رفتن به محتوای اصلی

آیا ایران به سوی آشتی ملل یا جنگ داخلی پیش می رود؟
02.01.2014 - 18:44

در حال حاضر در ایران نیروهای سیاسی مختلفی وجود دارد مثل جنبش های آزادیخواهانه ملل غیر فارس، اپوزیسیون فارس، جنبش کارگری ، جنبش زنان و .....بدیهی است نیروهای سیاسی یاد شده با سیستم سیاسی حاکم بر ایران یعنی با حکومت اسلامی ایران تضاد منافع دارند و متاسفانه حکومت اسلامی ایران به دلیل ماهیت استبدادی به جای همزیستی مسالمت آمیز با مخالفان خود به تقابل خونین با آنان کشیده شده است در نتیجه روحیه همبستگی ملل در سطح کشور ایران بطور جدی آسیب دیده است این روزها  بعضی از جریانات سیاسی اپوزیسیون فارس برای آشتی ملی یا به عبارت دقیقتر برای آشتی ملل در ایران تلاش می ورزند این جریانات سیاسی باید توجه کنند که برای عملی شدن آشتی ملل یا به تعبیر آنان آشتی ملی در ایران دو شرط اساسی وجود دارد در وهله اول اکثرنیروهای سیاسی مختلف باید بتوانند درباره یک سیستم سیاسی برای اداره ایران باهم به توافق برسند و در مرحله دوم اکثزیت افکار عمومی در ایران به عبارت دیگر اکثریت مردم از سیستم سیاسی جایگزین برای حکومت اسلامی ایران جانبداری کنند بنابراین آشتی ملل در ایران پایه حقوقی مشخصی دارد چنانکه تجارب تاریخی معین صحت و سقم این ادعا را ثابت می کند برای مثال در شیلی و آفریقای جنوبی زمانی که حکومت های استبدادی و آپارتاید حاکم بودند نیروهای اپوزیسیون نسخه ای دموکراتیک برای ادراه کشور ارائه دادند که از طرف اکثریت افکار عمومی مورد پشتیبانی قرارگفت و نهایتا در شریط بحرانی بصورت راه حلی مسالمت آمیز از طرف بخشهای وسیعی از  حکومت حاکم و نظامیان مورد حمایت واقع شد و گذار از سیستم سیاسی استبدادی به سیستم سیاسی نسبتا دموکراتیک بطور مسالمت آمیز ممکن شددر ایران نیزوجود چنین نسخه دموکراتیک که از طرف اکثریت مردم حمایت شود شانش تغییرات سیاسی را بصورت مسالمت آمیز افزایش می دهد البته باید شورش همگانی را از آشتی ملل متمایز ساخت ممکن است مردم به دلیل انبوهی از مشکلات سیاسی و اقتصادی دست به شورش همگانی بر علیه حکومت ایران بزنند و باعث سرنگونی آن شوند اما بعد از برکناری حکومت اسلامی ضروری است که بین نیروهای سیاسی قرارداد خاصی باشد که آنها را بطور داوطلبانه ملزم به همزیستی مسالمت آمیز می نماید فقدان چنین پلاتفرم سیاسی که مورد حمایت افکار عمومی باشدباعث خواهد شد نیروهای سیاسی  به تقابل های خونین باهم کشیده شوند بعضی از چپ نمایان و طرفداران حکومت اسلامی این موضوع را دستآویز قرار داده و برای جلوگیری از جنگ داخلی درایران نظیر جنگ داخلی در سوریه از حکومت ایران جانبداری می کنند اما تمامی تحقیقات علمی و تجارت نشان می دهد طولانی شدن عمر به اصطلاح حکومت اسلامی خطر جنگ داخلی را افزایش می دهد در دهه دوهزار گروهی از محققان از طرف بانک جهانی موضوع جنگ داخلی را مورد تحقیقات جامع قرار داند نتیجه تحقیقات آنان نشان می دهد اغلب دلایل اقتصادی،سیاسی،دینی و اتنیکی باعث جنگ داخلی در کشور هایی می شود که سیستم سیاسی استبدادی و خودکامه دارند در مورد سوریه هم اکثر کارشناسان سیاسی بر این باورند طولانی شدن حکومت استبدادی خاندان اسد باعث جنگ داخلی در سوریه شده است نه مخالفان رژیم اسد.

آشتی ملل یا جنگ داخلی؟

بطور کلی نیروهای سیاسی در طول عمر حکومت جمهوری اسلامی یعنی در ٣٤ سال گذشته موفق نشده اند ائتلاف سیاسی وسیع و نیرومندی را بوجود آورند و چشم انداز روشنی از یک سیستم سیاسی دموکراتیک در برابر افکار عمومی قرار دهند چونکه اکثر جریانات سیاسی در ایران درک ایدئولوژیک از مفهوم سیستمهای سیاسی دارند و آنرا از نظر ماهوی از مفهوم دولت جدا نمی کنند اما اگرما کشورهای آزاد دنیا را ملاک ارزیابی قرار دهیم در آنصورت مشاهده خواهیم کرد که سیستمهای سیاسی دموکراتیک اساسا ماهیت حقوقی دارند و از نقطه نظر علمی طوری تنظیم شده اند که عملا همزیستی مسآلمت آمیزسیاسی را ممکن می نماید اما در نتیجه انتخابات آزاد دولتی که سرکار می آید ماهیت ایدئولوژیک دارد بنابراین باید به سیستم سیاسی دموکراتیک در ایران بصورت علمی و تخصصی نگاه کرد بنابراین ضروری است که گروهی از متخصصین مثل حقوقدانان، جامعه شناسان، اقتصاددانان و روانشناسان با ارزیابی افکار عمومی ، جریانات سیاسی و با در نظر گرفتن ملاحظات علمی روی آلترناتیو دموکراتیک و جایگزین حکومت اسلامی کار کنند و چشم انداز روشنی از یک سیستم سیاسی دموکراتیک در برابر افکار عمومی قرار دهند و در عین حال حق تعیین سرنوشت رابرای ملل ساکن ایران به رسمیت  بشناسند تحقق این امرمی تواند روحیه همبستگی و تمایل به همزیستی مسآلمت آمیز را درمیان ملل ساکن ایران افزایش دهد برای مثال تورکان آذربایجان باید بتوانند در شرایط آزاد و توسط یک رفراندوم بین استقلال آذبایجان جنوبی و یا ماندن در چارچوب ایران و تحت حاکمیت یک سیستم سیاسی دموکراتیک یکی را انتخاب کنند با توجه به تجارب کشورهای مختلف در این زمینه می توان راه حل فوق را یگانه راه حل مسآلمت آمیز و دموکراتیک در بن بست سیاسی کنونی دانست اگر وضعیت فعلی ادامه یابد یعنی نسخه ای دموکراتیک برای اداره امور سیاسی که مورد حمایت افکار عمومی است در میان نباشد احتمال وقوع جنگ داخلی در ایران افزایش خواهد یافت در حال حاضر بعضی از نیروهای سیاسی بلوچها، عربها و کردها برای رسیدن به اهداف سیاسی خود دست به عملیات مسلحانه می زنند و حتی بعضی از نیروهای اپوزیسیون فارس مثل مجاهدین داری نیروی متشکل نظامی برای شعله ور ساختن جنگ داخلی هستند به هر حال از یک طرف این واقعیت تلخ سیاسی و ازطرف دیگر عملکرد غیر مسئولانه حکومت اسلامی در تشدید مشکلات اقتصادی، سیاسی و تشدید ستم ملی بر علیه ملل غیر فارس عملا جامعه را به سمت تقابل های خونین سوق می دهد در این شرایط بحرانی جا دارد که نیروهای صلح طلب و دموکرات بیش از هر زمانی پیام دوستی خود را رساتر به گوش مردم برسانند.

دیدگاه‌ و نظرات ابراز شده در این مطلب، نظر نویسنده بوده و لزوما سیاست یا موضع ایرانگلوبال را منعکس نمی‌کند.

بابک آزاد

فیسبوک - تلگرامفیسبوک - تلگرامصفحه شما

توجه داشته باشید کامنت‌هایی که مربوط به موضوع مطلب نباشند، منتشر نخواهند شد! 

افزودن دیدگاه جدید

لطفا در صورتیکه درباره مقاله‌ای نظر می‌دهید، عنوان مقاله را در اینجا تایپ کنید

متن ساده

  • تگ‌های HTML مجاز نیستند.
  • خطوط و پاراگراف‌ها بطور خودکار اعمال می‌شوند.
  • Web page addresses and email addresses turn into links automatically.

لطفا نظر خودتان را فقط یک بار بفرستید. کامنتهای تکراری بطور اتوماتیک حذف می شوند و امکان انتشار آنها وجود ندارد.

CAPTCHA
لطفا حروف را با خط فارسی و بدون فاصله وارد کنید CAPTCHA ی تصویری
کاراکترهای نمایش داده شده در تصویر را وارد کنید.