شش کشور و حماس، هفت اکتور موثری هستند که برای برقراری آتش بس در غزه میتوانند نقش ایفا نمایند.
حملات اسراییل در غزه ادامه دارد، حماس به پرتاب موشک علیه اهداف اسرائیلی ادامه میدهد و تلاشها برای برقراری آتشبس تاکنون ناموفق بودهاند. این نوشته به بازیگران بینالمللی و منطقهای میپردازد که در این بحران نقش دارند.
اسرائیل
با عملیات زمینی، اسرائیل برتری خود در زمینه دفع حملات موشکی حماس و برتری هوایی را از دست میدهد. اکنون با شروطی که حماس پیش کشیده، درگیریها خانه به خانه و کوچه به کوچه و هر تونلی ادامه دارد. تعداد کشتهها در غزه و تعداد سربازان اسرائیلی به خاک افتاده در حال افزایش است. اسراییلیها در مقابل یک انتخاب دشواری قرار گرفتهاند، پیشروی خونین زمینی با تعداد بیشمار کشتهها، یا قبول عقبنشینی و یک پیروزی برای حماس. اما جنگطلبان به رهبری نتانیاهو میخواهند همه نیروهای ذخیره را وارد میدان نموده و ضربه مرگباری را به حماس بزنند که هیچگاه فراموش نکنند.
حماس
شعار گروه اسلامگرای حماس که کنترل غزه را در دست دارد، این است: «ما پیروزیم و ما تا آخرین قطره خون خود به مبارزه ادامه میدهیم». اما دو عامل مانع این ستیزهجویی حماس است. پایان گرفتن موشکها و نارضایتی مردم غزه. حماس بخش بیشتر موشکها را به طرف اسراییل پرتاب نموده و بخشی را هم اسراییل نابود کرده است. قبل از آغاز جنگ ۷۳ درصد مردم غزه خواهان ادامه آتشبس ۲۰۱۲ بودهاند. حماس متوجه شده است که جایگزینی برای میانجیگری مصر وجود ندارد، اما آنها نمیخواهند بدون کاهش تحریمها و پایان دادن به محاصره غزه، جنگ را رها کنند.
مصر
مصر یک هفته پیش طرح آتشبسی را اعلام نموده و اکنون هم بر آن پافشاری میکند، اول آتشبس و در پی آن مذاکره برای حل مشکلات پیش آمده. قاهره دارای امتیازی است که حماس و اسراییل از آن برخوردار نیستند و آن هم عامل زمان است. رئیس جمهور سیسی بر خلاف رژیم سابق در مصر به ریاست جمهوری مرسی، دشمن قسم خورده حماس است، او همیشه تاکید میکند که مصر به فلسطینیها کمک میکند نه به حماس. برای مصر، بحران غزه، یک فرصت طلایی برای بازپس گرفتن نقش قدرت برتر خود در جهان عرب است.
دولت خودگردان فلسطین
هم حماس و هم اسرائیل متوجه شدهاند که آنها نمیتوانند بدون دولت PLO در منطقه خودگردان و ریس جمهور محمود عباس، از پس این درگیری برآیند. بر خلاف حماس، برای محمود عباس در عرصه جهانی گوشهای شنوایی وجود دارد. حتی نتانیاهو که از هر فرصتی برای تضیف دولت محمود عباس سود میجوید، نقش او را در حال حاضر سازنده میداند و رهبری حماس با او به مشورت میپردازد با آنکه عباس آنها را مسول ایجاد بحران اخیر دانسته است.
قطر
خانواده سلطنتی قطر به مدت طولانی است که حامی حماس است. تلویزیون خانواده سلطنتی قطر، «الجزیره» با انتشار تصاویر زنده از غزه، بر افکار عمومی جهان تاثیر بزرگی میگذارد. ادعای رهبری خانواده سلطنتی قطر، «آل ثانی» در میان کشورهای عربی بیش از اهمیت واقعی آن است. این کشور سیاست خارجی خود را با پایگاههای ایالات متحده در این کشور از یک سو، و حمایت از جنبشهای اسلامی از سوی دیگر تلفیق نموده است. بلندپروازی قطر در حال حاضر این است که به جرگه کشورهایی بپیوندد که طرح آتشبس بین اسراییل و حماس را فراهم میسازند.
ترکیه
برای نخست وزیر ترکیه، رجب طیب اردوغان، که انتظار میرود در ماه اوت به ریاست جمهوری برگزیده شود، بحران اخیر میتواند، یک شکست دیگری در سیاست خارجیاش باشد. او که او تلاش میکند به همراه قطر نقش میانجی را بازی کند، ریس جمهور مصر را یک دیکتاتور بیشرم و اسراییل را بدتر از هیتلر نامیده است. هم اسراییل و هم مصر ادعا میکنند که ترکیه به حماس فشار آورده که طرح صلح مصر را نپذیرد.
ایالات متحده آمریکا
ایالات متحده آمریکا به خاطر مراقبت از روابط مهم، حساس و استراتژیک خود با ترکیه، در آغاز بحران تلاش کرد میانجیگری مشترک ترکیه و قطر را جایگزین مصر سازد. پس از واکنشهای شدید اسراییل و مصر، آمریکا به سرعت به حمایت صد درصدی از طرح مصر روی آورد. اکنون قطر میخواهد برخوردی مشابه مصر بکند.
برگردان از مزدک لیماکشی
بر گرفته از روزنامه سویدی DNk
نویسنده: Nathan Shachar
افزودن دیدگاه جدید