راز پیروزی را از انقلابهای تونس و مصر اموختیم. انقلاب ۵۷ هم همین درس را میدهد: انقدر باید ادامه بدهیم تا پیروز شویم. نباید هیچ گونه محدودیت زمانی را پذیرفت. پیروز شدن در ادامه دادن است. هر چه زمان بیشتر بگذرد، همبستگی مردم بیشتر میگردد و تفرقه و سستی بیشتر در صفوف رژیم ایجاد میشود.

‫تظاهرات عده ای از نمایندگان مجلس در مجلس برای اعدام کروبی و موسوی به خوبی نشان داد که در مجلس اختلاف شدید پدید آمده است؛ زیرا همه نمایندگان به این تظاهرات حتی در داخل مجلس نپیوستند. یکی از خصوصیات انقلاب ها ایجاد کردن اختلاف در بین حاکمان است. نمایندگانی که در مجلس تظاهرات کردند بیشتر شبیه لات های بی سر و پا بودند که با دست و پا و سر و دهان و زبان و عبا و امامه، در هوا و بر هوا مشت میزدند. انها بسیار خشمگین بودند و خشم انها ناشی از ترس شان بود: ترس از سقوط.

‫همین ترسی که در نمایندگان مجلس افتاده است، قطعا در بقیه دستگاه حاکمه هم وحشت ایجاد کرده است. بهمین دلیل ممکن است برخی از نیروهای امنیتی طی این هفته شدت عمل بیشتری نشان دهند؛ ولی بخش دیگری نیز ممکن است که یا خاموش بنشین‌ند و یا اینکه با سر کوبها مخالفت نمایند. انها حتما به سرنوشت نیروهای نظامی و امنیتی تونس و مصر مینگرند. نیروهای نظامی با پشتیبانی از مردم خود را نه تنها نجات دادند، بلکه خود را عملا به حاکمان جدید تبدیل کردند.

‫نیروهای امنیتی ایران جنایات زیادی انجام داده اند و اگر نمی خواهند گرفتار سرنوست غم آنگیز ساواک بشوند، اکنوون این فرصت بی نظیر را دارند که یا به مردم به پیوندند و یا اینکه با بیطرفی خود، به تغییرات بنیادی کمک کنند. بلاخره، انها میدانند که مردم پیروز میشوند. در این شکی وجود ندارد. اما اگر پیروزی بعد از خونریزی فراون حاصل شود، اولین قربانیان انقلاب انها خواهند بود؛ چون هوا پیما های خامنه ای و احمدی نژاد هماکنون اماده پرواز هستند. این دو تا پایان نخواهند ماند، بلکه به محض اینکه سقوط را نزدیک ببین‌ند، فرار خواهند کرد و بسیجی ها و پاسدارن گرفتار خواهند گردید.

‫اراده ای قوی در میان مردم برای پایان دادن به این نظام تولید شده که دریایی عظیمی از خشم و انرژی پدید آورده است. این توفان تا سرنگونی جمهوری اسلامی فرو نخواهد نشست، مخصوصا که این توفان بخشی از یک تسومنای بزرگتر است.

‫تغییرات و تحولات خاورمیانه بسیار عمیق، وسیع و شدید است. هر روز هم یک دیکتاتور را به لرزه می اندازد. اتفاقا، محیط ایران بیش از هر کشوری آمادگی تغییر را دارد. فقر و فساد و کشتار و تبعیض در آن از هر مملکت دیگری بیشتر است. برای همین هم مردم ایران زمانی شروع کردند که ملتهای دیگر در خواب بودند. امروز، یک انقلاب منطقه ای در حال حرکت در تمام خاورمیانه و آسیا ست. حتی دیکتاتور های آسیای میانه سخت لرزیده اند. بتبع، ایرانی ها که زودتر شروع کرده بودند، امروز شاهد پیرووزی دیگران هستند. از انها درس گرفته اند و این درس ها را دارند در انقلاب خود به کار میگیرند.

۱. رژیم جمهوری اسلامی یک نظام دینی است که بر تشیع سرخ علوی مبتنی است و بسیار بی رحم است.

‫۲. در تاریخ اسلام، چندین بار آل علی روی کار امدند و به علت ستم فراوان، پس از مدت کوتاهی، سر نگون شدند.

‫۳. نارضایتی ها بسیار زیاد است و بصورت اتشفشان منفجر خواهد شد.

‫۴. بنا بر این، با مقاومت کافی مردم، جمهوری اسلامی سقوط خواهد کرد.

‫۵. مشکلی که وجود دارد رهبری قاطعانه است که موسوی و کروبی فاقد آن هستند. یک بار انها مانع پیروزی مردم شدند و تغییرات را در چارچوب قانون اساسی محدود کردند. اگر باز هم تغییرات را در همان سطح محدود کنند، موجب بقای جمهوری اسلامی خواهند بود. این برای مردم ایران قابل قبول نخواهد شد.

‫۶. مردم ایران از تمام موانع عبور خواهند کرد. موج های جنبش قوی تر از آن است که کسی بتواند جلو آنرا بگیرد. آنچه مهم است اعتماد مردم به نیروی لایزال خود برای پیروزی است.

‫موضوع دیگر انجام آن چیز هایی است که لازمه پیروزی است. هر هزینه ای که لازم است باید پرداخت‫گردد؛ در غیر این صورت، رنج و درد نظام اخوندیسم ادامه خواهد یافت. باید در نظر داشت که هر وقت روحانیت قدرت داشته است، درد و رنج مردم بیشتر بوده است. این فرصت تاریخی است. نباید آنرا از دست داد. این را هم مردم بدانند که تا جمهوری اسلامی هست، فقر و ستم و کشتار ادامه خواد داشت.