آمارهای واقعی چیست؟

به گزارش اعتماد، موضوع وضعیت زندگی و کار کودکان کار و خیابان مدت زمان زیادی است که در بخش‌های مختلف کشور درباره آن صحبت می‌شود، مسوولان دستگاه‌های مختلف با ارایه آمارهایی از این کودکان در حال تایید کردن یا تکذیب کردن هستند اما هنوز اقدام موثری در جهت برطرف کردن مشکلات این کودکان انجام نشده است. در همین رابطه روزبه کردونی، مدیرکل دفتر امور آسیب‌های اجتماعی وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی در گفت‌وگو با یکی از سایت‌های خبری به ارایه آمارها و تعاریفی از کودکان کار و خیابان پرداخت که فاصله زیادی با واقعیت‌های جامعه دارد.

 او در این باره گفت: «مطالعات نشان می‌دهد در تهران پدیده «کودکان در خیابان» را داریم که به معنی بازگشت کودکان کار به خانه است. «به نظر می‌رسد که مساله کودکان کار با ارایه برخی از تعاریف سازگار نباشد زیرا آنها اساسا با هیچ مساله اجتماعی سازگاری ندارند براساس آمارهای که وزارت کار اعلام کرده بود حدود دو میلیون کودک کار وجود دارد اما روزبه کردونی آمار متفاوتی را ارایه می‌کند. کردونی اضافه کرد: «آمار متفاوتی از تعداد کودکان کار و خیابان در کشور اعلام می‌شود . اما به گفته وزیر کار، تعاون و رفاه اجتماعی بد دیدن پدیده اجتماعی همان‌قدر مضر است که ندیدن آن آسیب‌زاست بنابراین ما نمی‌توانیم انکار و بزرگنمایی کنیم. بر اساس اعلام سازمان بهداشت جهانی در سال۲۰۱۲ ، شش میلیون و ۲۰۰ هزار نفر از کودکان کار و خیابان در خاورمیانه و شمال آفریقا زندگی می‌کنند بنابراین ادعای وجود هفت میلیون کودک کار در ایران فاقد اعتبار است زیرا طبق سرشماری سال ۱۳۹۰ شاغلان ۱۰ تا ۱۹  سال در ایران ۷۶۵ هزار نفر در کشور است. در حوزه اشتغال و کار کودک بیشتر مناطق شهری مدنظر است، شاغلان شهری در سال ۱۳بین ۱۰ تا ۱۴ سال ۲۳ هزار و ۶۱۹ نفر بودند و شاغلان ۱۰تا ۱۴ سال روستایی ۴۴ هزار و ۲۶ نفر بودند از سویی شاغلان ۱۵ تا ۱۹ سال شهری ۳۲۰ هزار نفر و شاغلان ۱۵ تا ۱۹ روستایی ۳۷۰ هزار نفر بودند.»

 ۴۰درصد کودکان خیابان، ترک تحصیل کرده‌اند

 براساس آمار مدیرکل دفتر امور آسیب‌های اجتماعی وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی ۴۰ درصد این کودکان ترک تحصیل کرده‌اند و ۳۴ درصد آنها در حال تحصیل هستند که تعداد بالایی است و ۲۴ درصد آنها اصلا به مدرسه نرفته‌اند. کردونی درباره فعالیت دستگاه‌های اجرایی برای ساماندهی به این کودکان گفت: «دستگاه‌های اجرایی اقدامات مفیدی در خصوص کودکان کار و خیابان انجام داده‌اند اما به دلیل عدم برگزاری جلسات شورای ساماندهی امکان هماهنگی و تبادل تجارب و اطلاعات وجود نداشته است که خوشبختانه در هشت‌ماه اخیر این نقص برطرف شده و به دفعات نشست‌های فی‌مابین برگزار شده است تا نقص عدم هماهنگی بین دستگاه‌ها بهبود یابد. در آن آیین‌نامه وظایف هر دستگاه به‌صورت شفاف و واضح مشخص شده است و زمانی که هیات دولت ۱۱ دستگاه را مسوول رسیدگی به این کودکان کرده است به این معنی است که این ارگان‌ها در این حوزه مسوولیت دارند زیرا حوزه آسیب‌های اجتماعی حوزه‌هایی نیستند که یک دستگاه به تنهایی توانایی مرتفع کردن مسائل و مشکلات آن را داشته باشد و ماهیت این حوزه به صورتی است که باید دستگاه‌های مختلف البته با هماهنگی درگیر موضوع باشند.»