سناتور سابق چاک هيگل، نامزد جانشينی لئون پانه تا وزير دفاع آمريکا در دولت دوم اوباما، از جمله مخالفان جنگ عليه ايران بشمار ميرود. وی در گذشته با اعمال تحريم عليه ايران نيز مخالفت ورزيده است. از اين نظر، انتصاب آقای هيگل ميتواند به عنوان عامل تعادل در مناسبات خارجی آمريکا در منطقه خاورميانه تلقی شده و مورد استقبال تهران قرار گيرد. تهران در گذشته نسبت به نقطه نظرها و اقدامات جان کری وزير خارجه آينده آمريکا بخصوص در رابطه با اسرائيل واکنش منفی نشان داده است. جورج بوش رييس جمهور سابق آمريکا در کابينه دوم خود رابرت گيتس رييس پيشين سازمان اطلاعات جاسوسی آمريکا ( سی آی ای) را برای اشغال پست وزارت دفاع آن کشور انتخاب کرد. رابرت گيتس که يک سياستمدار متعادل و عملگرا بشمار ميرود از سال ۲۰۰۶ و در شرايطی که ترک جنگ در آن عراق و بازگشت نيرو های آمريکايی در آن کشور در دستور کار دولت آمريکا قرار گرفته بود پست وزارت دفاع را از دانلد رامسفلد، معمار جنگ عراق، تحويل گرفت. معرفی چاک هيگل برای تصدی پست وزارت دفاع را ميتوان عملی مشابه با اقدام جورج بوش در انتصاب رابرت گيتس ديد. از نظر سياسی و رفتاری نيز مابين گيتس و هيگل شباهتهای بسياری ديده ميشود. معرفی آقای هيگل نامزد وزارت دفاع آمريکا ۶۶ ساله، در حال حاضر رييس مشاوران اوباما در امور اطلاعات جاسوسی است و در گذشته دو دوره به عنوان سناتور ايالت نبراسکا از حزب جمهوريخواه انتخاب شده است. چاک هيگل از جمله قهرمانان جنگ ويتنام بشمار ميرود، و در بازگشت از ميدان جنگ به تجارت و سرمايه گذاری رو کرده و ثروت قابل ملاحظه ای از اين راه اندوخته است. يکی از اقلام کالا های تجاری او ماشين الکترونيکی اخذ رای کامپيوتری است. او در سال ۲۰۰۸ از مجلس سنا کناره گرفت و اينک علاوه بر ايفای نقش مشاور اطلاعاتی در دانشگاه جورج واشنگتن-مدرسه خدمات خارجی، به تدريس مشغول است. روز دوشنبه هفتم ژانويه رييس جمهور آمريکا عليرغم اطلاع از مخالفت پاره ای از سناتورهای حزب جمهوريخواه با نامزدی وی، چاک هيگل را به عنوان نامزد اشغال پست وزارت دفاع آمريکا معرفی کرد. علت انتقاد پاره ای از سناتور های حزب جمهوری خواه از معرفی هيگل به عنوان نامزد برای پست وزير دفاع مواضع گذشته او در مخالفت با جنگ عراق، زير سئوال بردن سياست آمريکا در قبال اسرائيل، مخالفت با اعمال تحريم عليه ايران، مخالفت با جنگ عليه ايران و هزينه های دفاعی آمريکا است. در پاره ای موارد نقطه عکس نظريه های سياسی هيگل به ثبوت رسيده ( مانند جدی نبودن آمادگی گورباچف برای اصلاح اتحاد شوروی و سازش با غرب) و در مواردی هم توس خود وی اصلاح شده، منجمله موضع گرفتن در برابر تحريم عليه ايران. هيگل و ايران هيگل مانند سلف خود رابرت گيتس يک عملگرای سياسی است. وی در گذشته مخالفت خود را با اعمال تحريم عليه ايران ابراز داشته. اما با در نظر گرفتن اين واقعيت که اعمال تحريم ها ميتواند مانع از اقدام يکجانبه اسرائيل به جنگ عليه ايران شود موضع گيری گذشته هيگل در مورد تحريمها عليه ايران سئوال برانگيز است. هيگل مخالفت خود را با جنگ عليه ايران به دفعات در زمان رياست جمهوری بوش ابراز داشته است. در اکتبر سال ۲۰۰۷ طی نامه ای که گفته ميشود برای رييس جمهور ارسال شده ميگويد" آقای رييس جمهور عزيز از شما می خواهم پيگيری مذاکرات مستقيم، بدون شرط و جامع با ايران را مورد ملاحظه قرار بدهيد." در ماه مارس سال ۲۰۱۲ طی گفتگويی با ال مانيتور وی اظهار داشته: " در صورت بروز جنگ تعداد زيادی کشته بر جای خواهد ماند. در صورت شروع ( جنگ) کنترل آن از کف ما خارج خواهد شد." در سال ۲۰۱۲ طی نامه ای که به اتفاق پنج فرد ديگر به امضاء رسيده و در روزنامه واشنگتن پست منتشر شده هيگل تاکيد ميکند: " جنگ با ايران غير قابل اجتناب نيست." اگرچه مواضع هيگل بعد از پيوستن جامعه اروپا به تحريمها تغيير کرد، تا کنون پيرامون مخالفت او با جنگ عليه ايران نشانه ای ارائه نشده است. ميتوان انتظار داشت که هنگام حضور در سنا و در پاسخ به پرسشهای سناتور های مخالف، هيگل مواضع تازه خود را در مورد جنگ و سياست اعلام شده " همه گزينه ها عليه ايران در صورت شکست گفتگوها" روشن سازد. هيگل مخالف اقدامات يکجانبه آمريکا در صحنه جهانی است و از ترکيب ائتلاف و تشکيل گروههای متحد حمايت ميکند. هيگل و اسرائيل نتان ياهو نخست وزير اسرائيل در انتخابات اخير آمريکا از ميت رامنی نامزد جمهوری خواهان پشتيبانی ميکرد. رامنی ضمن ديدار از اسرائيل خود را در صورت انتخاب شدن به مقام رياست جمهوری، متعهد به جنگ برای متوقف ساختن ساخت حرکت ايران جهت دست يافتن به بمب اتمی ساخت. از اين لحاظ نبايد انتظار داشت که انتصاب هيگل مخالف با جنگ عليه ايران، با استقبال اسرائيل روبرو شود. آقای هيگل در گذشته پيرامون امنيت اسرائيل به راهی متفاوت با ساير اعضاء مجالس قانونگذاری آمريکا رفته است. روزنامه جروزالم پست در اين رابطه به اکتبر سال ۲۰۰۰ اشاره کرده و ياد آور ميشود که "در آن تاريخ چاک هيگل يکی از تنها چهار سناتوری بود که از امضاء نامه ای در حمايت از امنيت اسرائيل خودداری نمود." در سال ۲۰۰۶ نيز هيگل يکی از تنها ۱۲ سناتور آمريکا محسوب ميشد که از امضاء نامه ای خطاب به جامعه اروپا مبنی بر توصيه قرار دادن حزب الله لبنان در ليست سازمانهای تروريستی خودداری ورزيد. علاوه بر آن در سال ۲۰۰۹ هيگل نامه ای را امضاء کرد که طی آن از اوباما خواسته شده بود با سازمان فلسطينی حمص از در گفتگوی مستقيم درآيد. در پاسخ به انتقاد از خود، هيگل اظهار داشت : " من سناتور نبراسکا هستم و نه سناتور اسرائيل." از قول هيگل نقل شده که : "اسرائيل در قبال کمکهای آمريکا به آن کشور اقدام متقابل انجام نداده است." هيگل معتقد است که حمله نظامی گزينه مناسبی برای متوقف ساختن برنامه های اتمی ايران نيست. با اين وجود او اخيرا مواضع خود را در اين زمينه تعديل و از سياست خارجی اوباما در حمايت کرده است. هيگل در عين حال تاکيد کرده که اقدام نظامی آخرين گزينه ای است که ميتواند عليه ايران مورد استفاده قرار بگيرد. با در نظر گرفتن مواضع سياسی گذشته هيگل طبيعتا جمهوری اسلامی از نامزدی وی برای اشغال پست وزارت دفاع آمريکا بطور نسبی خشنود و اسرائيل از اين بابت ناراضی است. نکته ای که ميتواند نگرانی محافل داخلی ايران را موجب شود احتمال انعطاف ناپذيرتر شدن مواضع اتمی ايران در مذاکرات آينده با گروه ۱+۵ است، بر اساس اين جمعبندی که با حضور هيگل در پنتاگون استفاده از گزينه نظامی توسط آمريکا عليه جمهوری اسلامی را ميتوان عملا منتفی شده تلقی کرد!