رفتن به محتوای اصلی

هر کسی می خواهد کاری برای کوبانی بکند، اکنون وقتش است!
07.10.2014 - 00:54

جنگ در کوبانی بمرحله نبردهای تن به تن رسید. کوبانی در روبروی خود لشکر حکومت اسلامی را دارد و در پشت سر، لشگر دولت کردستیز ترک! توازن قوای نظامی از منظر تجهیزات جنگی بسود اشغالگران است. آنها از پشتوانه تسلیحاتی و نیروی جهادی برخوردار اند؛ اما کوبانی در میان گاز انبر دو نیروی فاشیستی قرار گرفته و با اتکاء به شرف و حیثیت انسانی اش، با کمترین، ساده ترین سلاح ها مقاومت بزرگ را سازمان داده است. در جنگ کلاسیک برتری نظامی با داعش بود ولی در جنگ تن به تن شهری، بنظر میرسد که کوبانی به گورستان تجاوزگران حکومت اسلامی تبدیل می شود.

حکومت اسلامی برآنست تا مرز خود با ترکیه را آزاد کند. بوی نفت، تضعیف جنبش کرد و امکان استفاده ترکیه از داعش برای اخاذی از غرب پارامترهائی هستند که اردوغان را قلقلک می دهند. رودربایستی با اروپا و ملاحظات برای پذیرش در اتحادیه اروپا از یکسو، بازار سودآور سوریه و عراق، همدلی مسلکی با حکومت اسلامی، انتقامجوئی از کرد و فزون طلبی در منطقه دولت ترکیه را به اتخاد سیاست های دوگانه کشانده است.

هم اکنون سیاست ساده لوحانه اربیل در ارتباط با ترکیه به چالش کشیده شده است. تلار لطیف عضو فراکسیون اتحادیه میهنی در پارلمان اقلیم کردستان گفت که سیاست های اربیل در روابط با دولت ترکیه شکست خوردەاست و رویدادهای اخیر کردستان عراق و حمله داعش، این شکست را به اثبات رساند.
وی در گفتگو با سایت رسمی حزب اتحادیه میهنی تصریح کرد که دولت ترکیه که بیشترین نفع را از نفت اقلیم کردستان برده است، هیچ موضعی در قبال حمله داعش به کُردهای عراق نداشت و در کنار این مسئله با بی تفاوتی رفتار کرد.
نماینده اتحادیه میهنی تاکید کرد که رویدادهای اخیر اثبات کننده شکست سیاست های اربیل در روابطش با دولت ترکیه بوده است.

فاجعه ای که در کوبانی جریان دارد؛ این پرسش را در برابر غرب قرار می دهد که مسئولیت شما در دفاع از حقوق بشر کجا تبلور عینی دارد؟ اگر در کوبانی نه شهروندان کرد، بلکه 50 نفر اروپائی یا امریکائی می بودند؛ برای نجات آنها پل هوائی نمی زدید و صدها چترباز برای نجات آنها در کوبانی پیاده نمی کردید؟

اگر کوبانی به اشغال حکومت اسلامی درآید؛ این نه نشانه سقوط کوبانی، بلکه بیانگر سقوط اخلاق، سیاست و انسانیت در اروپا، امریکا، مردمان خاورمیانه ... بویژه در میان ایرانیان است و ننگ ناپیگیری در دفاع از حقوق بشر بر پیشانی ها حک خواهد شد. 

آری؛ شاید اسلامگرایان مردم کوبائی را به گروگان گیرند؛ همانطور که 36 سال است اسلامگرایان شیعه ملت ایران را به گروگان گرفته اند. ملت ها سرکوب می شوند، به گروگان گرفته می شوند و دیر یا زود بپا میخیزند و رها می شوند؛ اما مدافعان حکومت اسلامی (از هر نوع آن) و متحدین شرمگین شان هرگز از زیر بار ننگ همکاری، سکوت و بی تفاوتی رها نخواهند شد!

چه باید کرد؟

براستی این اپوزیسیون ایرانی در خارج از کشور، با این یال و کوپالش چرا منفعل نشسته و اقدامات معینی را در دستور کار قرار نمی دهد؟

چرا نمی خواهید برای دفاع از کوبانی همصدا شوید و اقدامات معین و موثری را در دستور کار قرار دهیم؟

من پیام صالح مسلم از رهبران کردستان سوریه را تکرار می کنم که : هر کسی می خواهد کاری برای کوبانی بکند، اکنون وقتش است! فردا دیر است!

دیدگاه‌ و نظرات ابراز شده در این مطلب، نظر نویسنده بوده و لزوما سیاست یا موضع ایرانگلوبال را منعکس نمی‌کند.

اقبال اقبالی

فیسبوک - تلگرامفیسبوک - تلگرامصفحه شما

توجه داشته باشید کامنت‌هایی که مربوط به موضوع مطلب نباشند، منتشر نخواهند شد! 

افزودن دیدگاه جدید

لطفا در صورتیکه درباره مقاله‌ای نظر می‌دهید، عنوان مقاله را در اینجا تایپ کنید

متن ساده

  • تگ‌های HTML مجاز نیستند.
  • خطوط و پاراگراف‌ها بطور خودکار اعمال می‌شوند.
  • Web page addresses and email addresses turn into links automatically.

لطفا نظر خودتان را فقط یک بار بفرستید. کامنتهای تکراری بطور اتوماتیک حذف می شوند و امکان انتشار آنها وجود ندارد.

CAPTCHA
لطفا حروف را با خط فارسی و بدون فاصله وارد کنید CAPTCHA ی تصویری
کاراکترهای نمایش داده شده در تصویر را وارد کنید.