باخدیقجا آیا

اوزونو اللریمده توتماق ایستیرم

توتوپ دا صاباحا دک

یاناقلاریندان اوپمک ایستیرم.
 

 نه اولور، اونودما سن ده منی

سنین او گوگ اوزونده کی، بوتون آیینا

حسرتله  اوزانان باخیشلالریمی

بوغازیندان چیخان قوشلارین ماهینی سین
ایشیتماق ایسترم

ایشیدیب دا، بورادان قوپوب سنه ساری

اوچماق ایستیرم.
 

گوز یاشلاریمی اووج اووج دامنینه داشی یب 

داشی ییب دا، چیچکلرینی جانلاندیرماق ایستیرم.
 

نفسیندن نفس آلیب، قوجاقینداکی چمن لرده اوزانیب

اوزانیب دا ساچلاریمی اوخشادان*

سنین اللریندن اسن یئللری
                           ایستیرم.

قوجاقیندا یاتیب
چمن لرین یوموشاق نمیندن

اویانماق ایستیرم.

گؤنش کیمی پارلایان
 گؤزلریندن آخان
نهیرلرده یؤزؤب  
سنین او درینلیگینده 
بوغولماق ایستیرم.

تبریزیم منیم

گؤزلریمله دوداقلاریندان

بیرده اؤپمک ایستیرم.

 تبریز من

هر لحظه که به ماه نگاه می کنم

می خواهم چهره ات را میان دستهایم بگیرم 

بگیرم و  تا سپیده دمان

گونه هایت را سرشار از بوسه کنم.
 

ای کاش تو هم مرا فراموش نکنی

 نگاه های حسرت آمیزم را

در آن ماه کامل آسمان بیکرانت 

فرامش نکنی.

میخواهم آواز پرندگان را که از گلویت سرریز میشود بشنوم

 بشنوم و بسویت پرواز کنم.

 و دستانم را از آب دیده پر کرده

بر دامنت ریزم

تا گل هایت سیراب شوند

سیراب شوند و طراوت یابند.

می خواهم با نفس هایت هم نفس گردم 
و در چمنزارهای آغوشت غرق شوم

غرق شوم و زلف هایم را با نسیمی که از دستانت برمی خیزد

نوازش کنی.

می خواهم در آغوشت بیاسایم

بخوابم و از نم لطیف چمنزارهایت بیدار شوم

 و در آن نهرهای جاری چشمانت

 فروزان همچو خورشید

 شنا کنم

شنا کنم، تا دراعماق وجودت غرق شوم.

تبریزمن

 میخواهم با دیدگانم

  بار دیگر لبانت را ببوسم.

 -----

اوخشادان : بوردا :  اوینادیب تومارلییان- آ.ائلیار