این تفاوت ماهوی در یک عنصر بسیار مهم نهفته است . کسانیکه کلمه معروف اقای خمینی به هنگام ورود به ایران را فراموش نکرده باشند ؛ ناخودگاه پاسخ این پرسش را خواهند یافت . آقای خمینی بعد از سالها تبعید زمانیکه به ایران برگشت و حکومت ایران را به وی اهداء کردند و با اینکه میدانست چند روز بعد ؛ حکومت را بدست خواهد گرفت ؛ وقتی خبرنگار پرسید چه احساسی دارید ؟ خمینی جواب داد << هیچ >> این تفاوت بین هیچ و همه چیز خوابیده است . آقای خمینی دروغ نگفت بلکه عین حقیقت را بر زبان آورد . اقای خمینی نمیتوانست احساسی نسبت به ایران داشته باشد ؛ خمینی دل در گرو ایران نداشت که نسبت به آن احساس داشته باشد . اقای خمینی دل در گرو قدس و کربلا و نجف و قبه رقیه و بارگاه حسین .... داشت . خمینی از همان بدو ورود به ایران قصد صدور اسلام به جهان را داشت . او غیر از مدرسه فیضیه جائی را ندیده بود که تجربه کشورداری داشته باشد . همانروزها که بانگ صدور انقلاب خمینی گوش جهانیان را کر میکرد ؛ ارتش ترکیه به رهبری کنان اورن کودتا کرد و حصار آهنینی بدور ترکیه کشید تا از هر گونه نفوذ اسلام خمینی به ترکیه جلوگیری کند . با کودتای ارتش و اعلام حکومت نظامی در کشور و بخصوص شرائط ویژه در مناطق کرد نشین ؛ ترکیه سالها به عقب رانده شد . دومین ضربه را نیز حکومت اربکان اسلامگرا از ارتش خورد و اجبارا حکومت را ترک کرد . ولی عده ائی از شاگردان اربکان با عشق میهن و با شعار سربلندی ترکیه و پیروی از امپراتوری عثمانی ؛ همانند ققنوس از تل خاکستر حکومت اربکان سر بر افراشته و حزب عدالت و توسعه را بنیان گذاشتند . سمبل و الگوی آنان امپراتوری بزرگ عثمانی هست که در سه قاره جهان پهنه امپراتوری آنان گسترده بود . سمبل آقای خمینی و جانشینان وی نمیتواند داریوش بزرگ ؛ کورش بزرگ ؛ بابک خرم دین ؛ امیرکبیر ؛ ستارخان و مصدق باشد . سمبل خمینی و جانشینان وی مدرس و سید ضیاء و کاشانی و الگوی آنان علی و حسین ...هستند که همه غیر ایرانی بوده و دغدغه ایران نداشتند . برای سران حکومت ایران فلسطین و لبنان و حزب الله و حماس ؛ فرزندان خلف ولی ملت بزرگوار ایران فرزند خوانده هستند . آنان ثروتهای ملی ایران را یا چپاول می کنند و یا به حزب الله و بشار اسد و حماس پیشکش می کنند . جائی آوردن نام مصدق جرم هست ؛ زمانیکه آوردن نام داریوش بزرگ و زرتشت جرم هست ؛ چگونه میتوان انتظار داشت که سران حکومت اسلامی دغدغه رشد و پیشرفت ایران را داشته باشند . از سرصبح تا نهایت غروب بر سر و صورت کوفته و بانگ مهدی بیا مهدی بیا سر میدهند . مهدی نامی اگر بر فرض محال هم که وجود خارجی داشته باشد ؛ زاده ایران هست مگر ؟ او هم یکی از همین عرب تباران مورد پرستش سران حکومت اسلامی هست . آقای خمینی صریحا گفت که اینهمه ایران ؛ ایران نکنید ؛ یعنی چه ایران ؟ اول اسلام و بعد ایران . این جمله نیاز به ترجمه ندارد ؛ خمینی صریحا میگوید که برای من ایران مهم نیست ؛ برای من اسلام در اولویت هست و اگر تلاشی برای رشد و توسعه داشته باشم ؛ این تلاش در راه ترویج اسلام من ساخته هست و نه برای ایران . اتفاقا آقای خمینی اسلام مدرن را هم مضر میدانست و آنرا شیطانی و اسلام آمریکائی مینامید . از منظر خمینی اسلام آمریکائی همینی هست که امروز در جامعه ترکیه ملاحظه می کنیم . یعنی اگر چه رهبران حکومت اسلامگرا هستند ولیکن بطور مدام تلاش می کنند که به ارزشهای کمال آتاتورک وفادار مانده و به بزرگترین دست آورد وی که تاسیس حکومتی لائیک در ترکیه بود ؛ خدشه ائی وارد نیاورند بر خلاف تبلیغ آخوندها که لائیتسته را مانند بی دینی ارائه میدهند ؛ حکومت لائیک بدان معنا هست که حاکمان یک کشوری هر نوع دین و یا ایدئولوژی خاصی که داشته باشند ؛ اجازه نخواهند داشت آنرا در سیاست دخالت بدهند . حکومت کارزار سیاسی هست و نه صحنه ایدئولوژیک که حاکمی بخواهد آنرا تبلیغ و ترویج کند . برعکس سران حکومت اسلامی ایران که خودشان را نمایندگان خدا بر روی زمین می نامند و خود رامالک جان و مال و ناموس مردم میدانند ؛ در حکومت لائیک همه در مقابل قانون برابر و یکسان هستند . حال می شود بدرستی لمس کرد و حس کرد که فرق حکومتگذاران میهن پرست و عاشق میهن و مردم با حکومتگران داری ایدئولوژیک تا چه میتواند تاثیر گذار و مخرب باشد . اردوغان جمله معروفی دارد که می گوید : ما مخلوق را بخاطر خالق دوست داریم . برای ما مسلمان و مسیحی و یهودی و بی دین فرقی نمیکند . همه خالق مخلوق ما هستند و ما وظیفه داریم که تمام مخلوقات را به یک انداره دوست داشته باشیم و همان تنظیم رابطه ائی که با مسلمان داریم را با غیر مسلمان هم داشته باشیم . در مراسم افتتاح تونل زیرزمینی تنگه بسفر هم گفت : این پروژه عظیم نه تنها بر یکایک مردم ترکیه مبارک باشد ؛ بلکه برای تمام جهان هم مبارک باشد . ادامه این طرح ؛ پروژه ریلی راه ابریشم هست . چرا که در آینده ائی نزدیک میخواهیم از طریق قطار سریع العسیر لندن را به شانگهای وصل کنیم .در حال حاضر نیز سومین پل استانبول و سومین فرودگاه آن شهر در حال ساخت هست . چه شد که ترکیه در چهل سال پیش حسرت توسعه و پیشرفت سرزمین ما را میخورد و حکومت مدارن آن کشور صریحا میگفتند که ما کشوری فقیر هستیم و امکان به رفاه و پیشرفت ایران برای ما همانند یک رویا هست ؛ امروز در جائی ایستاده که ما با حسرت و غبطه بر پیشرفتهای آن کشور می نگریم . این فرق یک عنصر مهمی دارد بنام میهن پرستی و عشق به سرزمین که سران جمهوری اسلامی فاقد این عنصر هستند در حالیکه رهبران سیاسی ترکیه مالامال از عنصر میهن پرستی و عاشق رشد و توسعه و پیشرفت کشورشان هستند.                                                                                                   

جمشید تفریشی