پس از استعفای چندین دیپلمات ارشد جمهوری اسلامی در اعتراض به قضایای پس از انتخابات ریاست جمهوری سال 88 – که کشورهای محل ماموریت همگی شان به طور کاملا اتفاقی جزء بهترین و مرفه ترین کشورهای اروپایی بوده است – احمد هاشمی، کارمند سابق وزارت امور خارجه و مترجم رئیس جمهور در جلسات مختلف، در وبلاگ خود مدعی شده است به دلیل عقاید و فعالیتهای خود از کار اخراج و توسط نیروهای دولتی تهدید به قتل شده و مجبور به فرار از کشور گردیده است. ولی معلوم نیست چرا وی پس از سالها برخورداری از حقوق، مواجب و مزایای کار در وزارت امور خارجه جمهوری اسلامی، با شروع جنبش سبز به ناگهان متوجه شده است که با سیاستهای جمهوری اسلامی مخالفت دارد و به تظاهرات دموکراسی خواهی ملت ایران پیوسته است.

او می گوید:

“اینجانب همیشه نسبت به سیاستهای جمهوری اسلامی در عرصه داخلی و همچنین سیاست خارجی آن مخالفت داشتم ولی با شروع حرکت دموکراسی خواهی موسوم به جنبش سبز به طور فعالانه ای در آن حضور و مشارکت داشتم که منجر به چندیدن بار فراخوانده شدنم به اداره حراست وزارت خارجه گردید. همچنین در انتخابات پارلمانی ماه مارس 2012 کاندید شدم و به دلیل اعتراض به رد صلاحیت شدنم توسط شورای نگهبان  مورد تهدید و اخراج از وزارت خارجه واقع شدم. پس از اخراج از وزارت خارجه به همکاری با روزنامه های اصلاح طلب از جمله شرق و اعتماد پرداختم که به علت اطلاعاتی که در زمینه برنامه های گسترش تسلیحاتی جمهوری اسلامی داشتم بلافاصله توسط منابع ناشناسی با تهدید به مرگ روبرو شده و مجبور به ترک کشور شدم.”

مترجم رئیس جمهور سپس مدعی می شود که گرفتاریها و مشکلات وی با اعتراضش به رد صلاحیت خود توسط شورای نگهبان شروع می شود:

“اینجانب برای شرکت در انتخابات پارلمانی 2 مارس 2012 ثبت نام نمودم و با تعدادی از افراد مستقل و آزاداندیش یک ائتلاف تشکیل دادیم. ولی با رد صلاحیت خود توسط شورای نگهبان روبرو شدم و زمانیکه به این رد صلاحیت خود اعتراض نموده و در صدد پیگیری آن برآمدم با مشکلاتی در محل کارم روبرو شدم که نهایتا اخراج و تهدید را برایم به همراه داشت.”

او می گوید وقتی که با تماس تلفنی ناشناسی تهدید به قتل می شود تصمیم به ترک کشور می گیرد :

“پس از اخراج از وزارت خارجه در ماه مه 2012، به همکاری با سرویس بین الملل روزنامه های شرق و اعتماد پرداختم. و در همین زمان یعنی در بین ماههای مه و ژوئن با سه تماس تلفنی ناشناس و تهدیدآمیز روبرو شدم که معمولا بعد از نیمه های شب با موبایل و خط ثابت خانه تماس می گرفتند و به ارعاب و تهدید به قتل می پرداختند. مثلا در تماس آخری که در اوایل ماه ژوئن با من گرفته شد تهدید کردند جسدم را در باغهای لویزان رها خواند کرد. این تهدیدها آرامش روحی و روانی من را سلب کرده بود. به نوعی که احساس می کردم اگر در ایران بمانم به سرنوشت دیگر زندانیان سیاسی که با زندانهای طولانی، شکنجه و اعدام روبرو هستند مبتلا خواهم شد. بنابراین تصمیم به خروج از کشور گرفتم.”

هاشمی در پایان ادعا می کند در زمانیکه قصد خروج از کشور داشته در فرودگاه امام خمینی مورد بازجویی قرار گرفته و برهنه شده است. با این وجود، وی توضیح نمی دهد که اگر واقعا تا به این حد تحت فشار و در معرض تهدید بوده چگونه می تواند پس از بازداشت و بازجویی دو ساعته! اعضای سپاه، در آخرین لحظه اجازه خروج از کشور را به او می دهند:

“و نهایتا زمانیکه ساعت 4 بامداد روز 13 ژوئن 2012 به فرودگاه امام خمینی رسیدم در قسمت صدور کارت پرواز، کارتی برایم صادر نشد و بنده را به بخش پلیس مهاجرت فرستادند. در پلیس مهاجرت، نیروی انتظامی مستقر در فرودگاه مورد تفتیش و بازرسی قرار گرفتم و لوازم، وسایل، موبایل و پاسپورتم را توقیف و تفتیش نمودند. ده دقیقه بعد فردی که پیراهن سفید بر روی شلوارش داشت – یعنی از اعضای سپاه پاسدارن ولی با لباس شخصی بود من را به اتاقکی برد و به همراه همکارش مورد بازجویی قرار داد. رفتار پاسدارها که تامین امنیت فرودگاهها به آنها سپرده شده است، نیمه محترمانه بود ولی به دنبال لپتاپ، فلاش؛ یو اس بی و مموری بودند و من هر چه اصرار می کردم که هیچ چیزی همراهم ندارم قانع نمی شدند تا اینکه من را برهنه کردند و درحالیکه یک شورت بر تن داشم بنده را مورد بازرسی بدنی قرار دادند و بعد تحویل پلیس مهاجرت دادند. بعد از حدود دو ساعت بازرسی و بازجویی، در آخرین لحظه و در حالیکه فقط دو سه دقیقه به ساعت پرواز – ساعت 6 بامداد- مانده بود اجازه خروج از کشور را به بنده دادند.”

اینها ادعاهای احمد هاشمی مترجم انگلیسی، عربی و ترکی استانبولی وزارت امور خارجه بود و هر گونه تفسیر در مورد صحت و سقم اظهارات فوق را بر عهده خوانندگان می گذاریم.

مطالب نقل قول شده از وبلاگ شخصی احمد هاشمی برگرفته شده است.