لازم می دانم قبل از هر چیز تاکید کنم که عدم ارسال مقاله توسط الاهه بقراط ؛ شکوه میرزادگی ؛ دکتر اسماعیل نوری علاء ؛ محسن کردی و دیگران به ایران گلوبال بهیج وجه یک توطئه از پیش طراحی شده نبوده است بلکه این عزیزان از ابتدای شروع کار سایت با علاقه مندی خاصی مطالب خود را برای ما ارسال می کردند . اما بدون تردید شرط گذاری برای ارسال مقاله قبل از هر چیز یک اقدام سیاسی بود ه است!

در قسمت اول به انتقاد خانم بقراط پرداختم و توضیح دادم اولین کسی که بعنوان اعتراض سیاسی از ارسال مقاله به ایران گلوبال خودداری نمود آقای اسماعیل نوری علاء بود بعدا دوستی پا در میانی کرد و در صحبت مستقیمی که با هم داشتیم

ایشان برای ارسال مقالات خود به ایران گلوبال شرطی را عنوان کرد ؛ که بنده آن شرط را غیر منطقی دانستم !

 شرط آقای نوری اعلا چه بود؟

 یک سال پیش مطلبی را نه بعنوان " مانیفست " بلکه در معرفی سایت فرهنگ و هنر چنین نوشته بودم:

"علیه " فرهنگ "دورویی ، دروغ ، حقه بازی و دو شخصیتی که بخشا محصول 28 سال حکومت حقه باز آخوندی بر کشور ماست . وگرنه تکیه زدن به آثار باستانی وافتخار به عظمت ، شکوه و جلال به فرهنگ ایران باستان که هر چند مثبت ولی نمی تواند مشکل فرهنگ حاکم بر جامعه امروز ایران که خصوصیات منفی آن عبارت از : دو شخصیتی بودن جامعه ایرانی ، غم افزا بودن، زن ستیزی ، خشنونت ،وضیعت انفجاری و بحرانی بودن روان جامعه ، مرده پرستی و سکس ستیزی ان است را ، حل نماید. امروز موسیقی ، فیلم ، داستان ، شعر و یا هنر بطور کلی زمانی می تواند موفقیت یابد که زبان جهانی و گلوبال پیدا کند"

اعتراض دکتر نوری علاء دقیقا به عبارت زیر بود :

"...وگرنه تکیه زدن به آثار باستانی وافتخار به عظمت ، شکوه و جلال به فرهنگ ایران باستان که هر چند مثبت ولی نمی تواند مشکل فرهنگ حاکم بر جامعه ...."

 ظاهرا عجیب بود مقالات ایشان در ایران گلوبال بچاپ می رسید وپاراگراف بالا درمعرفی سایت "فرهنگ و هنر" درج شده بود و تازه خود عبارت مطلب روشنی است بهر حال بنظرمی رسید که احتمالا اعتراض نوری علاء به درج مقالاتی که به مسایل قومی_ ملی و یا احتمالا کامنت های زیادی که پای مقالاتشان آمده بود_ باشد .در ان موقع توافق کردیم که این یک تصمیم شخصی است وجناب نوری تاکید کرد حتی اجازه نداریم که به نقل از سایت ایشان مطلبی در ایران گلوبال درج کنیم و شخصا هم تمایلی به علنی کردن این موضوع نداشتم تا اینکه یکی از همکاران سایت ؛ خانم ناهید حسینی مقاله نوری علاء رابه نقل از سایت ایشان در ایران گلوبال درج کرد . طبق توافق داخلی ایران گلوبال ؛ حق حذف مقاله همکاران را ندارم از این رو مجبور شدم آن تصمیم را به ناهید بگویم و سپس مقاله را حذف کردم .

اما ایران گلوبال یک سایت کاملا آزاد و بی سانسوری است؛ عدم چاپ مقالت نوری علا و مشخصا حذف این مقاله موجب سئوالات و اعتراض برخی از کاربران شد و من سرانجام نا گزیر شدم این سطور را بنویسم !

 اعتراض اقای محسن کردی چه بود؟

 محسن کردی از طرفداران جدی ایران گلوبال بود و برخلاف دیگران تنها نویسنده این سایت بود که مقالات خود را بطور اختصای برای ایران گلوبال می نوشت در واقع گروه اینترنتی فرهنگ گفتگو برایش یک الگو ی خوب دمکراسی محسوب می شد بطور مثال ایشان با اینکه در تشکیل حزب مشروطه نقش مهمی داشت ولی ارگان همین حزب از انتشار مقالاتش سر باز می زد . کردی مشکلی با ما نداشت چرا که ایران گلوبال با اینکه یک سایت جمهوریخواه است ؛ هیج محدویتی برای محسن کردی که طرفدار نظام پادشاهی است ؛ ایجاد نکرده بود

 من حتی در پی مشارکتی کردن سایت به ایشان هم پیشنهاد کرد م که با در اختیار داشتن کد سایت به جمع همکاران مدیریت ایران گلوبال به پیوندد ولی محسن به دلیل حجم بالای درج کامنت ها و مقالات در باره مسایل قومی – ملی و حضور آیدین تبریزی و کیومرث نویدی در جمع همکاران مدیریت ایران گلوبال موجب شد که شرطی پیش پای بنده بگذارد که کیانوش بایستی در باره این آن موضع گیری کند و سایت بایستی در پشتیبانی از تمامیت ارضی ایران مطلبی بنویسد ویا دفاع از تمامیت ارضی ایران را هدف اصلی خود اعلام کند!

 من البته وارد موضوع بحث نشده ام و همچنین پذیرش چنین شرطی را مغایر با مانیفست ایران گلوبال ارزیابی نموده چرا مقابله با سانسور یکی از هدف های محوری ایران گلوبال بود و هست.

واقیعت این است ایران کشور یک دستی مثل لهستان نیست که بخواهند با حقوق شهروندی تبعیض ها را بر طرف نمایند امروز در جهان بیش از 5000 زبان و گویش وجوددارد با جهانی شدن پدیده دیجتال و ایجاد دهها ماهواره و صدها سایت که در باره مسایل قومی _ ملی می گویند و می نویسند ؛ نمی شود اصولا نظری را سانسور کرد بقول ایدین تبریزی:

"..اگر شما بحثهای ما را در یک سایت اینترنتی متوسط از نظر تیراژ نمی توانید تحمل کنید، فردا که ما این حرفها را در رادیو و تلویزیون و روزنامه های کثیرالانتشار داخل کشور در مقیاس میلیونی منتشر خواهیم کرد، چه کار خواهید کرد؟! یا دقیق تر بپرسم چه کارمان خواهید کرد؟! اگر حرف نامربوطی می زنیم نامربوط بودنش را نشان دهید. اگر اشتباه می کنیم، اشتباهمان را گوشزد کنید. یعنی توان پاسخ قلمی به 2 نفر را ندارید؟..."!"

واقعا ..... "اگر حرف نامربوطی می زنیم نامربوط بودنش را نشان دهید. اگر اشتباه می کنیم، اشتباهمان را گوشزد کنید

 ایران گلوبال با سایت های دیگر فرق دارد؛ دمکراسی برای مسئولین این سایت تاکتیکی و" پله ای " برای رسیدن به" قدرت " نیست بلکه دقیقا یک پرنسیب است

نتیجه گیری: :

 با توضیح مطالب بالا هر خواننده ای متوجه خواهد شد که اصولا اختلاف بر سر مسایل شخصی نیست و اتفاقا اینجانب روابط بسیار خوبی با این دوستان داشته ام . انتقالات این عزیزان هم نه به شخص من بلکه به روندی که ایران گلوبال طی کرده است .

آنان طرح اینگونه مسایل در سایت را خطری برای تمامیت ارضی می دانند و این اقدام آنان در واقع بایکوت ایران گلوبال است و خود این دوستان هم در سایت های متعلق به خود از درج مطالبی که برای این تمامیت ارضی شروطی خارج از حقوق شهروندی قائل اند ؛ خودداری می کنند

بنظر من در دنیای دیجتالی امروز سانسور و بایکوت بی اثر ترین روش است؛ صد ها سایت اینترنتی و دهها تلویزیون ماهواره ای امروز به مسایل قومی _ ملی به ایران اختصاص داده شده است .

از طرف دیگر ؛جمهوری اسلامی بر سر مسئله هسته ای با جهان غرب در افتاده است ؛ نارضایتی عمومی علیه دولت و حکومت اسلامی و بازی قدرت های بزرگ با اقلیت های ملی _مذهبی و تقویت آنان و همچنین حمایت پنهان و اشکار برخی محافل اپوزیسیون (مجاهدین ؛سلطنت طلب و اقلیت های ملی ) از حمله اسرائیل و یا امریکا به ایران وضعیت را نه تنها پیجیده کرده بلکه ایران را در لبه پرتگاه و نا بودی قرار داه است

 بر عکس بایکوت و سانسور پاسخ مشکلات ایران نیست ؛ بایکوت در مورد سایتی که هیج نظری را سانسور نکرده است اقدام عاقلانه ای نیست چرا که همکاران ما اگر مایل باشند مقالات را به نقل از سایت شما و یا دیگران در ایران گلوبال درج خواهند و این کار هیج منع قانونی و یا اخلاقی هم ندارد

ولی شخصا تمایل دارم که این دوستان در این بحثی که در ایران گلوبال جریان دارد شرکت کنند و با کج اندیشان از نظر خود مقابله قلمی کنند .تاریخ بار ها ثابت کرده است که جنگ آنگاه آغاز شد که گفت و گو قطع شده بود.

با احرتام به همه این دوستان

کیانوش