حمایت از نظام طبقاتی در زرتشتیان : یکی دیگر از مشخصات آیین زرتشتی حمایت از نظام طبقاتی می باشد. در دوره ساسانیان که دین زرتشتی دین رسمی و مورد حمایت دولت بود، مردم به طبقات مختلفی تقسیم شده بودند که هیچ یک نمی توانست از طبقه خود به طبقه بالاتر برود. و اصول و نظامات طبقاتی به شدیدترین وجهی در آن اجرا می شد. جامعه ساسانی که نماد جامعه مورد نظر آیین زرتشت بوده از چهار طبقه تشکیل شده بود: 1ـ آژون (روحانیان) 2ـ ارتش تاران 3ـ کشاورزان 4ـ صنعتگران و هر طبقه ای محدودیت ها و امتیازهای خود را به ارث می گذاشت و امکان ترقی از طبقه ای به طبقه دیگر وجود نداشت علم و ثروت و قدرت در اختیار طبقه بالا بود و طبقات پایین امتیازی جز کار و بردگی نداشتند. مسعودی در مروج الذهب می نویسد: «اردشیر بن بابک سرسلسله ساسانیان مردم را هفت طبقه قرار داد». و البته این قانون اجتماعی از سوی متولیان دین زرتشت یعنی موبدان به شدت حمایت می شد و حتی در مورد آتشکده ها هم مورد اجرا گذاشته می شد و آتشکده ای به شاهان و شاهزادگان اختصاص داده می شد و آتشکده دیگر برای موبدان تعیین می گشت و آن دیگری به مردم عادی اختصاص می یافت و بدین ترتیب نظام طبقاتی حتی در مسائل مذهبی هم رعایت می شد. و همه اینها ریشه در نژادپرستی و به تعبیری خون پرستی داشت زیرا زرتشتیان دوره ساسانی اهمیت زیادی به پاکی خون خاندان ها می دادند. غیرعقلایی بودن احکام عملی آیین زرتشت : درکتاب اوستا که کتاب دینی زرتشتیان به شمار می آید احکامی بیان شده که نه تنها غیرعقلایی است بلکه گاهی انجام دادن آنها محال است و امکان وقوعی ندارد. به طور مثال درباره زنی که بچه مرده به دنیا بیاورد چنین حکم داده شده که آن زن باید به نقطه ای دوردست برده شده و دور از آب و آتش نگهداری شود و تنها بعد از خوردن چندین جام «گمیز» (پیشاب گاو نر) آمیخته با خاکستر می تواند شیر بنوشد ولی باز حق نوشیدن آب را تا چندین روز ندارد. هم چنین در وندیداد آمده است اگر کسی سگ آبی را بکشد باید «ده هزار تازیانه با اسپهه ـ اشترا، ده هزار تازیانه با سرو شوچرن بدو بزنند و باید اشونانه و پرهیزگارانه ده هزار بسته هیزم سخت و خشک و پاک را چون تاوانی به روان سگ آبی به آتش اهورامزادا بیاورد...» و البته حکم به این جا ختم نمی شود بلکه باید ده هزار مار، ده هزار سنگ پشت، ده هزار قورباغه، ده هزار مورچه، ده هزار کرم خاکی، ده هزار مگس و... را بکشد و خانه و زمینی را به روان سگ آبی داده هیجده استبل ویران شده را بازسازی و هیجده سگ را از ناپاکی ها پاک کرده، هیجده مرد را طعام دهد و ... تا گناه او بخشیده شود . ازدواج با محارم در زرتشتیان در کتاب ارداى ویرافنامه : در کتاب «ارداى ویرافنامه» که آن را به «نیک شاپور» از دانشمندان زمان خسرو اول «نوشین روان» نسبت داده اند و شرحى از معراج روح زردشتى است، چنین آمده است که در آسمان دوم روانهاى کسانى را دیده است که «خوتیک دین» (ازدواج با محارم) کرده بودند و تا جاویدان آمرزیده شده بودند و در دورترین جاهاى دوزخ روان زنى را گرفتار عذاب جاویدانى دیده، زیرا که «خوتیک دین» را به هم زده است، سرانجام گفته است «ویراف» که روان وى به معراج رفته هفت تن از خواهران خود به همسرى برگزیده است. در کتاب سوم «دینکرت»در این زمینه اصطلاحات دیگرى به کار رفته از آن جمله اصطلاح «نزد پیوند» است که به معنى پیوند با نزدیکان باشد و در این زمینه به پیوند پدر با دختر و برادر با خواهر اشاره کرده است. «نوساى یرزمهر» از روحانیان زردشتى که این قسمت از «دینکرت» را تفسیر کرده منافع زیادى بر این گونه زناشویى آورده و گفته است که گناهان جانکاه را جبران مى کند. «بطریق مادیها» در کتاب «حقوق سریانى» نوشته است: عدالت خاصه پرستندگان اهورا مزدا به نحوى جارى مى شود که مرد مجاز است با مادر و دختر و خواهر خود مزاوجت کند. این عمل به قدرى زشت است که حتى در عصر حاضر خود زردشتیان نیز به شناعت آن پى برده اند و از اصل، آن را به عنوان یک سنت زردشتى انکار کرده و در صدد برآمده اند براى کلمه «خوتیک» تاویل و توجیهى بسازند. کریستن سن مى گوید: با وجود اسناد معتبرى که در منابع زردشتى و کتب بیگانگان معاصر عهد ساسانى دیده مى شود، کوششى که بعضى از پارسیان جدید براى انکار این عمل، یعنى وصلت با اقارب مى کنند، بى اساس و سبکسرانه است.