هيچوقت نتوانسته ام، صحنه اعدام را تماشا کنم. ديدن اين فيلم را به هيچ کس توصيه نميکنم.
اما بدليل اينکه مسئول يک کميته عليه اعدام هستم، و کامنت هايي در مورد اين فيلم ديدم، با دلي پر از خون و با اعصابي متشنج اينرا نگاه کردم.

اينجا نکته محوري فيلم، به پايين پرتاب کردن مزدوران، اعتراض علني به اين جنايت و مقاومت محکوم به اعدام و جنگ و نبرد او با انسان کش ها در آخرين لحظات زندگيش است. وقتي يک مزدور را با لگد به پايين پرتاب ميکند، و مردم سوت ميزنند و تشويق اش ميکنند، يک واقعه مهم در ايران و در کرج اتفاق مي افتد. اين بار محکومين به اعدام خود در بدترين شرايط از خودشان دفاع ميکنند. او فقط ميخواست از مادرش خداحافظي کند و جلادان اسلامي به او اين اجازه را نميدادند. اين ويدئو سند شکست کامل يک حکومت ، يک نظام و يک مذهب مبنتي بر جنايت است. هيچکس نميداند چرا امروز او را اعدام کردند، حتي خبرنگارشان نميداند چرا او را اعدام کرده اند و در پايان اين ويدئو از سوي جوانان مورد مواخذه قرار ميگيرد
بعد از قتل اين جوان. مزدوران فرياد الله اکبر سر ميدهند و تعدادي اينرا تکرار ميکنند. اما اين ويدئو در تاريخ مبارزه عليه اعدام بعنوان يکي از دراماتيک ترين صحنه ها و در عين حال نمونه اي از اعتراض علني محکومين به اعدام در پاي چوبه دار ثبت خواهد شد.
اعدامي با پايش صندلي را پرت ميکند.، او ميخواهد براي آخرين بار مادرش را ببيند، در يک لحظه با پايش مزدوران را کتک ميزند و لحظاتي صحنه را در دست دارد. مردم از پائين او را تشويق ميکنند و چند ثانيه کنترل از دست مزدوران خارج ميشود. سپس با مشت ولگد وحشيانه به جان فرد محکوم به اعدام مي افتند و سپس اعدامش ميکنند. اگر چنين نميکردند، کنترل از دستشان کاملا خارج ميشد.

اينرا براي همه رسانه هاي بين المللي بفرستيد و بگوييد در ايران مشتي جانور اسلامي حکومت ميکنند که از ترس مردم چنين ميکشند و حتي در مقابل چشم مردم محکوم به اعدام را زير مشت و لگد ميگيرند. اين جنگ و نبردي مهم بين مردم ايران و حکومت جباران اسلامي است.

ننگ و نفرت بر حکومت اسلامي ايران
مينا احدي- کميته بين لمللي عليه اعدام
۲۶ فوريه ۲۰۱۴