عبدالباری عطوان، در تازه ترين سرمقاله ی روزنامه ی «الرأی اليوم»، موقعيت کنونی داعش در عراق و سوريه و سراسر منطقه، و امکان يا عدم امکان موفقيت استراتژی آمريکا و متحدانش در مقابله با «دولت اسلامی» را در متن فعل و انفعالات جديد، مورد بررسی و بازبينی قرار داه است.
ماجرا های درهم تنيده يی که در حال رقم زدن سرنوشت ديگرگونه يی برای خاورميانه هستند، و از اين رو پيوندی ناگزير با ميهن ما دارند، در محدوده ی کوچک يک شرح و مقدمه بر اين ترجمه نمی گنجند، و بايد جداگانه به آن ها پرداخت.
و به تفصيل.
عبدالباری عطوان، در شمار معدود تحليلگران مسائل منطقه است که معتبر ترين رسانه های غربی و عربی، برای تحليل هايش جايگاه متفاوتی قائلند که هر کسی را به آن دسترسی نيست.
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
آمريکا به منظور منزوی کردن «دولت اسلامی» می خواهد سنی ها را پشت سر خود بسيج کند بدون آن که شيعيان را از دست بدهد.
اين استراتژی چه اندازه شانس موفقيت دارد؟
و چرا طالبان پاکستان، اعلام همبستگی با البغدادی کرده اند؟
عبدالباری عطوان
الرأی اليوم
۵ اکتبر ۲۰۱۴
بعد از گذشت تقريباً یک ماه از آغاز حملات هوايی آمريکا به مواضع «دولت اسلامی» در عراق، و بعد از گذشت بيش از دو هفته از آغاز عمليات مشابه در سوريه، اينک آشکارا، و بنا بر ارزيابی متخصصصان، مشخص شده است که تأثير اين حملات، بسيار اندک بوده است.
«دولت اسلامی»، نه دفتر مرکزی دارد، و نه وزارتخانه، و نه فرودگاه، و نه ستاد های نظامی تا بشود با انهدام آن مراکز، آن را درهم کوبيد.
آنچه هست، پرچم های سياه است و خودرو ها و ده ها هزار پيکارجو که به سادگی می توانند خود را در ميان مردم شهر هايی مثل موصل و رقه و ديرالزور که به اشغال خود درآورده اند پنهان کنند.
نتايج معکوسی که تا به حال حاصل شده است، فقط به دليل حملات هوايی نيست، بلکه همچنين به دليل استراتژی آمريکا به لحاظ سياسی و نظامی در اين زمينه است.
دولت اوباما که پس از ترديد های فراوان تصميم به بازگشت به عراق و دخالت در سوريه و گسترش جنگ با داعش از طريق يک ائتلاف بين المللی متشکل از پنجاه کشور گرفت، اين امر را در رأس اهداف خود قرار داده است که به منظور منزوی ساختن و نهايتاً نابود کردن اين گروه افراطی، «سنی» ها را پشت سر ائتلاف بسيج کند بدون آن که «شيعه» ها را از دست بدهد.
و اين، توضيح دهنده ی اقدام آمريکاست به ضميمه کردن پنج دولت عربی سنی با رياست عربستان سعودی به منزله ی «رهبر جهان اسلام» به اين ائتلاف، و در همان حال مردود شمردن هرگونه همکاری با ايران و حکومت سوريه.
دولت اوباما به خاطر آن که متهم به تبديل شدن به «نيروی هوايی» شيعه ها عليه سنی ها نشود، حتی از اين هم فراتر رفت و مأموريت درهم کوبيدن پالايشگاه های نفت در رقه و ديرالزور را با اين توجيه که مأموريت راحت تری است به خلبان های عرب سپرد.
و اين در حالی است که در بيشتر پرواز ها، هواپيما های عربستان سعودی و امارات و اردن، در کنار هواپيما های آمريکايی قرار دارند.
در تئوری، چنين به نظر می رسيد که اقدامات آمريکا دقيق و حساب شده هستند و موفق خواهند بود. اما در پراتيک و در جريان عملياتِ توأمان زمينی و هوايی، نتايج کاملاً معکوسی حاصل شد، و بسياری از عشاير و گروه های پيکارجوی سوريه را در پشت سر «دولت اسلامی»، بايکديگر متحد کرد.
«جبهة النصره»، دشمن کلاسيک داعش، با «دولت اسلامی» اعلام آتش بس کرد، و بر حسب بيانيه های جبهه و سخنان رهبران آن در شبکه های اجتماعی مثل تويتر و فيس بوک، قرار شد که اين گروه به جنگ با ائتلاف و «حکومت های مرتد» عربی يی که وارد ائتلاف شده اند بپردازد.
و مهم تر از اين، پاسخ مثبت دادن «جبهه ی اسلامی» است به دعوت مجموعه يی از علمای دينی که ابو محمد المقدسی هم جزو آن هاست.
«جبهه ی اسلامی» که شش جناح اصلی مبارزه با دولت سوريه را در بر می گيرد، در اجابت خواست اين علمای دينی، جنگ با داعش را در چهارچوب مصالحه يی که مقابله با «تجاوز ائتلاف» را در پی دارد، متوقف کرد.
«جبهه ی اسلامی» از گروه های زير تشکيل شده است:
لواء التوحيد، احرار الشام، جيش الاسلام، لواء صقور الشام، لواء الحق، انصار الشام، و جبهة الكردية الاسلامية.
بزرگترين کمک معنوی که «دولت اسلامی» از آن بهره مند شد، اعلام همبستگی «طالبان پاکستان» با اين گروه است که در روز چهارم اکتبر توسط رهبر «طالبان پاکستان» اعلام شد.
«طالبان پاکستان» به تمام هواداران خود در سراسر منطظقه دستور داده است که به کمک داعش و برنامه ی آن برای «استقرار خلافت اسلامی» بشتابند.
تعداد اعضای «طالبان پاکستان»، که از قوم پشتون که بزرگترين قوم در افغانستان و پاکستان است هستند، بيش از چهار ميليون نفر است که بيشترشان افراطيون جهادی اند.
گروه «جند الخليفة» (سپاه خليفه) که يک گروه جهادی الجزايری است، اعلام بيعت با رهبر «دولت اسلامی» کرده است، و در اجابت فراخوان او به کشتن «صليبی ها»، و به عنوان پاسخ به ارسال هواپيما توسط فرانسه برای بمباران در عراق، گروگان فرانسوی يی را که ربوده بود به قتل رساند.
همانطور که نشريه ی پرسابقه ی انگليسی اکونوميست نوشته است، جامعه ی اهل تسنن در عراق و سوريه، به اهداف و برنامه های آمريکا با ديده ی ترديد نگاه می کند.
عده يی از سوری ها از خود می پرسند که چرا هواپيما های ائتلاف به جای حکومت سوريه مواضع داعش را موردحمله قرار می دهند؛ عده يی از سوری ها می گويند که اين، «جنگ عليه اسلام» است؛ و عده يی ديگر، از سر استنکار، شانه يی بالا می اندازند که: اين ها هم مثل اسد، مردمان عادی را می کشند.
ائتلاف نوين آمريکايی، به پيشرفته ترين تکنولوژی نظامی جهان مجهز است و در اين مورد شکی وجود ندارد، اما آيا اين تکنولوژی قادر به شکست دادن سپاهی خواهد شد که افراد آن می خواهند شهيد بميرند؟
تعداد دولت هايی که به ائتلاف نوين آمريکا می پيوندند روز به روز بيشتر می شود، حملات هوايی که ديگر معمولی و عادی شده اند جايی در صفحات شلوغ و پر ازدحام اخبار ندارند، و نظر ها هم ديگر به سوی کشته شدگان سوری نيست.
ولی در عوض، تعداد کسانی که به «دولت اسلامی» می پيوندند با شتابی بسيار، رو به فزونی نهاده است.
پرسش، اين است: نهايتاً پيروزی با کدام خواهد بود؟ با تکنولوژی بسيار پيشرفته؟ يا با کسانی که بر حسب ادبيات و اعتقادات خود، به دنبال شهادت هستند؟
پاسخ به اين پرسش را به شما و به روز ها يا سال های آينده واگذار می کنم.
۱۴ مهر ۱۳۹۳
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
در ارتباط با آنچه در اين ايام در عراق و سوريه می گذرد:
عراق دارد از هم فرو می پاشد؛ مراقب ايران خودمان باشيم ـ به همين قلم ـ ۲۴ خرداد ۱۳۹۳
http://www.ghoghnoos.org/ak/kb/iraq-dsh.html
با در گيری ها و اعدام کرد ها و عرب ها و سنی ها می خواهند مرز های ايران با عراق را متشنج کنند ـ به همين قلم ـ ۳۰ خرداد ۱۳۹۳
http://www.ghoghnoos.org/ak/kj/iraq-drg.html
حدس بزن چه کسی پشت صحنه ی پروژه ی خلافت است ـ ميشل شوسودووسکی ـ با ترجمه و توضيحات همين قلم ـ اول مهر ۱۳۹۳
http://www.ghoghnoos.org/ak/kb/chossudovsky-is.ht…
٭ از عبدالباری عطوان در باره ی جنگ داخلی سوريه، و نقش ديگران در اين جنگ:
در سوريه دارند برای ايران و خاورميانه، آش کله پا می پزند ـ با ترجمه و توضيحات همين قلم ـ ۲۱ مرداد ۱۳۹۱
http://www.ghoghnoos.org/ak/ku/atwan-sy.html
دیدگاه و نظرات ابراز شده در این مطلب، نظر نویسنده بوده و لزوما سیاست یا موضع ایرانگلوبال را منعکس نمی‌کند.
توجه داشته باشید کامنت‌هایی که مربوط به موضوع مطلب نباشند، منتشر نخواهند شد!
افزودن دیدگاه جدید