گمان میکنم، فردا روز تعیین سرنوشت با رهبری جنبش اجتماعی مردم نیز باشد، تصمیم أقایان موسوی و کروبی در مورد لغو راهپیمایی ۲۲ خرداد، علیرغم احساس مسئولیت شان در قبال جان جوانان از خود گذشته، این سئوال را نیز ایجاد میکند که چرا در زمانی که رژیم جمهوری اسلامی چه در داخل و چه در خارج از کشور در ضعیف ترین موفعیت سیاسی خود قرار دارد، تاکتیک بهتری به عنوان ألترناتیو ارائه ندادند؟

فردا روز سرنوشت سازی است که بدون شک در تاریخ مبارزات مردم ایران به ثبت خواهد رسید، تصور میکنم تا به امروز چندین مسئله گرهی برای ما ایرانیان روشن شده باشد ؛مسئله عدم مشروعیت رژیم با تظاهرات میلیونی سال گذشته بوقوع پیوست، لزومی بر تکراراین اثبات دیگر وجود ندارد، هم رژیم، هم مردم و هم تمام دنیا این را میدانند. نکته دوم اینکه این رژیم با اعمال خود در طول سال گذشته نشان داد که پتانسیل اصلاح پذیری را نیزبهمراه ندارد. نکته سوم اینست که تقدس مذهب در جامعه بسیار کمرنگتر شده و مسلمانان واقعی سالهاست تلاش در دوری از این رژیم را پیشه خود کرده اند. نکته چهارم رشد سیاسی جنبش اعتراضی مردم در طول یک سال گذشته بسیار زیاد و همینطور ملیتهای دیگر خود را به این جنبش نزدیکتر کرده اند. بطور مسلم اکثریت این نیروها خواستار جدایی نهاد دین از حکومت هستند، لذا رهبران جنبش سبز، باید به این نتیجه رسیده باشند که ضروری است امروز جایشان را با کسان دیگری عوض کنند و به اعتقاد من روز ۲۲ خرداد این مسئله را روشنتر خواهد کرد.