نقش فعال اینترنت در بسیج مخالفان دولت بویژه فعالین جنبش های قومی و سیاسی باعث شد حکومت مبارزه علیه آزادی اینترنت و سایر رسانه های ارتباطی را در زمره سیاست های امنیتی خود قرار دهد.

استفاده از اینترنت بویژه شبکه های اجتماعی در بین جمعیت جوان کشور در حال افزایش است. ارتباط این قشر با دنیای خارج از طریق شبکه جهانی اینترنت و مبادله اخبار و اطلاعات متفاوت با اخبار و اطلاعات سانسور شده و گزینشی از طرف رژیم باعث شده رژیم جریان آزاد اطلاعات از این طریق را تهدیدی بر موجودیت خود بحساب بیاورد و با آن قدرت به مبارزه برخیزد.

مبارزه با جریان آزاد اطلاعات با فیلترینگ سایت ها و کنترل پست های الکترونیکی مخالفان سیاسی و قومی در ایران آغاز شد. مقامات نظامی و امنیتی هم به این کار اعتراف کرده اند. اخیرا هم خبرگزاری ایسنا و سایر خبرگزرای های داخلی در ایران از دسترس خارج شدن سایت گوگل و جی میل توسط کارگروه تعیین مصادیق مجرمانه حکومت ایران خبر دادند(6).

بنا به اظهارات مسئولین و فرماندهان سپاه پاسداران مثل مجتبی ذوالنور و محمد علی جعفری ارتش سایبری سپاه مسئول هک کردن و تخریب بسیاری از پایگاه های اینترنتی مخالفان می باشد. شورای سایبری بسیج هم بیش از صدها تکاور سایبری برای محدودسازی اینترنت و مبارزه با آن تربیت کرده است(7). در تاریخ 1 مارس 2012 پلیس فتا طی دستور العمل 20 ماده ای به صاحبان کافی نت دستور داد که اطلاعات شخصی کاربران را با استفاده از کارت ملی آنان ثبت کنند و کافی نت را به دوربین مدار بسته مجهز کنند. همچنین پلیس فتا نصب فیلترشکن و وی پی ان را بر روی کامپیوتر ها ممنوع اعلام کرد(8).

حکومت ایران در روزهای خاص که مخالفین برای برپایی اعتراضات آماده می شوند اینترنت را قطع می کند و از دسترس کاربران خارج می کند و این طریق از بسیج مخالفان جلوگیری می کند. به عنوان نمونه می توان قطع اینترنت در مناطق آذربایجان ایران در سالگرد حوادث ماه می 2006 و سالگرد حوادث انتخابات ریاست جمهوری در استان های مرکزی مثل تهران ذکر کرد. 

با توجه به سیاست ها و رفتار حاکمیت ایران در قبال اینترنت و ایجاد محدویت و اعمال فشار بر کاربران بویژه بر وبلاگ نویسان و فعالین سیاسی اینترنتی طی 4 سال پی در پی در گزارش سازمان خبرنگاران بدون مرز حکومت ایران به عنوان دشمن اینترنت و فضای آنلاین شناخته شده است و ایران از لحاظ وب نگاران زندانی بعد از کشورهای چین و ویتنام قرار گرفته است و حتی چندین نفر از آنها در آستانه اجرای حکم اعدام قرار دارند. همچنین در گزارش موسسه خانه آزادی در سال 2011 و 2012 ایران از لحاظ آزادی اینترنت در ردیف کشور های غیر آزاد قرار گرفته که حتی رتبه آن از کشورهای غیر آزادی مثل چین و کوبا پائین تر است یعنی وضعیت اینترنت در ایران وخیم تر و بدتر از این کشور هاست(1).

در نظر سنجی که سایت بی بی سی از 27000 نفر از 26 کشور انجام داده بود حدود 90 درصد اینترنت را مکان مناسبی برای کسب علم و یادگیری اعلام کرده بودند و حدود 87 درصد آنها این احساس را داشتند که دسترسی به اینترنت از حقوق اساسی تمام مردم می باشد و همه باید به آن دسترسی پیدا کنند(9). بنا به گزارش روزنامه دنیای اقتصاد با استناد به مرکز آمار ایران حدود 85 درصد از مردم ایران به اینترنت دسترسی ندارند و از کاربران فعلی هم اکثریت آنها با دایل آپ به اینترنت وصل می شوند(10) که در اکثر نقاط دنیا این روش منسوخ شده است. با توجه به این حکومت هایی مثل ایران با محدود کردن اینترنت و با ایجاد موانعی در دسترسی افراد به آن حقوق بشر را نقض می کنند.

محدودیت در دسترسی به اینترنت با قوانین حقوق بشر سازمان ملل منافات دارد. به عنوان مثال ماده 19 اعلامیه جهانی حقوق بشر و میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی از حق آزادی بیان افراد دفاع کرده و حق اشاعه آن را به هر وسیله ارتباطی برای انسان ها قائل شده است. بند آخر ماده 20 اعلامیه هزاره سوم سازمان ملل متحد هم تضمین کرده و کشورهای عضو متعهد شده اند که ﻓﻦ ﺁوری هﺎی ﺟﺪﯾﺪ، ﺑﻪ وﯾﮋﻩ ﻓﻦ ﺁوری ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ اﻃﻼﻋﺎت و ارﺗﺒﺎﻃﺎت در دسترس همگان قرار گیرد. حکومت ایران با محدودیت در دسترسی به اینترنت و ایجاد شرایط برای قطع شبکه جهانی اینترنت با راه اندازی اینترنت ملی به تعهدات بین المللی خود عمل نمی کند.

در تاریخ 29 ژوئن 2012 سازمان ملل متحد با تصویت یک اعلامیه ای دسترسی به اینترنت را از مصادیق حقوق بشر نامید و بر اساس اين اعلاميه دولت ها بايد به دسترسي آسان و كم هزينه كاربران و شهروندان به اينترنت كمك كنند و اين امر بايد به يك هنجار مبدل شود. ولی عملکرد دولت ایران در مقابل اینترنت و کاربران آن نشان می دهد که بر علیه این اعلامیه گام بر می دارد.

 گزارش ها نشان می دهد تا حالا ماموران  نظامی و امنیتی با اعمال کنترل شدید بر اینترنت و جریان آزاد اطلاعات در پیشبرد نقض حقوق بشر بهره جسته اند و از آن برای خاموش کردن مخالفان حکومت و سرکوب، تهدید و ارعاب آنان استفاده کرده اند.

 نتیجه گیری

امروزه اینترنت به عنوان کاتالیزوری در اشکال مختلف به پیشرفت و توسعه جوامع کمک می کند و  با توجه به کاربرد متنوع اینترنت در جوامع بشری و زندگی روزمره انسان ها مقولاتی مثل ضریب دسترسی به آن، سرعت و بزرگی پهنای باند آن از شاخص های توسعه یافتگی جوامع بشری بشمار می رود ولی مسئله اینترنت در ایران با ایدئولوژی اسلام سیاسی گره خورده است. حاکمیت اسلامی ایران با توهمات و سیاست های دشمن تراشانه خود اینترنت را وسیله ای می داند که بنظر تئورسین های حکومت در دست استکبار جهانی است و برای محو اسلام و حکومت ایران برنامه ریزی می کند. از طرفی دیگر هم استفاده مخالفین حکومت از این شبکه ارتباطی و آزادی بیان در فضای آنلاین جهانی را توطئه ای علیه حکومت خود پنداشته که توسط دشمنانی مثل آمریکا و اسرائیل هدایت می شوند و با اتهام مخالفان به رابطه با این کشورها راه را برای سرکوب آزاد اندیشان، منتقدین و فعالان سیاسی و قومی هموار می سازد. راه اندازی پروژه اینترنت ملی یا شرعی و اعمال محدودیت بر شبکه جهانی اینترنت هم بمنظور جلوگیری و کنترل جریان آزاد اطلاعات است که از داخل مرزهای ایران از طریق شبکه جهانی اینترنت بدست ناظران، موسسات و سازمان های حقوق بشری و مجامع بین الملل می رسد و تبعات منفی بر مشروعیت حکومت ایران می گذارد. در حالیکه به عقیده اکثر صاحبنظران بستن جامعه و ایجاد اختناق از طریق اعمال محدودیت بر تبادل آزاد اطلاعات و پالایش آن، جامعه را در ورطه سقوط  و ورشکستگی قرار می دهد. علاوه بر آن حاکم شدن وضعیت توهم زا بر اینترنت و اجرای این پروژه انحصارگرایانه به عقب ماندگی کشور ایران در هر زمینه ای دامن خواهد زد. در نتیجه راه اندازی پروژه اینترنت ملی یا شرعی موقعیت های علمی، اجتماعی، اقتصادی و سیاسی ایران در دنیا بخطر افتاده و بزودی وضعیت اجتماعی، اقتصادی و سیاسی کشور شرایط اسفناکی مثل کره شمالی بخود خواهد گرفت.

پی نوشت:

  1. موسسه خانه آزادی در تاریخ 24 سپتامبر 2012 در یک گزارش 662 صفحه ای به وضعیت آزادی اینترنت در کشور های جهان پرداخته است. که ایران در بین 47 کشور بدترین وضعیت را از لحاظ آزادی اینترنت داشته است و در رده کشورهای غیر آزاد قرار گرفته است. حتی کشورهایی مثل چین و کوبا در این زمینه آزادی بیشتری دارد برای مطالعه بیشتر به منبع زیر رجوع کنید:

Kelly S., Cook S., Troung M., (2012) FREEDOM ON THE NET 2012: A Global Assessment of Internet and Digital media, p. 662 , Published by Freedom House

2. روزنامه واشینگتن پست در یک تحلیلی از اینترنت ملی به عنوان اینترنت جزیره ای یاد کرده که به عقیده مقامات حکومت ایران می تواند جلوی حملات سایبری از طرف غرب را بگیرد برای مطالعه بیشتر رجوع شود به:

http://www.washingtonpost.com/world/national-security/iran-preparing-internal-version-of-internet/2012/09/19/79458194-01c3-11e2-b260-32f4a8db9b7e_story.html

 3. اول سایت خبری پارسینه وابسته به جناح محافظه کار حاکم این خبر را منتشر کرده بود و همچنین خامنه ای طی سخنانی در سال 2005 ارزش منبر را بیشتر از تلویزیون، اینترنت، ماهواره دانسته بود. رجوع شود به:

http://www.roozonline.com/persian/news/newsitem/archive/2012/april/12/article/-f89dfe970d.html

4. اکثر مقامات عالی رتبه در ایران شبکه اجتماعی فیس بوک را در ایجاد بحران اجتماعی و تحریک مخالفان علیه حکومت مقصر می دانند. بطوریکه فیس بوک و توئیتر همراه با معترضین به انتخابات در دادگاه انقلاب محاکمه شدند.

http://www.khabaronline.ir/detail/185534

5. این اظهارات در حالی بیان شد که ویروس استاکس نت نزدیک به 16 هزار دستگاه کامپیوتر وابسته به دولت ایران را آلوده کرد. رجوع شود به:

http://www.farsnews.com/newstext.php?nn=13901129000728

6. با اینکه مقامات ایران می گویند گوگل و جی میل با حکم دادگاه فیلتر در اعتراض به گذاشتن فیلم توهین آمیز به پیامبر در یوتیوب فلیتر شده است ولی قبل از پخش این فیلم مقامات تظامی و امنیتی حملات گسترده ای علیه گوگل و زیر مجموعه های آن آغاز کرده بودند.

http://isna.ir/fa/news/91070201511/%D8%AC%D9%8A-%D9%85%D9%8A%D9%84-%D8%A7%D8%B2-%D8%AF%D8%B3%D8%AA%D8%B1%D8%B3-%D8%AE%D8%A7%D8%B1%D8%AC-%D8%B4%D8%AF

7. بنا به اظهارات یدالله جوانی ایران پنجمین ارتش سایبری دنیا را در اختیار دارد که از متخصصانی با هویت مخفی تشکیل شده است و وظیفه آنان ایجاد تخریبات در فضای سایبری می باشد.

http://www.bbc.co.uk/persian/iran/2012/02/120221_l39_report_cyber-army.shtml

8. پلیس فتا طی دستور العملی کافی نت ها را موظف به ثبت اطلاعات کاربران و نصب دوربین مدار بسته برای کنترل فعالیت کاربران کرد. پلیس این عمل را به عنوان افزایش ضریب امنیتی اطلاعات کاربران توصیف کرد ولی در عمل به عقیده کارشناسان بمنظور جمع آوری اطلاعات از فعالین سیاسی و قومی و شناسایی و ردیابی آنان درحوزه وب بود.

 http://old.isna.ir/ISNA/NewsView.aspx?ID=News-1923707

9. این نظرسنجی تحت عنوان ''دسترسی به اینترنت جز حقوق اساسی انسانها'' توسط بی بی سی انجام شد واکثر افراد دسترسی به اینرنت را به عنوان حقوق اساسی افراد به رسمیت می شناختند.

   http://news.bbc.co.uk/2/hi/8548190.stm

10. آمار منتشر شده توسط حکومت ایران در مورد تعداد کاربران اینترنت با واقعیات جامعه ایران مطابقت ندارد به عنوان مثال خبرگزاری مهر آمار کاربران بیش از 30 میلیون نفر اعلام کرده که با آمار واقعی تفاوت فاحش دارد. که روزنامه دنیای اقتصاد به آن پرداخته است:

http://www.donya-e-eqtesad.com/Default_view.asp?@=284969

 

 

دیدگاه‌ و نظرات ابراز شده در این مطلب، نظر نویسنده بوده و لزوما سیاست یا موضع ایرانگلوبال را منعکس نمی‌کند.

کیانوش توکلی
سایت ایران بریفینگ ( http://farsi.iranbriefing.net/?p=24785 )

فیسبوک - تلگرامفیسبوک - تلگرامصفحه شما

توجه داشته باشید کامنت‌هایی که مربوط به موضوع مطلب نباشند، منتشر نخواهند شد! 

افزودن دیدگاه جدید

لطفا در صورتیکه درباره مقاله‌ای نظر می‌دهید، عنوان مقاله را در اینجا تایپ کنید

متن ساده

  • تگ‌های HTML مجاز نیستند.
  • خطوط و پاراگراف‌ها بطور خودکار اعمال می‌شوند.
  • Web page addresses and email addresses turn into links automatically.

لطفا نظر خودتان را فقط یک بار بفرستید. کامنتهای تکراری بطور اتوماتیک حذف می شوند و امکان انتشار آنها وجود ندارد.

CAPTCHA
لطفا حروف را با خط فارسی و بدون فاصله وارد کنید CAPTCHA ی تصویری
کاراکترهای نمایش داده شده در تصویر را وارد کنید.