نامه ای سرگشاده به پیشگاه مقام معظم رهبری، حظرت آیت الله العظمی علی خامنه ای!
حضرت آبت الله العظمی سید علی خامنه ای ، خبری در رسانه های اینجا شنیدم که مرا واداشت این نامه را به جنابعالی بنویسم. ولی قبل از آغاز مطلب ، باید بگویم، در اینکه جنابعالی را رهبر شیعان جهان و جمهوری اسلامی میدانم کمترین تردیدی نیست و اینرا صادقانه می گویم. بنا بر این، با اصل قرار دادن این پیش فرض، شما را مثل اطرافیانتان و بسیاری مردم ، خلاصتاً مقام معظم رهبری خطاب میکنم، هر چند هیچ ارتباطی بین خود و مرجعیت و رهبریت شما نمی بینم چون اساساً به این مغازه دینی شما اعتقادی ندارم!
حضرت مقام معظم رهبری جمهوری اسلامی!
امروز صبح هنگامی که عازم محل کار خود بودم، طبق معمول پیچ رادیو اتوموبیل را گشودم تا اخبار را از رادیو بشنوم. از جمله اخبار مهمی که رادیو پخش میکرد و توجه مرا به خود جلب کرد، سخنرانی نخست وزیر استرالیا، در باره رفتار خشن و ستمگرانه مهاجرین اروپائی، با سکنه بومی در 60 سال قبل، بود.تصور نفرمائید که منظور از رفتار خشن، اعدام و سنگساز و شکنجه و و ترور و.. از این روشهائی که در جمهوری اسلامی شماعادی است میبود، نه! مسئله در حد کوچ دادن اجباری و جدا کردن خانواده ها از همدیگر و.. بوده است.
نخست وزیر استرالیا، با لحنی که از وجدانیات ملی و احساس مسئولیت تاریخی دولت استرالیا بر میخاست، شمرده و کلمه به کلمه گفت:
«من از طرف دولت استرالیا! از مردم بومی این سرزمین، به خاطر ظلمهائی که بر آنان رفته است معذرت میخواهم!
من از طرف حکومت استرالیا! از مردم بومی این سرزمین، به خاطر ظلمهائی که بر آنان رفته است معذرت میخواهم!
من از طرف ملت استرالیا! از مردم بومی این سرزمین، به خاطر ظلمهائی که بر آنان رفته است معذرت میخواهم!»
حضرت مقام معظم رهبری جمهوری اسلامی!
در دوران ریاست جمهوری و رهبری شما بیش از یک میلیون از جوانان این مملکت، با کلید های پلاستیکی و قلابی ِ دروازه بهشتی که، شما و دولت و حکومت تحت الریاسه شما، به آنها داده بود فدای جاه طلبی انقلاب اسلامی شما، درجنگی شدند که در درجه اول ناشی از سیاست صدور انقلاب شما زمامداران دینی تازه به قدرت رسیده در ایران ما بود. علاوه بر حدود یک میلیون کشته، ده ها هزار دیگر ناقص العضو وبرای همیشه معلول و وظیفه بگیر شدند. از خسارت مالی نجومی هزاران هزار میلیارد دلاری این جنگ چیزی نمیگویم چون در برابر جان آدمیان جای صحبت آن نمیتواند در میان باشد. از آثار ویران گر روان شناختی این جنگ بی معنی بر مردم ما، آیندگان و متخصصین سخن خواهند گفت.
حضرت مقام معظم رهبری جمهوری اسلامی!
هزاران هزار از شریفترین انسان های آرمانخواه میهن ما، که اگر هم بواسطه اهداف آرمانی خود به حق نبودند، ولی به خاطر نفس این آرمانگرائی خود، که، لازمه سلامت روحیات ملی هر ملتی است، والا و بر حق بودند، به دستور رهبر و بنیان گذارجمهوری اسلامی و با سکوت تأ ئید آمیز و یا شرکت فعال و آمریت جنابعالی، بنا استنادات دینی و احکام قرآنی، و بر خلاف رویه مرسوم قضائی مدرن، عرفی ، قانونی یا عقلی ،تکبیر گویان به دار آویخته شده و یا در برابر جوخه آتش برادران حزب الله قرار گرفته یا به صورت های دیگر از نعمت حیات محروم گشتند، بچه هایشان یتیم، زنانشان بیوه و پدر و مادرشان برای همیشه داغدار شدند.
مقام معظم رهبری !
این خونها نه از دامان شما ونه امام راحل شما و اسلام شما پاک نخواهد شد. این خونها نه تنها دامن شما را بلکه آنانی راهم که در آینده به بارگاه قدرت ِ حکومت اسلامی شما نزدیک شوند خواهد گرفت زیرا این قبیل جنایات شامل مرور زمان نخواهد شد. زیرا جنایاتی است با ابعاد تاریخی.
مقام معظم رهبری! وقتی که سخنرانی پوزش خواهانه نخست وزیر استرالیا را شنیدم به فکر افتادم که آیا هنگام آن نیست که رهبریت دینی و سیاسی جمهوری اسلامی ما هم همین کار را بکند؟ مهاجرین سفید که به استرالیا آمده اند یک هزارم جنایت های حکومت اسلامی شما را انجام نداده اند، ولی برای پاسخگوئی به وجدان همیشه بیدار بشری، و آرامش دادن به وجدان خود و پاک کردن آن، از ظلمی که بر این مردم بومی کرده اند به بخشش جوئی افتاده اند. به فکر افتادم تا این نامه را به حضرت عالی بنویسم و بپرسم که آیا، هنگام آن نیست که جمهوری اسلامی ما هم از جنایات خود، جنایاتی که به نام دین بر مردم ما روا داشته است وهزاران بار از آنچه بر بومیان استرالیا رفته دهشتناکتر بوده است ،از ملت ایران، از قربانیان جنایات خود معذرت خواهی کند؟
مقام معظم رهبری جمهوری اسلامی!
شما خود میدانی که بنای بنیاد یافته بر دروغ بی بنیاد و ناپایا است. دیر یا زود جمهوری اسلامی شما نیز در هم فرو خواهد ریخت وجادوی افسون دینی شمارا نیز تاریخ مصرفیست که موعد انقضای آن نزدیک است، آیا بهتر نیست که شما نیز از دولت استرالیا سرمشق بگیرید و پس این همه نادم سازی ، خود به ندامت بیفتید و از این ملت طلب بخشش کنید؟؟
مقام معظم رهبری جمهوری اسلامی!
شما میتوانید به اتکاء به بیش از یکصد میلیارد دلار در آمد نفتی و دو چندان آن فروش ثروت مادی مملکت، از زمین هاو کارخانجات دولتی، منابع جنگلی و فروش قرق گاههای طبیعی و حراج منابع معدنی دیگر و .. چند صباحی دیگر به حکومت خود ادامه دهید ولی خود میدانید که بار کج به منزل نمیرسد و در این تردیدی نیست!
آیا هنگام آن نیست که از ملت ایران و در درجه اول و خانواده های هزاران اعدامی، از جرثقیل آویخته ، تیرباران ، و شکنجه کش شده ... و سرانجام از قریب 4 میلیون نفر در بدر مهاجر، که نویسنده این نامه یکی از آنهاست، معذرت خواهی کنید؟
مقام معظم رهبری جمهوری اسلامی!
اگر به وجدان و شرف اعتقاد ندارید، اقلاً به بازماندگان خود فکر کنید که باید پاسخگوی جنایت هائی باشند که شما مرتکب شده اید. تا دیر نشده و کار از کار نگذشته است بیائید و از این مردم رنج دیده و سختی کشیده عذر خواهی کنید. نخست وزیر استرالیا با پوزش خواهی خود، برای دموکراسی و وجدان جامعه خود ارزش آفرینی کرد. او با ابراز پوزش خواهی خود از بومیان استرالیا، ثابت کرد که میداند که، یک جامعه انسانی مدرن نمی تواند با خاطره ارتکاب یک جرم تاریخی، با وجدان خود به تفاهم برسد.
مقام معظم رهبری !
میدانم که:
گوش اگر گوش تو و ناله اگر ناله ماست
آنچه البته به جائی نرسد فریاد است
ولی علیرغم اینکه میدانم که شما اعتناعی به این قبیل نامه ها نمکنید، این نامه را مینویسم تا حد اقل در فردای روزگار شما و اگر شما نبودید بازماندگانتان نگویند که نمیدانستید.
حبیب تبریزیان
یکی از حدود 4 میلیون مهاجر ایرانی خارج از کشور
دیدگاه و نظرات ابراز شده در این مطلب، نظر نویسنده بوده و لزوما سیاست یا موضع ایرانگلوبال را منعکس نمی‌کند.
توجه داشته باشید کامنت‌هایی که مربوط به موضوع مطلب نباشند، منتشر نخواهند شد!
افزودن دیدگاه جدید