ایجاد کشوری بنام کردستان (یگانه)  ضرورتی تاریخی

بهترین شکلِ سرنوشتِ اسف بار قوم ایرانی کُرد را میتوان در 3 حالت زیر پیش بینی کرد:

1- خودگردانی چهارگانه در سیستمهایِ فدرالِ چهار کشور 2- استقلال با حکومتِ مخصوصِ بخود در چهارگانهءِ کردستان در چهار کشور 3- ائتلافِ چهارگانهء کردستان از چهار کشور و تشکیل کشور کردستان بزرگ (یگانه) میباشد، به عبارتی دیگر تبدیل چهار گانهءِ کردستانِ به کردستانِ یگانه .

 1- خودگردانی  چهار گانه در سیستم فدرال غیر متمرکز در چهار کشوری که اکنون مردمانِ کُرد ساکن هستند، مانند شرایط امروز در شمال عراق. در چنین حالتی تضمینی برای آیندهءِ آنها وجود ندارد و مردم کُرد هیچوقت رهایی و دمکراسی را تجربه نخواهد کرد. به اهداف ملّی خود دست نخواهند یافت و با عدمِ رشد فراگیر، همچنان بر آنها ستمِ روا خواهد شد. بویژه اگر مانندِ شمال عراق منابعِ انرژیِ نفت نداشته باشند، براحتی از سوی حکومتهایِ مربوطه سرکوب میشوند. تازه اینکه کشورهای مانند ترکیه و ایران و سوریه سیستم فدرال را پذیرا باشند خود بحثی جداگانه و در اولویّت این طرح قرار میگیرد.

 2- استقلال چهار گانهءِ مردمان کُرد با ایجادِ کشورهایِ کوچک مربوط بخود در کنار کشورهای: ترکیه، ایران، عراق، سوریه بصورت جداگانه در جغرافیایی که  اکنون سکونت دارند، ولی این چهار کشور کوچک کُردی مجبورند که به یکی از قدرتهای منطقه ای (مانند مسعود بارزانی که به ترکیه وابسته است) و یا اروپایی و آمریکا وابسته باشند.

ترکیه و نظام جمهوری اسلامی و عربستان و مصر(پان ترکیسم و پان عربیسم) و گروهی از ایرانیان هرگز اجازهءِ خود مختاری به مفهوم واقعی را به مردم کُرد نخواهند داد، تا چه رسد به اینکه جدایی و استقلال برای کشور و حکومتی محلّی با پارلمان و قوای سه گانهءِ حکومتی کُرد موردی تأیید  آنها  قرار گیرد.

● از سویی مشکل بنظر می آید که قدرتهای اروپایی و آمریکا استقلال و جدایی مردمان کُرد در جغرافیای مسکونی در چهار کشور را بپذیرند. آنها بنا به منافع و سیاست خارجی خود با همدستان و حکومتهای دست نشاندهءِ مانند ترکیه، عربستان سعودی، و ایران همسو خواهند بود و چنین ریسکی را مشکل بپذیرند.

●  اگر مردمانِ کُرد هم در بخشهای کُردنشین در چهار کشور کوچک مربوط بخود، استقلال پیدا کنند و از پشتیبانی کشورهای اروپایی بر خوردار باشند، آنوقت کشورهای ترکیه، عربستان سعودی، و جمهوری اسلامی ایران منافع کشورهای غربی را در منطقه به خطر می اندازند و به جبههءِ روسیه و چین خواهند پیوست که برای غرب بسیار گران تمام خواهد شد.

از اینها گذشته در چنین حالتِ پراکندگی بین مردمان کُرد با وجود استقلال و تشکیل حکومتِ محلّی، شکوفایی اقتصادی و سیاسی در جغرافیای کُرد نشین در چهار کشور میسر نیست و هر یک آز انها به تنهایی از نظر قدرت نظامی و دفاعی هم ضعیف خواهند بود.

3- ایجاد کشور کردستان بزرگ(یگانه): ائتلاف در چهار گانهء کردستان و جمع شدن آنها زیر یک سقف بنام کشور کردستان(یگانه) خواهد بود. که در آنصورت کشوری جدید از مجموعه های چهار گانهءِ کردستان با مرزهای جدید با جمعیّتِ 40 میلیون و با مرکزیّت یکی از شهرهای: دیاربکر، سنندج، مهاباد، اربیل، و یا غیره در خاورمیانه و منطقه بوجود خواهد آمد.

● تشکیل کشور کردستان بزرگ(یگانه) بهترین و پایدارترین راه حلّ ممکن میباشد. امری طبیعی است که در هم شکستن یک مجموعه از ترکیب چهار گانهءِ کردستان خیلی دشوارتر از سرکوب هریک از بخشهای یگانهءِ آن است، صدای آزادیخواهیِ 40 میلیون بیش از صدای 4 میلیون به گوش جهانیان خواهد رسید، در سازمان ملل به عنوان یک کشور مستقل و واحد شناخته خواهد شد و مانند کشورهای دیگر از جمله در اروپا و آمریکا و یا مانند ترکیه، مصر، و ایران، از حقوق بین المللی مطابق با قوانین بین کشورها و بین ملّتها، برخوردار میگردد.

● کشور کردستانِ بزرگ علاوه بر مناطقِ نفت خیز موصول و کرکوک در شمال عراق، منابع انرژی جغرافیای کردستان کشور ترکیه به آن اضافه خواهد شد. منابع نفتی و انرژی کشور ترکیه امروز در منطقهء کُردنشین ترکیه متمرکز هست و حکومت ترکیه قصد دارد که بهره برداری از آنرا در سال 2014 میلادی آغاز  کند.

● کشور نوپایِ کردستان یگانه آنوقت بطور مستقل به دریایِ میانه راه دارد و براحتی میتواند لوله های مواد نفتی خود را از طریق سرزمین های چهار گانهءِ کُرد نشین به بندر جیحان در دریای میانه به بازار اروپا و جهان انتقال دهد و دیگر لازم نیست ازحکومتهای ترکیه کسب تکلیف و یا حق ترانزیت بپردازد و یا فرمانبری و محدودیّت سیاسی را از سویِ حکومتهای ترکیه پذیرا باشد.

● کشور کردستانِ یگانه در کنار و با همکاری کشور ارمنستان میتواند به بخش بزرگی از دریای سیاه که جغرافیای تاریخی این مردمان بوده است راه پیدا کند.

● برای مردمان کُرد دست اندازی و راه داشتن به دریای سیاه و دریای میانه از مسائلِ حیاتیِ اقتصادی، سیاسی و ژئو پلیتیک میباشد. که باید از مهمترین استراتژیِ آینده نگریِ رهبران سیاسی چهارگانهء کردستان باشد.

● ایجاد کشور کردستان بزرگ و یگانه، به تضعیف پان ترکیسم و پان عربیسم در منطقه منجر و در روابطِ جغرافیایی و سیاسی آنها اختلال بوجود خواهد آورد. باعث تضعیف حکومتهای تُرک تباری با ایدئولوژی ناسیونالیسم افراطی تُرکی و یا  اسلام سنی عثمانی در ترکیه و  تضعیف حکومت شیعه گری صفوی و ولایت فقیه در ایران و در مجموع باعث به حاشیه راندن اسلام سیاسی و ایدئولوزیک که اسلحه و زیربنایِ ساختار حکومتی و تمدن سازی مردمان عرب و تُرک تبار در منطقه هست، خواهد انجامید.

● بهار عربی در خاورمیانه و قطب بندیهایِ دیگر در جهان باعث شکل گیری یک دگرگونیِ  سیاسیِ عمیق در منطقه شده است که نیاز به یک دگرگونیِ بینادی در کشور ترکیه را بر همگان ثابت کرد. شرایط سیاسی و پایه های حکومتی در ترکیه و هویّتِ تُرک تباری دچار یک  بحران جدی، شده است، که امروز فقط رشد موقتی اقتصادی آن از فروپاشی و یا رویدادِ یک کودتای دیگر جلوگیری میکند.

● برایِ برون رفت از چنین بحرانهاییدر ترکیه، دیگر سه اهرم و عنصر تا کنون مرسوم: ناسیونالیسم افراطی تُرکی، کودتای نظامی و حکومت ژنرالها، و اسلام سیاسی و ایدئولوژیک دیگر چاره ساز نیست و در حقیقت هر سه استراتژی از دور تاریخ و دگردیسیِ سیاسی در ترکیه پرتاب شده اند و دیگر کاربردی ندارند،

● تنها راه حلِّ ممکن در ترکیه، اهرم چهارم یعنی فقط جایگزینی دمکراسی است که نیروی محرکهءِ آن در ترکیه ملّت کُرد با پشتیبانیِ ملّتِ چهارگانهء کردستان میباشد. شرایط امروز و فردای ترکیه به شرایط بحرانی در آفریقای جنوبی و تأثیر نلسون ماندلا برای برون رفت از این بحران خواهد انجامید. وجود فردی مانند عبدالله اوجلان تنها آلترناتیو برای برون رفت از بحران در ترکیه و جانشین سه اهرم بی اعتیار شدهءِ: ناسیونالیسم تُرکی، حکومت ژنرالها، و اسلام سیاسی  در ترکیه میباشد.

● در چنین شرایطی مانند امروز در ترکیه، ملّت کُرد با شعار محوری آزادی عبدالله اوجلان از زندان، باید متحّد و یکپارچه با روشهایِ دمکراتیک و جهانشمول بطور مستقل و با اتکا به نفس با مردود شمردنِ نقش افرادی مانند مسعود بارزانی و با خردگرایی وارد عرصهءِ سیاسیِ ترکیه برای کسب قدرت و بدست گرفتنِ سکانِ کشتیِ سرنوشتِ خود میباشد. در انتظار دستور این و آن نشستن از دست رفتنِ فرصتهایِ مناسب امروز و هموار کردنِ حاکمیّت ارتش و یا دیکتاتوریِ  اقتدار گرایِ دیگر با فسادِ مالیِ دیگر در کشور ترکیه میباشد.

 کشور کردستانِ بزرگ(یگانه) با منافع ملّی ایرانیان در تضاد نیست

● با آینده نگری قانونمند، ایجاد کشور و حکومتی"بنام کردستان" یگانه از مجموعهءِ چهار گانهءِ کردستان با امنیّتِ ملّی، با منافعِ ملّیِ ایرانیان، با قطب بندیهای سیاسی و اقتصادی در خاورمیانه و با سیاست خارجی فراگیر ایران در تضاد نیست. قدرت گیری مردم کُرد در ایران و در خاورمیانه و منطقه باعثِ شکوفایی استعدادها و ریشه یابی و شفافیّت بخشیدن به هویّتِ آنهاست که این خود پرده بر بخشی از تاریخ و هویّتِ ایرانی هم بر میدارد و بر وسعتِ زبان و فرهنگ ایرانی خواهد افزود .

● این نگاه با دیدگاهِ پان ایرانیست هایِ وطنی که هدایتگر و پیشتازانِ آن تُرک آذری و تحت رهبریِ جمهوری اسلامی و علی خامنه ای است فرق تاریخی و اساسی دارد. پان ایرانیسم مانند پان تُرکیسم و پان عربیسم، خشونتگر، تهاجمی، و الحاقی با تسخیر سرزمین دیگران نیست، بلکه فقط بازسازی و پاسداری از تاریخ، تمدن و فرهنگ ایرانی است.

● سیاست خارجی و منطقه ای واقعی سرزمین ایران و حکومتهای آن غزه، لبنان، فلسطین، و سوریه، ترکیه، و یا قفقاز نیست. استراتژیها و امنیّت ملّی ایران، اسلامگرایی و شیعه گری صفوی و قاجار، و در محور قرار دادن اقوام مهاجم و مهاجر به جغرافیایِ ایران هم نبوده و نیست.

● سرنوشتِ فردایِ ایران و ایرانیان با سرنوشتِ کوتاه و دراز مدّتِ مردم کُرد در منطقه و در خاورمیانه و جهان با هم رابطه ای تنگاتنگ دارند. تنها حکومتی در ایران باید برسمیّت شناخته شود که در ابعادِ مختلف منافع و سرنوشتِ ملّتِ کُرد را در هر جغرافیا و در هر زمان موردِ پشتیبانی چند گانهءِ بدریغ قرار دهد.

● با تشکیل کشوری جدید بنام کردستان از مجموعهء چهار گانهء کردستان، آنوقت ایران در  شمال غربی و غرب با کشوری همسایه هست که از زاویهءِ تاریخی، نژادی، زبانی، فرهنگی، و در نماد سمبلکِ خورشید در پرچم، پیوندی محکم داشته و خواهد داشت.

 این کشور نوپای کردستان استعداد پذیرش دمکراسی را بیشتر از سایر مردمان منطقه در خاورمیانه و شمال آفریقا دارد، برخلاف مردمان تُرک و عرب، مذهبی بینادگرای اسلامی سنی و شیعه گری نیستند، 

تاریخ فرهنگ و تمدن آفرینیِ آنها بر پایهءِ دین اسلام و سیستم حکومتی خلیفه گری و سلطانی بیناد گذاشته نشده است. این جهانی و راسیونال می اندیشند و پروسهءِ سکولاریسم و لائیسیته که خشتِ زیربنایِ دمکراسی هست را براحتی در اندک زمانی خواهند پذیرفت و در این راه پیشقدم هستند. اصولأ مردم کُرد در سرشت و فرهنک سکولار و لیبرال میباشند.

● ائتلاف سیاسی و اقتصادی و بویژه تشکیل یک قطب متحّد انرژی از همبستگی ایران و کردستان بزرگ، پتانسیل و تأثیر گذاری قابل توجهی را در منطقه و در بازار انرژی جهانی خواهد داشت. که مانور سیاسی قویتری را برای طرفین در منطقه به همراه خواهد داشت.

● کردستان بزرگ به خلیج فارس وصل خواهد شد، از اشتباهات تاریخی دیگر هست، اگر مردم کردستان به سیاست ورزی در ناحیهء خلیج فارس، و پاسداری از منابع نفت و گاز در جنوب غربی و جنوب ایران بی توجه باشند!

● با ایجاد کشور کردستان یگانه، به کشورهای غیر تُرک و غیر عرب، در کنار اسرائیل، ایران، ارمنستان در خاورمیانه و قفقاز یک کشور دیگر اضافه خواهد شد که طبعأ توازن قدرت را بسود کشورهای نامبرده بهم خواهد زد. مرزهای جدیدی بوجود خواهد آمد که بر توان منفی و مثبت استراتژیکِ کشورهای منطقه تأثیر بسزایی خواهد گذاشت که با مهار اقتدار گرایی پان ترکیسم و پان عربیسم ، بخشی از خاورمیانه را از بُن بست سیاسی کنونی بیرون خواهد آورد.

● برپایی کشور وحکومتِ مستقل کردستان (یگانه) از مجموعهءِ چهارگانهء امروز آن، به نیرویِ محرکهءِ تازه ای به روندِ دمکراسی و به پروسهءِ سکولاریسم در خاورمیانه تبدیل و به قانونمندی و جایگزینی اصولِ حقوق بشر و به مردم سالاری در ساختارهایِ مدرنِ سیاسی در منطقه، در کشورهای همسایه، در خاورمیانه دامن و شتاب بیشتری خواهد داد.

کنگره و همایش ملّیِ از مجموعهءِ چهارگانهءِ ملّت کُرد

● بحث کنگرهء و همایش ملّی مردمان ایرانی تبار کُرد در منطقهءِ خودمختار کردستان شمال عراق متشکل از مجموعهء سیاست مداران، روشنفکران، و پیشتازان مردم کُرد از چهار کشور: ترکیه، عراق، ایران، و سوریه، نشان از بلوغ جهان بینی و شناخت سیاسی دانش محور این مردم در طول تاریخ مبارزات به حق آنها در عرصهءِ گلوبال امروز دارد و میتواند قدم آغازین تشکیل کشور کردستان بزرگِ یگانه و طرح پلاتفرم و تعیین مراحل آن تا فاز عملی آن باشد.

●  دعوت کنندگانِ به همایش چهارگانهء کردستان جلال طالبانی، عبدالله اوجلان، و مسعود بارزانی برای تعیین یک استراتژی مشترک بین چهارگانهءِ کُردستان میباشند. بطور کلی در بین جوامع کُردی دو دیدگاه وجود دارد: دیدگاه عبدالله اوجلان و دیدگاه مسعود بارزانی است که شرکت کنندگانِ در این همایشها باید تلاش داشته باشند که دیدگاهِ مسعود بارزانی بر فضایِ این همایش ها سایه نیفکند و بارزانی موفق نشود دیدگاهِ خود را بر این گردهمایها و بر دیدگاه عبدالله اوجلان و بر فضایِ سه گانهءِ دیگر کردستان و بر مجموعهءِ کلی چهارگانهءِ آن تحمیل کند.

● موضوع سیاسی چهارگانهء کردستان باید از حوزهءِ  فردی و حزبی و از ساختار فئودالیته و موروثی خاندانی مانند مسعود بارزانی فراتر رود و به یک اصلِ حیاتیِ عمومی و سیاسی مردمیِ فراگیرِ تمامِ طبقات و به کف چهارگانهء جوامع کُردی تبدیل شود.

 امروز دیگر ضرورت هست که شورای ملّی کردستان متشکلِ از نمایندگان و نخبگانِ چهارگانهءِ کردستان رهبری و هدایتِ سرنوشتِ ملّت چهارگانهءِ  کُرد را بدست گیرد.

متحدان ملّت کُرد در خاورمیانه و در جهان کدامند ؟

متحّدان چهارگانهءِ ملّت کُرد را میشود به چهار جبهه و طبقه بندی کرد: 1- اتحاد چهارگانه بین مردمان کُرد در چهار کشور و در جهان 2- متحدان در درونِ کشورهایی که ملّتِ چهارگانه کُرد در آن بسر میبرند 3– متحّدانِ چهار گانهءِ کردستان با کشورهایِ منطقه و در خاورمیانه 4- تلاش در یافتن متحدانِ چهار گانهءِ کردستان در عرصهءِ بین المللی است، که در زیر بطور مختصر به آنها پرداخته میشود:

1- در قدم اوّل متحّدان برایِ رهایی و دست یابی به منافعِ ملّتِ کُرد از خود ملّت کُرد آغاز میشود. این امر تنها با اتحاد و همبستگی بین چهارگانهءِ جغرافیایِ کُردنشین در چهار کشور میسر هست. پایان دادن به انشعاباتِ حزبی و سازمانی، به پراکندگی قبیله ای و اقتدارگراییِ فئودالیته، پایان دادن به اختلافات در دیدگاهها و جهان بینی ها، از میان برداشتن اختلافات تاکتیکی و استراتژیک در چهارگانهءِ کردستان و متمرکز کردن همهء توان های چهارگانهءِ موجود بر سرنوشتِ عمومی و و بر اولویّت های منافعِ یگانهء ملّت کُرد  در چهار کشور شرط اوّل پیروزی است.

2- متحّدان در درون کشورها: مردمان کُرد در طبقات و در بین اِتنیکهایِ درونِ کشورهای ترکیه، عراق و سوریه متحّد موردِ ااعتمادِ خاصی نداشته و ندارند. سوسیالیستها و دمکراتها و ارگانهای حقوق بشریِ موجود در این کشورها هر وقت موضوع تمامیّتِ ارضی و منافع ناسیونالیسم مطرح شود، منافع ملّت کُرد را زیر پا خواهند گذاشت، بنا بر این به آنها اعتمادی نیست،

● جمعیّت علوی ها در ترکیه که ترکیبی از باورمندان کُرد و تُرک هست هم بی اهمیّت و پایدار نیست و صرفأ برایِ سرپوش گذاشتن و جانشین کردنِ شاخه ای از مسلک و دینِ اسلام بجای هویّت کُردی است. در آلمان برای اطمینان از یکنفر کُرد با تابعیّت کشور ترکیه بود، پرسیدم شما  کُرد هستید ؟ ، پاسخ داد ما" علوی" هستیم.

● متحدان ملّت کُرد در ایران در بین اتنیکهای دیگر از جمله تُرک تباران، از جمله تُرک آذری و در بین اقلیّت عرب چشم به کمک خارجی دوخته در خوزستان نبوده و نیست. چرا که متحّدانِ اصلیِ این دو تبار تُرک و عرب در مجموع پان ترکیسم و پان عربیسم بوده و خواهد بود که این هر دو پان رقیب ایرانیان و ملّتِ چهارگانهءِ کُرد میباشند که طی قرنها ملّت کُرد را در کشورهای مربوطه سرکوب و تحت ستم چند گانه قرار داده است و در حقیقت دشمنِ ملّتِ کُرد، بوده اند، که در نابودی تاریخ باستان ایران هم دریغ نکرده اند و نخواهند کرد.

● متحّدانِ مردم کُرد نمیتواند مردم تُرک آذری ایی باشد که متحّدانِ آن جمهوری آذربایجان، و بویژه کشور ترکیه ای باشد که نزدیک به یک قرن هست که ملّت کُرد را تحت ستم نژادی، فرهنگی، زبانی، و ستم طبقاتی قرار داده است، 11 منطقه و استان عقب مانده و توسعه نیافتهءِ امروز در ترکیه فقط جغرافیای کُرد نشین میباشد .

● چندی پیش در یک راهپیمایی در شهر استکهلم سوئد به این مناسبت که مردم کُرد تصویرهایی از عبدالله اوجلان را در دست داشته اند، افراد تُرک آذری با اعتراض راهپیمایی را رها کرده و در رسانه هایِ گروهی اعتراضاتِ شدیدِ خود را به طرفداری از حکومت ترکیه ابراز داشته اند.

یعنی مردم تُرک آذری حتّی در خارج از کشور حاضر به  راهپیمایی و شعار دادن دمکراتیکِ مردم کُرد بر علیه ستم سیستماتیک دولتیِ حکومت ترکیه نبوده و نیست، تا چه رسد در ایران بویژه در آذربایجان غربی و یا در ترکیه  و در خاور میانه !.

3- متحّدان در بین کشورها: چندی پیش نخبگان چپ و راست و دمکرات ومیانه رو، تُرک آذری به مناسبت 21 آذر شورش آذربایجان با کمک شوروی سابق را جنبشی مردمی و دهقانی تعریف کردند، و بالطبع متحّدانِ خارجی آنرا اتحاد جماهیر شوروی نامیدند، اکنون شوروی از هم پاشیده و کشور روسیهءِ امروز بر اساس تاریخی پشتیبان ارمنستان و رقیب جمهوری آذربایجان و ترکیه میباشد.

● با انقلاب اسلامی 57 در ایران و بعد از فروپاشی شوروی سویالیستی، متحّدانِ خارجی و اصلی حرکتهای قومی و ناسیونالیستی مردم تُرک آذری حکومتهای ترکیه و جمهوری آذربایجان بوده و در آینده هم چنین خواهد بود. در درون ایران هم علی خامنه ای و حکومت جمهوری اسلامی تمام امتیازاتِ اقتصادی و سیاسی را به این مردم تقدیم کرده است.

● هیچکدام از جنبشهایی که تا کنون در آذربایجان بوقوع پیوسته، دمکراتیک و برای جایگزینی دمکراسی نبوده و در آینده هم نخواهد بود، بلکه همه در جهتِ تجزیه طلبی و تسخیر سرزمین، پاکسازی قومی با ایدئولوژی اسلامی و ناسیونالیسم تُرکی بوده است. جنبشهای جدید آنها : هارای هارای من تورکم، و یا تسخیر سمبلیک قلهء بابک خرمدین ایرانی و یا تلاش در کسب مالکیّت دریاچهء اورمیّه بوده است.

● تضادهای درون جامعهء ایران امروز را تضادهای اِتنیکی و قومی مینامند و نخبگان و پیشتازان مردم تُرک آذری در جهان بینی پسا مدرن فئودالیتهء سنّتی و قبیله ای گرفتارند، رنگ سرخ نمادین در پرچم ترکیه و جمهوری آذربایجان، نشان از همین خونریزها و تضادهای قومی است که بر اساس آن تمدن آفرینی خود را بنا نهاده اند.

● یکی از مسائل اساسی که ملّت کُرد باید به آن توجّه داشته باشند، همزیستی آنها با مردم تُرک آذری در آذربایجان غربی و دیگر شهرهای دیگر این مناطق میباشد، همچنین قرار گرفتن جغرافیای زیستیِ مردم کُرد در میان کشور ترکیه و جغرافیای مردم تُرک آذری در ایران میباشد که در حقیقت به یک دیوار گوشتی میان تُرک تباران قرار گرفته است که طبق تحولات و رویدادهای گذشته این موضوع نگران کننده است که باید از همین امروز استراتژی های لازم گرفته شوند وگرنه فردا دیگر دیرقت هست.

● در قرن گذشته ارتش ترکیه هر جا که با لشکر کشی خود سرزمین دیگران را تصر ف کرده است، بهانه را حفاظت و پاسداری از جان و مال وجود چند خانوادهءِ تُرک تبار  در آن مناطق  قرار داده است، از جمله تسخیر قبرس شمالی. بنا بر این چه کسی میتواند ضمانت دهد که که در صورت فروپاشی نظام جمهوری اسلامی، ارتش ترکیه و جمهوری آذربایجان و مردم تُرک آذری، و یا اگر نظام جمهوری اسلامی هنوز هم در حیات باشد، همزمان ملّت چهارگانه کُرد را به منظور تسخیر سرزمین و پاک سازی قومی مانند مردم ارامنه، یونانی ها، ارمنستان امروز، و مانند سایر أتنیکهای دیگر مورد هجوم قرار ندهند !. امنیّت ملّتِ کُرد را فقط خود مردم  چهارگانهء کُردستان با تشکیل کشور کُردستان یگانه تضمین خواهد کرد.

 ● هیچ فرد کُرد تباری اگر منافع و سرنوشت ملّتِ چهارگانهءِ کردستان را در نظر داشته باشد، نمیتواند مانند مسعود بارزانی روابط خوبی با حکومتهای ترکیه و با نظام جمهوری اسلامی هم داشته باشد.

●  متحدان منطقه ای ملّت کُرد در خاورمیانه فقط میتواند کشور و مردمانی باشد که با مردم کُرد، رقیب و یا دشمن مشترک، منافع مشترک، تاریخ، فرهنگ تمدن مشترک، و از همه مهمتر آیندهء مشترکی داشته باشند و آنهم هم کشور ایران و ایرانیان راستین متحدان اصلی ملّت کُرد در خاورمیانه میباشند. البتّه بشرطی که قانون اساسیِ ایران و حکومتهای آن بر اساس منافع ناسیونالیسم ایرانی برنامه ریزی شدهءِ ملّی و فراملّی باشد.

● قانون اساسی و ساختار سیاسی نظام جمهوری اسلامی بر پایهءِ ناسیونالیسم ایرانی و در راستای منافع ملّی تیره های ایرانی بنا نشده است و در هر شکل آن چنین نظامی که متحد مستحکم کشور ترکیه و همسو با تُرک تباری است، نمیتواند متحّدِ مردمان کُرد در ایران و خارج از آن باشد.

● کشورهای ترکیه، عراق، و سوریه نمی توانند متحّدانِ منطقه ایِ ملّت کُرد در خاورمیانه باشند. وضعیّت سیاسی در عراق بی ثبات هست، در سوریه اعراب و ترکیه با همبستگی نمیگذارند که مردم کُرد سرنوشت خود را بدست گیرند.

در جنگ 8 سالهء ایران و عراق، با وجودیکه سران کشورهای عربی مخالف صدام حسین بودند، امّا ناسیونالیسم عربی حکم کرد که جهان عرب بجز سوریه پشتیبان عراق باشند، عربستات سعودی و ترکیه و مصر و در مجموع پان ترکیسم و پان عربیسم با لیگ عربی چهارگانهء کُردستان را آزاد نخواهند گذاشت. چنین مشترکات سیاسی و جبهه بندیها هست که چهارگانهء کُردستان را با کشور  ایران و با ایرانیان راستین را در یک جبهه واحد و اجتناب نا پذیر قرار خواهد داد.

 4- متحدانِ چهار گانهءِ کردستان در عرصهءِ بین المللی: تشکیل اضطراری کشوری بنام ترکیه، هدف اصلی کشورهای اروپایی برای ایجاد توازون قدرت در اروپا و مهار جغرافیایی و سیاسی شوروی سابق و روسیه امروز بوده است. کشور ترکیه امروز بین دو صندلی آمریکا و اتحادیّهءِ اروپا در نوسان و بنا به خدمتان خود به این دو  قطب امتیازاتی را دریافت میکند.

● طبیعی است که بنای تشکیل کشوری بنام کردستان(یگانه) بدونِ موافقت کشورهای اروپایی و ایالات متحدهء آمریکا امکان پذیر نیست، بنابراین ضروت هست که نخبگان و تئورسین های چهارگانهء کردستان در همایش های سراسری خود دلایل تشکیل مبرم یک کشوری بنام کردستان بزرگ را سامان دهد و چشم انداز چنین حکومتی با قانون اساسی و سیاست درونی و خارجی آن باید طوری تنظیم گردد که خدشه ای بر منافع کشورهای غربی، بویژه اتحادیّهءِ اروپا در منطقه ایجاد نکند.

موازی با آن به افشاگریِ سیاست های غیر دمکراتیک ترکیه و استراتژی شوم گسترش دین اسلام و اهداف مسجد سازی حکومتهای ترکیه در اروپا برای شهروندان اروپایی بویژه  برای شهروندان آلمانی پرداخته شود.

● از آنجا که کشور کردستان بزرگ خود دارای منابع انرژی است باید مسئولیّت امنیّت ترانسپورت لوله های حامل مواد انرژی به غرب و اروپا را تضمین کند، همکاری تنگاتنگ با غرب را در برنامهء بنیادی خود قرار دهد، سیاست ورزی و آینده نگری کشور کردستان بزرگ را برای کشورهای غربی و برای اتحادیّهءِ اروپا به جانشینی نیروی ارتش ترکیه تبدیل و خود را برای جانشینی نقش کشور ترکیه در منطقه آماده کند. چرا که نظامی گری ترکیه برای کشورهای غربی هم کم رنگ شده است.

● از همین امروز نتایج و طرح و پلاتفرمهای تنظیم شده از سوی کنگرهء ملّی چهارگانهء کردستان را برای سازمان ملل، اتحادیه اروپا، برای روسیه، برای آمریکا، برای کشورهای غیر متعهد،فرستاده شوند، هر جا که امکان تبلیغ هست نباید کوتاهی کرد. مردمان کُرد پراکنده در جهان مبلغان مناسبی خواهند بود، تربیّت نیروی انسانی ماهر و بیداری نسل جوان از چهارگانهءِ کردستان در همهء زمینه ها اساس کار و عامل پیروزی است. 

| زانویه| 2014 میلادی| آلمان| ناصر کرمی|

بخشهای های دیگر این نوشتار  به ترتیب در لینکهای زیر( بر روی آنها کلیک کنید)

http://www.iranglobal.info/node/27753

http://www.iranglobal.info/node/27994

http://www.iranglobal.info/node/28250

http://www.iranglobal.info/node/28517

برای اطلاعات بیشتر  به لینکهای زیر مراجعه شود (بر روی آنها کلیک کنید)

 مردم کُرد در کشور ترکیه، بر سر دو راهی

 استراتژی محوری در سوریه: پشتیبانی از مردم کُرد

 نگرانی 4 گروه از بازگشت مردمان کُرد در مرکز ایرانیّت

 چرا نباید پرچم ترکیه، در نوروز کردستان بالا رود

 محکومیّتِ حملاتِ ارتش تُرکیّه به مناطق کُرد نشین

کودتای اسلامی در ترکیه(بخش یکم)

 کودتای اسلامی در ترکیه بخش پایاتی

 روابط ولایت فقیه تهران با کشور ترکیه (بخش یکم)

 روابط ولایت فقیه تهران با کشور ترکیه (بخش دوّم)

 روابط ولایت فقیه تهران با کشور ترکیه (بخش سوّم و چهارم)

ترکیه در بحران هویّت، یک کودتای نظامی دیگر 

 پایان این موضوع انتخاب شده