۱-شش زندانی عرب محکوم به اعدام همچنان در اعتصاب غذا هستند ۲-مقامات قضایی به محمد جراحی اجازه مداوا نمی‌دهند ۳-اعتصاب داروی میرطاهر موسوی در اعتراض به سیاست های نیروهای امنیتی ۴-ادامه سیاست سرکوب و آزار و اذیت خانواده‌های زندانیان سیاسی... اخبار زندانیان سیاسی و عقیدتی۲۵ اسفند ۱۳۹۱ ۱-شش زندانی عرب محکوم به اعدام همچنان در اعتصاب غذا هستند ۲-مقامات قضایی به محمد جراحی اجازه مداوا نمی‌دهند ۳-اعتصاب داروی میرطاهر موسوی در اعتراض به سیاست های نیروهای امنیتی ۴-ادامه سیاست سرکوب و آزار و اذیت خانواده‌های زندانیان سیاسی ۵-پیام ششمین کنگره حزب توده ایران به: خانواده جان‌باختگان راه بهروزیِ مردم ایران و حقوق توده‌های زحمت، و خانواده‌های زندانیان سیاسی ********************************* شش زندانی عرب محکوم به اعدام همچنان در اعتصاب غذا هستند شش زندانی عرب که محکوم به اعدام و ۲۰ سال زندان هستند، از ۱۲ اسفند در اعتصاب غذا به سر مي‌برند. چهار دانش‌آموز بهايی در سمنان از سر کلاس درس به اداره اطلاعات برده شده‌اند و يک زن در مريوان قربانی قتل "ناموسی" شد. شش فعال عرب زندانی از روز ۱۲ اسفند، دوم مارس دست به اعتصاب غذا زده‌اند. پنج نفر از اين زندانيان محکوم به اعدام شده و حکم اعدام آنها نيز در شعبه ۳۲ ديوان عالی کشور تاييد شده است. يک زندانی ديگر نيز محکوم به ۲۰ سال حبس شده است. ياسر و مختار آلبوشوکه، هادی راشدي، هاشم شعبانی و محمدعلی عموری پنج زندانی محکوم به اعدامند. رحمان عساکره نيز به ۲۰ سال زندان محکوم شده است. کريم دَحينی فعال عرب مقيم لندن ضمن تاييد اين خبر به دويچه‌وله گفت که خانواده‌های اين افراد روز چهارشنبه ۲۳ اسفند، ۱۳ مارس با اين زندانيان ديدار کرده و اعلام ‌کرده‌اند که آنها همچنان در اعتصاب غذا هستند و حالی يکی از آنها نيز وخيم است. سه تن از اين زندانيان معلم هستند و به دليل عضويت در موسسه "الحوار" دستگير شده‌اند. "الحوار" يکی از ۲۳ موسسه فرهنگي‌ای است که در دولت خاتمی در اهواز آغاز به فعاليت کردند. فعاليت‌های اين موسسه به گفته کريم دحيني، حول تشکيل کلاس‌های کنکور، تدريس زبان و ادبيات عرب و برگزاری سمينارها و کنفرانس‌هايی با موضوع فرهنگ و ادبيات فولکلور منطقه بوده است. کريم دحينی مي‌گويد در برخی از اين برنامه‌ها حتی مسئولان دولتی نيز دعوت مي‌شدند و درباره مسائل قوميتی و زيست قوم‌ها در منطقه بحث و گفت و گو مي‌شد. در حال حاضر پنج تن از اعضای اين موسسه به اتهام محاربه، اقدام عليه امنيت ملی و تبليغ عليه نظام به اعدام محکوم شده‌اند. کريم دَحينی مي‌گويد: «اخيراً عده‌ای از فرهنگيان و معتمدين منطقه تومارهايی را به تهران فرستادند و فعاليت‌های فرهنگی و مسالمت‌‌آميز اين زندانيان را برای مسئولان حکومت در تهران توضيح دادند و در حقيقت تأييد کردند که اينها تنها فعاليت فرهنگی مي‌کرده‌اند». به گفته کريم دحينی در حال حاضر چهار زندانی ديگر نيز در شهر شادگان (فلاحيه) به اعدام محکوم شده‌اند. همچنين چهار زندانی در شهر حميديه به محاربه متهم شده‌اند ولی هنوز حکم‌شان تأييد نشده است. احمد شهيد گزارشگر ويژه حقوق بشر سازمان ملل در آخرين گزارش خود به اين زندانيان اشاره کرده و گفته بود که اين افراد تحت شکنجه مجبور به اعتراف شده‌اند. بازداشت چندساعته دانش‌آموزان بهايی در کلاس درس چهار دانش‌آموز بهايی در روز ۱۵ اسفند، ۵ مارس، در کلاس درس دستگير و برای بازجويی به ستاد خبری وزارت اطلاعات سمنان منتقل شده‌اند. به گزارش جمعيت مبارزه با تبعيض تحصيلی اسامی اين چهار نفر به اين قرار است: سينا فنائيان که پدرش عادل فنائيان در حال گذراندن ۶ سال حبس در زندان سمنان است، يونس خانجاني، رامين اميری و آرمين الله‌وردی. بر اساس اين گزارش در بازجويي‌ها از اين دانش‌آموزان خواسته شده تا اطلاعاتی درباره اردشير فنائيان يکی از اعضای جامعه بهائيان که اواخر بهمن ماه بازداشت شده در اختيار ماموران بگذارند. در اين مدت خانواده فنائيان نيز تحت فشار و تهديد بوده‌اند و از آنها خواسته شده تا خود را به اداره اطلاعات سمنان معرفی کنند. سيمين فَهندِژ سخنگوی جامعه جهانی بهائيان به دويچه‌وله مي‌گويد: «در چند سال اخير فشار روی بهاييان در تمام ايران بسيار زياد شده به طوری که ما شاهد دو برابر شدن تعداد زندانيان بهايی هستيم که همه‌شان هم فقط به دليل بهايی بودن در زندان هستند. به‌خصوص در شهر سمنان حکومت دارد سعی مي‌کند که فشار زيادی را که مي‌خواهد روی تمام بهاييان وارد کند، اول روی سر بهاييان سمنان وارد کند.» سيمين فهندژ مي‌گويد عليرغم فشارهای بسيار زياد چند سال اخير بر بهاييان، بازداشت دانش‌آموزان در سر کلاس درس تا کنون سابقه نداشته است و اين اقدام که به گفته وی قطعا با هماهنگی وزارت آموزش و پرورش و مسئولان اين مدارس بوده، نقض کامل حقوق دانش‌آموزان است. سخنگوی جامعه جهانی بهاييان مي‌گويد: «ما در چند سال اخير شاهد بدرفتاري‌های زيادی از سوی مقامات مدارس عليه دانش‌‌آموزان بهايی بوده‌ايم. مواردی که به طور مثال روحانيون مسلمان به کلاس‌های درس در سمنان دعوت شدند تا سخنراني‌های توهين‌آميزی در مورد آيين بهايی ايراد کنند. يا اين که حتی مسئولان مدارس از ثبت‌نام کودکان بهايی خودداری کرده‌اند و حتی تشويق هم شده‌اند که به دانش‌آموزان بهايی آسيب جسمانی وارد کنند. اين‌ها همه نشان مي‌دهد که فشار روی بهاييان هر روزه بيشتر و بيشتر مي‌شود تا دانش‌‌آموزان بهايی را وادار کنند دين‌شان را تغيير دهند». قتل "ناموسی" در مريوان سايت "فرات نيوز" گزارش داده که روز ۱۸ اسفند، ۸ مارس هم‌زمان با روز جهانی زن، يک زن در شهر مريوان به دست خانواده‌اش به قتل رسيده است. بر اساس اين گزارش که منابع محلی نيز آن را تاييد کرده‌اند، "زعفران محمدی" از همسرش جدا شده بوده و قصد ازدواج با مرد ديگری را داشته است اما خانواده او با اين موضوع مخالف بوده‌اند. زعفران با مرد مورد علاقه‌اش فرار مي‌کند و با هم به خانه او مي‌روند. پدر مرد به پدر زعفران خبر مي‌دهد که دخترش آنجاست. پدر به آن خانه مي‌رود و دخترش را با دست خود خفه مي‌کند؛ جنازه او را به روستای خودش مي‌برد و در ميدان روستا به همه اعلام مي‌کند که "اين لکه ننگ را از دامنم پاک کردم". منبع موثق محلی به دويچه‌وله گفت که خانواده محمدی نه آيين‌های مرسوم خاکسپاری را اجرا کرده ‌و نه مراسمی برای زعفران گرفته‌اند. *** مقامات قضایی به محمد جراحی اجازه مداوا نمی‌دهند پس از تشخیص قطعی بیماری سرطان بدخیم تیروئیدِ محمد جراحی، مقامات قضایی هنوز به این فعال کارگری زندانی اجازه بستری و مداوا نداده‌اند. پس از تشخیص قطعی بیماری سرطان بدخیم تیروئید، مقامات قضایی تبریز هنوز اجازه نداده‌اند محمد جراحی، تحت مداوا قرار گیرد. خانواده محمد جراحی، یک هفته پیش لایحه درخواست مرخصی پزشکی و آزادی وی را تحویل مراجع قضایی داده‌اند، اما تاکنون هیچ پاسخی از این مراجع دریافت نکرده‌اند و در راهروهای دادگستری و دادگاه و اداره زندان‌ها سرگردان‌اند. بر اساس گزارش‌ها، بخشی از غده تیروئید محمد، که سرطانی شده بود، یک ماه پیش طی یک عمل جراحی در بیمارستان امام رضای تبریز، از بدن او خارج شد. نمونه به پاتولوژی فرستاده شد و طبق نتایج قطعی آزمایش‌ها، سرطان وی بدخیم تشخیص داده شد. وی باید بلافاصله بستری شده و تحت یُد درمانی قرار بگیرد. خانواده محمد، از مرکز طب هسته‌ای دبیری تبریز، وقت درمان گرفته‌اند تا محمد، در آن مرکز بستری و درمان شود، اما نه مقامات زندان و نه قاضی پرونده، هیچ یک تاکنون اجازه‌ای برای بستری و درمان وی در این مرکز، صادر نکرده‌اند. طبق قوانین موجود ایران، مقامات قضایی موظف‌اند زندانی مبتلا به بیماری‌های حاد را، بلافاصله آزاد کنند تا در خارج از زندان، تحت درمان قرار گیرد. محمد جراحی که به همراه شاهرخ زمانی و تعدادی از فعالان دانشجویی طیف چپ تبریز، خرداد ماه ۱۳۹۰ بازداشت شده بود، دومین سال محکومیت خود را در زندان تبریز می‌گذراند. وی به دلیل فعالیت‌های صنفی- سیاسی کارگری، به پنج سال زندان محکوم شده است. شاهرخ زمانی نیز که به دلایل مشابه، به یازده سال زندان محکوم شده، پس از تبعید غیر قانونی از زندان تبریز به یزد، هم اکنون در حال سپری دومین سال محکومیت خود در زندان رجایی شهر کرج است. به گزارش کانون مدافعان حقوق کارگر، درخواست زندانیان سیاسی زندان تبریز برای مرخصی نوروزی سال ۱۳۹۲، در شورای مقامات قضایی تبریز، حتی بررسی هم نشده است. این در حالی است که محکومان بزه‌های جنایی و غیر سیاسی این زندان، مشمول مرخصی عید شده‌اند. طبق اخبار دریافتی از زندان تبریز، پس از این اجحاف مقامات، جمعی از زندانیان سیاسی زندان تبریز، از خانواده‌ها دعوت کرده‌اند تا با برپا کردن سفره‌های هفت سین، سال تحویل و عید سال ۱۳۹۲ را زیر دیوارهای زندان تبریز بگذرانند. *** اعتصاب داروی میرطاهر موسوی در اعتراض به سیاست های نیروهای امنیتی میرطاهر موسوی در اعتراض به سیاست های نیروهای امنیتی دست به اعتصاب دارو زده است. با وجود اینکه دادگاه انقلاب، حکم ۵سال زندان در تبعید و ۱۰ سال تبعید را برای میرطاهر موسوی، استاد دانشگاه و پژوهشگر علوم انسانی صادر کرده است، اما وی هنوزدر بازداشتگاه موقت ۲۰۹ به سر می برد. آقای موسوی ۱۰ ماه است که در بازداشت موقت است و هنوز از امکانات زندانیان عادی برخوردار نیست. به گزارش سایت ملی- مذهبی آقای میرطاهر موسوی، در اعتراض به این اقدام نیروهای امنیتی در جلوگیری از فرستادن وی به بند عمومی و محروم کردن یک زندانی دارای حکم از حقوق متداول خود دست به اعتصاب دارو زده است. میرطاهر موسوی از فرماندهان سپاه در دوران جنگ و فرماندار نمونه کشور و نماینده اصلاح طلب مجلس ششم است. او قبلا نیز بر اثر فشارهای نیروهای امنیتی در دوران بازجویی، دربیمارستان طالقانی بستری شد و وضعیت جسمی مناسبی ندارد. خانواده و دوستان آقای میرطاهر موسوی به شدت نگران وضعیت ایشان هستند. *** ادامه سیاست سرکوب و آزار و اذیت خانواده‌های زندانیان سیاسی ارتجاع حاکم در راستای مهندسی انتخابات ریاست جمهوری آینده، به سیاست اعمال فشار و ایجاد جو رعب و وحشت درجامعه ابعاد تازه‌ای بخشیده است. درهفته‌های اخیر علاوه بر پیگرد و بازداشت شمار دیگری از روزنامه‌نگاران و خبرنگاران، شاهد بازداشت گروهی از فعالان اجتماعی و چهره‌های فرهنگی متعلق به اقلیت‌های مذهبی بودیم. بازداشت و بازجویی ازدراویش گنابادی و تعدادی از پیروان اهل حق (یارستان) خشم افکارعمومی در مناطق غربی و استان‌های شرقی کشور را برانگیخت. دراین زمینه شیرین عبادی درگزارش ماهیانه خود در خصوص وضعیت حقوق بشر در ایران، اعلام نموده‌است: ”آرش شلتوکی از دراویش گنابادی . . . وپنج تن از فعالان مدنی و دانشجویی مریوان بازداشت شدند. همچنین طاهرفقیه و چهارتن دیگر از طلاب . . . منتقد حکومت ایران بازداشت شدند . . . وضعیت برخی زندانیان سیاسی – عقیدتی همچنان نامناسب گزارش می‌شود . . . مسئولان زندان از اعزام صالح کهندل و میثاق یزدان‌نژاد به مراکز درمانی خودداری کردند .. . مسعود پدرام از اعضای شورای فعالان ملی – مذهبی که دربند 350 زندان اوین دوران محکومیت خودرا می‌گذراند، به دادسرای اوین احضار و اتهام جدیدی به‌وی تفهیم و مجدداً مورد بازجویی قرارگرفت. ارژنگ داودی، زندانی سیاسی تبعید شده به‌زندان بندرعباس به سلول انفرادی منتقل‌شد. صفایی مقدم، مهدی قمیشی، حسن دادخواه و ایرج زارع چهار فعال سیاسی به‌اداره اطلاعات استان خوزستان و پرویز شیرودی فعال دانشجویی به‌حراست دانشگاه شهید چمران اهواز احضار و مورد بازجویی قرارگرفتند“. درعین حال ارگان‌های امنیتی به‌پیگیرد روزنامه‌نگاران ادامه داده و برخی از آنها مانند کیوان مهرگان، نرگس جودکی، جواد دلیری، امیلی امرایی، ساسان آتایی و پوریا عالمی کماکان در زندان بسر می‌برند. وزارت اطلاعات با پرونده‌سازی علیه روزنامه‌نگاران تلاش می‌کند، فضای ترس در آستانه انتخابات بر جامعه سایه‌افکند. یکی از جنبه‌های سیاست سرکوب و ایجاد جو رعب و وحشت، اعمال فشار هدفمند به خانواده‌ و بستگان زندانیان سیاسی – عقیدتی است. به ویژه خانواده زندانیان سیاسی و دگراندیشان به‌شدت و بطور سیستماتیک مورد آزار قراردارند. هدف ارتجاع از چنین سیاستی درهم‌شکستن مقاومت مبارزان دربند و مسدودساختن امکانات تماس خانواده‌ها و جلوگیری از خبررسانی در خصوص وضعیت زندان‌هاست. بطور نمونه خانواده‌ برخی فعالان کارگری دربند و مبارزان دانشجویی و زنان به‌بند کشیده‌شده، دایماً توسط ماموران امنیتی و دادستانی انقلاب اسلامی تهدیدشده و زیرفشار قراردارند. دراین زمینه در گزارش بهمن ماه شیرین عبادی آمده است: ”خانواده فعالان سیاسی و مدنی دگراندیشان نیز از اذیت و آزار ماموران امنیتی درامان نبودند، ازجمله زهرا موسوی و نرگس موسوی دو تن از دختران میرحسین موسوی، محمد حسین کروبی پسر سوم کروبی برای چند ساعت بازداشت و مورد بازجویی قرارگرفتند . . . حسین شیرازی فرزند آیت‌الله صادق شیرازی نیز به دادسرای ویژه روحانیت احضارو بازجویی شد. از سوی دیگر پدر، مادر و برادر انور حسین پناهی زندان سیاسی به اداره اطلاعات شهر قروه و محمد رستم‌نژاد پدر دو نوجوان کشته‌شده مهابادی . . . به‌ اداره اطلاعات مهاباد احضار و بازجویی شدند“. سیاست سرکوب و ایجاد فضای ترس و وحشت بانزدیک‌شدن به‌زمان برگزاری انتخابات ریاست جمهوری به‌شکل هدفمند و متناسب با تحول‌های صحنه سیاسی به‌اجرا گذاشته‌شده‌است. این سیاست بخشی از برنامه واپس‌گرایان برای مهندسی انتخابات و مهار و کنترل جنبش مردمی است. یگانه پاسخ مناسب و اقدام موثر درقبال چنین برنامه‌ای، مبارزه متحد و مشترک برای آزادی بی‌قید و شرط همه زندانیان سیاسی – عقیدتی است!