هم میهن !  دکتر فاطمی پیش از شهادت به افسران و نظامیان حاضر گفت:

“من در این لحظات در مقام تظاهر و عوام فریبی نیستم و به مرگ خود یقین دارم . . . ما از نهضتی به پیشوایی دکتر مصدق حمایت کردیم که هیچ قصد و غرضی جز عزت و استقلال مملکت نداشت، من برای آن کشته می شوم که اولین اقدامم در وزارت، بستن سفارتخانه و قطع رابطه با انگلستان بود. هیچ مأیوس نیستم، از هر قطره خون من هزاران نهال می روید و با تأیید خداوند قهّار انتقام این ملت ستمدیده را از استعمار ناپاک می گیرد. ”

نهضتی که دکتر فاطمی از آن سخن می گوید همان نهضت ملّی ایران است که ملت ایران به پیشوایی دکتر مصدق برپا کرده بود تا پایه های هویت ملّی را تحکیم بخشد، حق حاکمیت ملّت را که از سوی مستبدان غصب شده بود به ملّت بازگرداند، بساط استبداد سنتی شرقی را از میان بردارد، صنعت نفت را در سراسر کشور ملّی کند، دست انگلستان و آمریکا و شوروی و عوامل آنان را از میهن کوتاه کند، مردم سالاری و آزادی را برپا سازد و در یک کلام حاکمیت ملّی را مستقر سازد و رهروانی چون شهیدان دکتر فاطمی، داریوش و پروانه فروهر و دکتر سامی را تقدیم ملت بزرگ ایران کند.

نهضت ملّی ایران یک پدیده ی اجتماعی است که می تواند برای همیشه سرمشق همه ی نهضت های استقلال طلب و آزادیخواه در تمام جهان باشد و دکتر مصدق نیز یک پدیده ی ماندگار است. دکتر مصدق پدیده ای است که روز به روز بر تعداد دوستدارانش افزوده می شود و نام و یادش را گرامی می دارند و امّا مخالفانش از پیش از کودتای ۲۸ مرداد و پس از آن با شخصیت حقیرشان و با شمشیرهای چوبین به جنگ با البرز کوه
می روند تا نقشی از خود به یادگار گذارند حتی اگر این نقش، تصویری باشد از حقارت متراکم و انباشته ی روانِ پریش ره گم کردگانی که بیهوده در برابر موج عظیم حقیقت، اصرار بر خودنمایی دارند.

دکتر فاطمی، در اثر توطئه ی مشترک انگلستان و آمریکا و در سحرگاه نوزدهم آبان ۱۳۳۳ و در حالیکه تنها ۳۷ سال داشت توسط نظام سلطه وابسته و سرهنگان مطیع او به شهادت رسید تا صدای رسای آن یگانه ی دوران، آن سردار بزرگ نهضت ملی ایران و آن عاشق عرصه ی جانبازی در راه سربلندی ملت ایران برای همیشه خاموش شود، امّا فریاد انتقام ملت عرصه ای به پهنای فلک را فرا گرفت و آنچنان که آن شهید پیش بینی کرد بساط آنان را در نوردید تا استبداد هست مبارزه ی آزادیخواهانه هم خواهد بود.

یاران پس از تو باز به راه تو می روند
شرمنده آن که راه بر این کاروان گرفت

برچیدن زندان سیاسی یک خواست ملی است

برقرار باد سامان مردم سالاری

حزب ملت ایران

تهران نوزدهم آبان ماه ۱۳۹۳ خورشیدی