دینی ادامه داشته باشد؛ جنگ همواره بعنوان یک چشم انداز در برابر ملت ایران و مردمان منطقه وجود دارد.

واقعیت اینست که بدون کناره گیری ملاها از نمایندگی الله و واگذاری مسئولیت اعزام اجباری بشر به بهشت به خودش، بدون رهائی خرافه اسلامیزاسیون -عربیزاسیون ایران و جهان، و بدون خاتمه دهی به اندیشه قرون وسطائی حکومت دینی و انتقال چرخه سیاست به ملت و برگزیدگانش (که تبلور شعور کاذب آنها نیستند واگر هم بودند مکانیزمهای دمکراتیک برکناری توسط مردم بشکل دمکراتیک ممکن باشد)، رفاه، پیشرفت، برایری و برادری و صلح برای ایران و ایرانیان یک سراب خواهد بود که از زبان ملاها بالای منبرها شنیده می شود و هیچگونه بازتابی عینی در زندگی و جامعه ندارند.

ملاحسن روحانی تبیین جدیدی از ایران زیر سلطه آخوندها طرح کرد و بدرستی گفت: "ارتش و نیروهای مسلح ما هیچگاه در امور سیاسی مداخله نکرده‌اند" و  "در جمهوری اسلامی هیچگاه حکومت و دولت نظامی نداشته‌ایم". روحانی راست می گوید. فاشیسم هیتلری به اتکاء به اقشار عقب مانده فرهنگی، سیاسی و اجتماعی، درگروهها و دسته جات لمپن و چاقوکش به سرکوب مخالفین پرداخت و استقرار جمهوری اسلامی نیز به پشتوانه لمپن ها و گروههای چاقوکش و زنجیر بدست بود که در مساجد سازماندهی می شدند و سرکوب دانشگاه، زنان و تشکل های کارگری و دمکراتیک را بر عهده می گرفتند.

روحانی راست می گوید که در دوران رژیم اسلامی حکومت و دولت نظامی نداشتیم؛ اما هیچگاه ملت ایران از دست شبکه های مافیائی روحانیت شیعه و نهادهای سرکوب فاشیستی - اسلامی در امان نبوده اند. در اینجا مجال بازگو کردن سرکوب مقاومت ملی در رابطه با سلطه اسلامگرایان بر ایران توسط نهادهای دینی حزب الله، سپاه و بسیج نیست؛ تنها سرکوب های 4 سال پیش را یادآوری می کنم که دسته جات فاشیستی با مردم چه کردند؟ برای آگاهی نسبت به نوع دیکتاتوری و بربریت در ایران به فیلم های سرکوب های جمهوری اسلامی در سال 1388 مراجعه کنید تا تفاوت دیکتاتوری نظامی کلاسیک و بربریت اسلامگرایان در ایران درک شود.  بله آقای ملاحسن روحانی! 4 سال پیش در جنبش خیابانی ارتش با شما نبود و اکنون هم نیز با شما نیست و رژیم اسلامی تنها با فتواهای کشتار دگراندیشان و اتکاء به چاقو، زنجیر و طناب های دار حزب الله ایران، لبنان، فلسطین و ... توانست تا کنون دوام آورد.