رفتن به محتوای اصلی

براستی "انتخابات" شکست "تحریمی ها" بود؟
18.06.2013 - 21:59

27 خرداد 1392
قلمزنان سایت "عصر ایران" ادعا کرده اند که " انتخابات شکست تحریمی‌ها بود". آیا براستی چنین بود؟
رسانه های وابسته به جمهوری اسلامی از درک گوهر سیاست بایکوت عاجزاند، چراکه خود در منجلاب بسر می برند و از درون پیله های منافع و مصالح حقیرشان نمی توانند جهان پیرامون را ببینند و نبض جامعه را بگیرند.
 و اما منطق بایکوت چه بود؟
منطق بایکوت از این تئوری مبتی بر تجربه اثبات شده منتج  شد که رژیم جمهوری اسلامی بدلیل ایدئولوژیک، سیاسی و فرهنگی پتانسیل سمت گیری سیاسی در راستای رفع تبعیض و ایجاد جامعه ای آزاد، دمکراتیک، لائیک، سوسیال و ایران محور (تقدم منافع و مصالح ایران بر دین و ایدئولوژی) را ندارد.
تحریم ویا بایکوت بمعنای رویگردانی از حاکمان و روآوری به مردم و سازماندهی قدرت از پائین برای تغییر ریل سیاست، اقتصاد، فرهنگ، دیپلماسی و ... است. سیاست بایکوت رویکردی بغایت فعال، تحولگرا، پویا و ناظر بر برچیدن زمینه های سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی استبداد و جباریت سیاسی دینی در ایران است.
"تحریمی ها" نه تنها خود را قیم مردم نمی دانند (مانند دست اندرکاران حکومت دینی) بلکه  اقدامات شان معطوف به نهادینه سازی دمکراسی در کشور و انتقال قدرت بمردم است.
"تحریمی ها" وجدان بیدار ملت ایران هستند که زندگی بهتر برای آنها را فریاد می زنند و منافع کوتاه مدت و درازمدت اقشار اجتماعی را بیان کرده و بدلیل گوهر مردمفریبانه و ایران ستیزانه حکومت، با ان سر سازش ندارند.
"تحریمی" ها نسبت غارت و چپاول سرمایه ایران و ایرانیان، نسبت به ترجیح اسلام بر ایران و نسبت به سلطه ملا و ملاگرایان بر ایران سازش نمی کنند و تا برچیدن دستگاه ظلم، ستم، ببعیض و خرافات آرام و قرار ندارند و از همینرو هرجا جنبش حق طلبانه ای هست، "تحریمی ها" در صف مقدم حضور دارند!   
ملاحسن روحانی بواسطه شعارهائی رئیس جمهور شد که بایستی متحقق شوند. اکنون ملت ایران در انتظار تحقق فوری ترین مطالبات خود می باشد:  آزادی همه زندانیان سیاسی، خاتمه دادن به حمایت از جنایات اسد در سوریه، شفاف سازی در باره انرژی هسته ای، میزان هزینه های تا کنونی، آسیب های زیست محیطی آن، نتایج فاجعه بار و ماجراجویانه هسته ای شدن ایران، آزادی احزاب سیاسی، تشکل های کارگران، زنان، دانشجویان و ...، آزادی پوشش، خاتمه دادن دخالتگری های حکومت دینی و اوباشان متشکل در سپاه و بسیج در زندگی خصوصی مردم، حل بحران اقتصادی که بدون تحقق آزادی های سیاسی و الویت ایران و منافع ملی بر منافع مافیاهای حکومتی و اسلام و اسلامگرایان نامیسر است.
ملاحسن روحانی بر سر دست هائی بمقام ریاست جمهوری رسید که از دست نظام، ولی فقیه و باندهای مافیائی اش جان شان به لب رسیده بود و اکنون در انتظار اقدامات فوری او هستند، و گرنه جنبش خیابانی این مطالبات را به جمهوری اسلامی تحمیل خواهد کرد!

 جمهوری اسلامی باعقب نشینی مهندسی شده و سپر قرار دادن "اصلاح طلبان" می خواهد برای خود زمان بخرد. حضور ملاحسن روحانی با فیگور اعتدال گرائی منافذی برای بمیدان آمدن جنبش های اجتماعی کارگران، زنان و جوانان فراهم می کند. جمهوری اسلامی پتانسیل حل ابتدائی ترین خواسته های آزادیخواهانه، دمکراتیک و سوسیال جامعه ایران را ندارد! از شرایط موجود برای تشکل، سازماندهی و تقویت جنبش ملی معطوف به برچیدن جمهوری اسلامی بهره برداری کنیم!

دیدگاه‌ و نظرات ابراز شده در این مطلب، نظر نویسنده بوده و لزوما سیاست یا موضع ایرانگلوبال را منعکس نمی‌کند.

اقبال اقبالی

فیسبوک - تلگرامفیسبوک - تلگرامصفحه شما

توجه داشته باشید کامنت‌هایی که مربوط به موضوع مطلب نباشند، منتشر نخواهند شد! 

افزودن دیدگاه جدید

لطفا در صورتیکه درباره مقاله‌ای نظر می‌دهید، عنوان مقاله را در اینجا تایپ کنید

متن ساده

  • تگ‌های HTML مجاز نیستند.
  • خطوط و پاراگراف‌ها بطور خودکار اعمال می‌شوند.
  • Web page addresses and email addresses turn into links automatically.

لطفا نظر خودتان را فقط یک بار بفرستید. کامنتهای تکراری بطور اتوماتیک حذف می شوند و امکان انتشار آنها وجود ندارد.

CAPTCHA
لطفا حروف را با خط فارسی و بدون فاصله وارد کنید CAPTCHA ی تصویری
کاراکترهای نمایش داده شده در تصویر را وارد کنید.