این روزها خبر دریافت مهم ترین جایزه ریاضیات جهانی توسط خانم مریم میرزاخانی بر روی خبر گزاری هاست. تبریک به مریم عزیز، پدر و مادر محترمش و همه زنان ایران و جهان، زیرا که این افتخار متعلق به کلیه زنان است.

آشنایی من با خانواده میرزاخانی به سال 1373 باز می گردد که به عنوان داوطلب در مجتمع آموزشی نیکوکاری رعد آغاز به فعالیت کردم. مجتمع آموزشی نیکوکاری رعد در سال 1363 توسط آقای مهندس میرزاخانی (پدر مریم میرزاخانی) و عده ای دیگر از افراد خیر، در میانه جنگ ایران و عراق، باهدف آموزش به معلولین ناشی ازجنگ ایران و عراق بنیان نهاده شد. شروع فعالیت شان با حداقل امکانات بود ولی با پشتکار بنیان گذاران روز به روز به سمت رشد و تغییرات مثبت پیش رفت.

در سال 1372 با مدیریت جدید و با گسترش پذیرش معلولین جسمی حرکتی بالای سن 16 سال در کنار پذیرش معلولین جنگ، رشد سریعی را آغاز کرد. الگویی شد برای سایر شهرستانها و امروزه شاهد رشد مجتمع های مشابه اعم از شعبه و یا مستقل در حدود بیست استان و شهرستان کشور هستیم. اینک آن نهال کوچک پس از حدود سی سال تبدیل به نهادی مطرح در سطح ملی و جهانی شده است. هدف از این یادآوری کوتاه رسیدن به این نکته بود: «تو نیکی می کن و در دجله انداز / که ایزد در بیابانت دهد باز»

نکته قابل اهمیت در مورد پدر مریم، عملگرایی و بی ادعایی ایشان بود. اینک خانم و آقای میرزاخانی پاداش این خدمت بزرگ ملی را که موجب تغییرات اساسی در زندگی عده ای از معلولین کشور شده است را دریافت کرده اند. چه پاداشی برتر از شاهد افتخار آفرینی فرزندان بودن برای پدر و مادر. این افتخار بر شما و همه ایرانیان مبارک باد.