كودكان خيابانی در همه مناطق ایران در شرايط بسيار وحشتناكی بسر می برند. شما می توانيد آنها را با مشخصه های مشتركی چون صورت های سياه، لباس های كثيف و پاره پاره، موهای ژوليده، پوست زرد و ترك خورده، بدن نحيف و مچاله شده با بيماريهای پيدا و پنهانی چون سل، آسم، نرمی استخوان و ضعف بينايی كه از رنگ پريده و تن رنجورشان پيداست، مشاهده كنيد.

آنان گاه برای جلب رضايت چشمهای تحقير كنندگان به صورت چند نفری با يك قوطی پلاستيكی يا حلبی صداهای نه چندان موزونی در می آورند و می رقصند و يا در كنار زنانی كه وانمود می كنند مادر آنان هستند. توسط داروهای بيهوشی خوابانده می شوند تا حس ترحّم را در عابران تحريك كرده آنها را به پرداخت پول وادار نمايند.

زمانی ديگر برای فروش  گلها، آدامس ها و شكلات ها یشان بدنبال مشتری تا كيلومترها او را دنبال می كنند و اگر كسی اجازه دهد كه كفش هايش را واكس بزنند و يا آدامس هايشان را به قيمت خوبی بخرد. زود با او صميمی می شوند و قصه پر غصه زندگی یشان را تمام و كمال برايش تعريف مي كنند..

بنا به استناد حرفهای خودشان غالباً از نقاط محروم شهرها می آيند از ميان آنها كمتر كسی است كه به مدرسه برود.درخانواده های پرجمعيت زندگی می كنند، پدر و مادرشان بی سوادند و اغلب بيكار.كودكان خيابانی قربانيان فقر، اعتياد، خشونت، استثمار و بهره کشی ، ناآگاهی و نابرابري های اقتصادی جامعه هستند.

آنان در شرايطي كاملاً ناعادلانه، بی آنكه دوران طلايي زندگی كودكی شان را طی كنند دردنيای بی تفاوتی چشمها، دستها و دل های آدم های بزرگ، بی هيچ پشتوانه ای برای فردا رها شده اند. اين كودكان همواره در معرض آسيب های ناشی از خشونت های جسمی و روحی قرار دارند و اين درحالی است كه در كنوانسيون حقوق كودك مصوب سال 1989 ميلادی اعلام گرديده است:

 "دولتها موظفند كودكان را در برابرهرگونه استثمار، ظلم، ناعدالتی و خشونت مورد حمايت قرار دهند. "

از آنجا یی كه رژیم فاشیست اسلامی درایران نيز ازجمله امضا كنندگان اين پيمان و نيز پيش نويس اعلاميه حقوق كودكان است كه درآن همه دولتها متعهد شده اند تا بهداشت و سلامت همه كودكان خود را تامين كنند،لذا کارگزاران خودکامه ارتجاع جمهوری اسلامی ایران ملزم از آن هستند تا به تعهدات خود در اين زمينه عمل نمايد.

 وجود بیش از 32 ميليون نفر ايرانی كه زير خط فقر زندگی می كنند و مرگ سالانه 250.000 كودك و نوجوان و سوء تغذيه چهار ميليون و چهارصد هزار كودك ايرانی و وجود هزاران كودك خيابانی در شهرهای مختلف كشور، نشان دهنده بی توجهی مستبدان اسلامی در انجام تعهدات خويش است..

با آنكه سالانه صدها گردهمايي با موضوع های مختلفی كه جز صرف پول و وقت فايده ديگری ندارد. در نقاط مختلف كشور برگزار مي شود ولی براستی در طول هر سال چه مقدار ثروت ملی و نیروی انسانی برای حل معضل اين قشر آسيب پذير صرف گرديده است.

با وجود آنكه روزانه برنامه های مختلفی از كانال های چندگانه صدا وسيمای انحصار زده  پخش می شود.برنامه هايی كه فاقد هرگونه پيام روشن و سازنده است و بيشتر جهت انحراف افکار عمومی از واقعیت های اجتماعی و سیاسی تهيه مي شود.اما متاسفانه تاكنون برنامه ای كه بتواند  سيمای واقعی جامعه را به  دور از جار و جنجال های تبليغاتی به نمايش بگذارد و اشاره ای هرچند گذرا به زندگی چندين هزار كودكی كند كه در شرايط كاملاً غيرانسانی بسر می برند، به نمايش گذاشته نشده است.

گفته می شود اين گروه از كودكان همراه ساير گدايان توسط باندهايی ويژه به هنگام صبح در مسيرهای تعيين شده قرار می گيرند و شب هنگام توسط افراد باند جمع آوری می شوند.آنان در محلهای خاص نگهداری می شوند و علاوه بر تكدّی گري از عوامل اصلی توزيع مواد مخدر، دزدی، قتل و فحشا نیز محسوب می گردند.اگر چنين باشد- كه البته چنين است- بی شك تعقيب و شناسايی اين افراد و محل های زندگی آنها برای نيروی انتظامی كار چندان دشواری نمی باشد. پس چرا اين نيرو بر اصلی ترين وظيفه خود كه همانا حفظ امنيت شهر و تلاش برای سالم سازی آن است كوچكترين توجهی نمی كند.

دراين گونه موارد نيروی انتظامی موظف است تا كسانی كه اين كودكان را به صورت غير انسانی و ناعادلانه ای در جهت كسب منافع فردی  خود به خدمت می گمارند، مورد پيگرد قرار دهد و كودكان را به كانون های ويژه حمایتی بسپارد.ولی نیروی انتظامی در تمام مناطق کشور به یکی از مخرب ترین نیروها تبدل شده که اصلی ترین وظیفه اش در طی سه دهه گذشته سرکوب سیستماتیک فعالان سیاسی و مردم عادی بوده و می باشد.

 مردم با ديدن صحنه های دلخراش و زجرآوری چنين چه كسی را مورد مؤاخذه قرار دهند و يا اگر خواستند در جهت رفع اين معضلات كاری موثر انجام داده باشند بايد به كدام نهاد يا سازمان مراجعه نمايند؟

 درهرحال کارگزاران رژیم مافیایی در ایران تحت هرعنوانی که بخواهند ثروت ملی جامعه ما را به غارت ببرند و نیز با ایحاد مانع، سد راه آزادی و برابری شوند. باید متوجه این مهم باشند كه روزی نه چندان دور، دست خداوندان عشق و آزادی و برابری از آستين قهر آميز محرومان و همين كودكان خيابانی بيرون خواهد آمد و كيفر خيانتکاران و جنایت پیشه گان را پاداشی در خور عطا خواهد نمود.

شهناز غلامی - پاریس 2012 /12/07

عضو انجمن حمايت از حقوق کودک ( در تهران )

عضو انجمن دوستداران حقوق کودک ( در تبریز)

عضو انجمن روزنامه نگاران زن ايران ( رزا )