سرکوب و اختناق تاریخی در ایران بستر بازبینی فلسفی، تاریخی، اجتماعی و فرهنگی  به ملت ایران نداده است تا خود را از زیر اوار تاثیرات مخرب ایرانی ستیزان رها کرده و  روح و روان جامعه را پالایش دهد.بدرستی  گفته اند: ملتی که گذشته ی خود را نشناسد دوباره اشتباهات را تکرار می کند.

از همینرو دومین تهاجم اسلامگرایان به ایران با پرچمداری ملاها در تندپیچ تاریخی کنار گذاشتن نظام ستم شاهی انجام گرفت. تهاجمی که وجه آئینی آن غالب بوده و ویرانگری  روح و روان و جامعه را هدف قرار داده است. در اغاز استقرار حکومت اسلامی بود که رقابت پان اسلامیسم و پان عربیسم، جنگ 8 ساله را به دو ملت ایران و عراق تحمیل کرد. برای نخستین بار یاسین المعموری رئیس جمعیت هلال احمر عراق اعلام کرد جنگ هشت ساله ای که عراق علیه ایران داشت بیش از دو میلیون کشته و زخمی برای دولت بعث به همراه داشت.
ایران در دوران جنگ ارتجاعی شاهد از دست دادن 221 هزار و 682 نفر  بود.  همچنین این جنگ 554 هزار و 858 مجروح جنگی بجا گذاشت، به‌طوری که از این تعداد 60 درصد مجروحان زیر 25 درصد و 40 درصد باقی مانده مجروحان 25 درصد و بالاتر و تعدادمجروحان بیش از 800 هزار نفر بودند.

اکنون که جمهوری اسلامی به پایانش نزدیک می شود و ملت ایران در آستانه تعیین تکلیف با نظام هستند؛ پان عرب ها در آنسوی مرزها خط و نشان می کشند و روی پشتیبانی سلطه گران جهانی حساب باز کرده اند تا جنوب ایران را اشغال و خوزستان ایران را به عربستان تبدیل کنند. این هدفی ست که نه جنگ 8 ساله؛ در پی جنگهای 100 ساله هم متحقق نخواهد شد و مردمان خوزستان، بختیاری و لرستان خود می توانند از سرزمین شان دفاع کنند.

اقوام ایرانی هر کدام تاریخ، فرهنگ و شرایط خاص داشته و بدون توجه به شرایط مشخص سیاسی و تاریخی نمی توان "فتوای سیاسی" صادر کرد. برای مثال کردستان وضعیت ویژه ای در منطقه دارد و خود در سطح منطقه زیر تیغ پان ترکیسم و پان عربیسم و چون ملت ایران زیر تیغ پان اسلامیسم قرار دارد. سازمانهای کرد در ایران، بخطا در همسوئی با دو جریان فاشیستی – قومی پان ترک و پان عرب قرار گرفته اند.

مسئله رهائی کردستان مهمترین و مبرمترین موضوع خاورمیانه می باشد که ملت ایران بخاطر عدم حمایت همه جانبه از کرد و کردستان، عذرخواهی تاریخی به انها بدهکار است.

و اما پان ترک ها که از لحاظ کینه ورزی و نفرت آفرینی دست فاشیسم دینی را از پشت بسته اند، بی گدار به آب زده اند و  برآنند تا به بن بست رسیدن اسلامیزاسیون کشور را بفال نیک گرفته و ملت رها شده از چاله فاشیسم دینی را راهی چاه فاشیسم قومی – نژادی کنند و زیر پرچم دروغین حق تعیین سرنوشت، ترکیزاسیون کشور را با رهبری بیگانگان در دستور کار قرار دهند. امیل های فاشیست های قومی که دریافت می شود، بیانگر روحیات انسان ستیزانه آنها و هزار بار وقیحانه تر و کینه توزانه تر از فاشیست های دینی حاکم بر کشور است .

آنها نیز چون فاشیسم اسلامی تخریب تاریخ، فرهنگ و زبان ملت ایران را هدف قرار داده اند تا ایران و ایرانیان را به بی هویتی خود دچار کنند.فاشیسم دینی و قومی – نژادی  و سیاست اسلامیزاسیون و ترکیزاسیون جامعه ایران اگر از هم اکنون با مقابله سرسختانه عملی ملت ایران (در رابطه با رژیم حاکم) و نظری (در برابر فاشیست های قومی) روبرو نشوند، بایستی در انتظار فجایعی بشدت ویرانگرانه تر از عصر حاکمیت فاشیسم اسلامی باشیم.

ایران در شرایط دشواری قرار دارد؛ دو گروه ارتجاعی که خود را با جامعه، ملت و کشور ایران تعریف نمی کنند، کمین گرفته اند تا در فردای مرگ پان اسلامیسم؛ ایران را به جولانگاه پان عربیسم و پان ترکیسم تبدیل کنند. گرچه این محافل خارج نشین ربط و پیوندی با اقوام ایرانی ندارند،  مطالبات انها را نمایندگی نکرده و تنها از نام انها سوء استفاد می کنند، ولی بدلیل حمایت کشورهای همجوار در شرایط خاصی می توانند دردسر آفرین شوند.

هر دو گروه  از امروز به ایران آزاد و دمکراتیک فردا اعلام جنگ داده اند! گزافه گوئی های شیوخ حاشیه خلیج فارس و همدلی پان عرب ها با آنها و نیز داعیه ترک بودن ایران توسط فاشیست های قومپرست، هشداری ست به ملت ایران و جنبش ملی که اگر امروز هوشیار نباشند، بایستی در انتظار تلاطم ها و جنگ های طولانی مدت فردا باشند.

باید به این موضوع صراحت داده شود که جامعه شهروندی ایران متشکل از اقوام، ادیان و نژادهای گوناگون ست و زیبائی ایران در این تنوع و همزیستی مسالمت آمیز در جامعه  شهروندی ست. جامعه ای که به ضد ارزش های فاشیستی راه نمی دهد و خود را تا حقارت نگرش دینی، قومی،نژادی به انسان تنزل نمی دهد.

ایران بایستی سرزمین آزاد مردمانش و جامعه ای دمکراتیک، سوسیال و فرا دینی و فرانژادی  باشد تا زیر چتر دمکراسی ریشه های تبعیض، بی عدالتی قومی، قبیله ای، جنسی، نژادی و طبقاتی در روند ساختن فردای بهتر خشکانده شوند.

ما بعنوان انسان های آزادیخواه و ایراندوست  در خط مقدم دفاع از خوشبختی شهروندان کشور حرکت می کنیم و خوشبختی آنها را نه آرزوها و امیال ما، بلکه خواست و اراده آنها تعیین می کند. از این منظر من خود را متعلق به مردمی می دانم که برای آزادی، دمکراسی، لائیسیته و جامعه ای سوسیال پیکار می کنند و با هر تحمیلی مخالفت می ورزند.

ولی شوربختانه فاشیسم دینی و قومی – نژادی اهداف تجاوزگرانه، سلطه جویانه پیشینیان شان را تعقیب می کنند و فاقد ظرفیت همبستگی ملی برای ساختن ایران فردا هستند. انها از هم اکنون در حال تقسیم اراضی کشور، ملت سازی و کشورسازی هستند که موفقیت یا انزوای آنها بستگی به آگاهی ملی، سازماندهی اجتماعی و توانمندی جنبش های کارگری، زنان و دانشجویان در سطح استانی و سراسری دارد.

پایان کلام ؛

در پاسخ به امیل های بی وقفه، وقیحانه، توهین آمیز و تهدیدآمیز فاشیستهای قومی و عوامل جمهوری اسلامی ضرب المثل چینی را یاد اوری می کنم که: اگر قصد حمله به کسی داری، قبل از اقدام  قبری هم برای خودت آماده کن!