با تشکر از هموطن گرامی "ایرانی" که منبع چندین آمار را برایمان ارائه دادند. این منابع نشان می دهند که واقعا هم آمار دقیقی از پراکندگی اتنیکی در ایران وجود ندارد و همه آنچه که تحت نام "آمار" ارائه می شوند، تنها بر حدسیات مبتنی هستند. به همه منابعی که "ایرانی" گرامی آدرس داده بودند مراجعه کردم. متاسفانه آدرس اول مرا به سایت "محمدباقر قالیباف" برد که من نتوانستم در آنجا آماری مشاهده کنم، جستجویم در صفحات این سایت هم بی نتیجه بود و امیدوارم که دوست گرامیمان "ایرانی" آدرس دقیقتری ارائه دهند. 
آدرس دوم که ظاهرا به سایت رادیو زمانه مربوط می شود نیز کار نمی کند و از این منبع نیز محروم شدم. ولی ظاهرا آمار ارائه شده، بر اساس نوشته "ایرانی" گرامی که "تنها آمار سراسری است که زبان در آن آمده است (مال سال 1365)" به قول خود ایشان "البته غیرمستیم است". 

منبع سومی که ایشان داده اند مربوط می شود به...سایت سفارت جمهوری اسلامی. در این سایت می خوانیم: "جمعيت تقريبي ايران بالغ بر 70 ميليون نفر است كه متشكل از اقوام مختلف مي باشد. 65 درصد جمعيت ايران را فارس ها( از نژاد آريايي) تشكيل مي دهند. 20 درصد تركهاي ايراني(آذري)، 7 درصد كرد، 3 درصد عرب و 2 درصد لر مي باشند. در حدود 3 درصد از جمعيت ايران را نيز اقوامي نظير تركمن، بلوچي، بختياري، افشار، گيلك، قشقايي و شاهسون تشكيل مي دهند. اكثريت مردم ايران، مسلمان و شيعه هستند و اندكي نيز پيرو اهل تسنن مي باشند. ضمنا اقليتهاي كوچكي از ارامنه مسيحي، زرتشتيان و يهوديان نيز در ايران وجود دارد." متاسفانه این سایت هیچ منبعی برای این آمار ارائه نمی دهد تا بتوان بر اساس چگونگی تهیه این آمار نسبت به درستی و یا نادرستی آن قضاوت کرد. 

 آمار بعدی مربوط است به سازمان "فردای بدون ترور" که در حقیقت آماری به دست نمی دهد بلکه بر اساس نظرخواهی ها مبتنی است و دقتی در کار آن مشاهده نمی شود. 
 خانم/آقای ایرانی در سطور بعدی آماری ارائه می دهند که منبعی برای آن نمی آورند. ظاهرا یک منبع ایرانی است. در این به اصطلاح آمار می خوانیم: "در مرداد 1370، هنگام صدور شناسنامه براي نوزادان، درباره زبان ٤٩ هزار و ٥٥٨ مادر در سطح كشور سوال مطرح شد كه نتيجه حاكي از سهم حضور ٥٣٬٨ درصدي زبان هاى غيرفارسي در ايران بود" آیا می توان این پرسش از 49 هزار و 558 مادر را برای تعیین واقعی تعداد تشکیل دهندگان اتنیکهای ایران مبنا قرار داد؟ پاسخ را خود ایشان می دهند: " اما همه ما میدانیم ایران آمار درست حسابی ندارد". 

 تاکید بعدی هموطن گرامیمان "ایرانی" باز بر آمارهای خارجی است مانند "سی-آی فاکتبوک". ولی ایشان مشخص نمی کنند که این موسسه چگونه آمارگیری می کند؟ آیا آمارگیران خود را به ایران می فرستد تا به این کار بپردازند؟ (طبیعتا این امکان وجود ندارد). بلکه مبتنی است بر آمارهای موسسات گوناگون و از جمله منابع جمهوری اسلامی. پس باید نتیجه بگیریم که این آمار هم دقیق نیستند. ••• خانم/آقای ایرانی سپس مطمئن ترین آمار را آمار استانی معرفی می کنند. با مراجعه به این صفحه و نگاهی به منابع آن، باز به منابع نامعتبر و آمارهای تقریبی و نادقیق می رسیم. 

 آخرین منبعی که دوست عزیزمان ارائه می دهند مربوط است به گزارشی از سایت اینترنتی "جهان امروز". در این گزارش می خوانیم: "98 درصد تهراني‌ها زبان فارسي را مي‌فهمند و كمتر از 2 درصد ساكنان تهران فارسي را متوجه نمي‌شوند، 13 درصد تهراني‌ها يكي از زبان‌هاي لاتين را مي‌فهمند و 10درصد تهراني ها قادرند به يكي از زبان‌هاي دنيا صحبت كنند، 67درصد تهراني‌ها فارس هستند، 63 درصد از تهراني‌‌ها در تهران به دنيا آمده‌اند و 13 درصد تهراني‌ها بيش از 13 سال است كه در محل خود ساكن هستند." ولی این آمار چگونه تهیه شده است؟ بر اساس این گزارش "سعيد معيد‌فر، عضو هيئت علمي دانشگاه تهران و مجري طرح "بررسي و مطالعه ميزان مصرف كالا و خدمات فرهنگي در شهر تهران " اظهار داشت " جامعه آماري استفاده شده در تهران 5 هزار نفر است؛ اين جامعه يكي از بزرگترين جوامع تحقيقي كشور محسوب شده و آمار قابل قبول و قابل استنادي در اختيار مسئولان قرار مي‌دهد."

بنابراین می بینیم که مبنا قرار دادن سوالاتی از 5 هزار نفر برای 73 میلیون ایرانی تا چه حد می تواند با واقعیات موجود ایران متفاوت باشد.  در پایان این کامنت طولانی می خواهم باز هم تاکید کنم که در مورد ترکیب انتیکی ایران هیچگونه آمار دقیقی وجود ندارد و همین امر باعث می شود که هرکسی از ظن خود آماری تخیلی ارائه دهد و نقشه ای تخیلی رسم نماید که بیشتر جنبه تحریک سیاسی و پیگیری اهدافی خاص را مد نظر دارد تا ارائه یک آمار واقعی و به درد بخور.