به گزارش فعالان حقوق بشر اهوازی، مدرسه ابتدائی “شهید جاسم عساکره” واقع در روستای “قیداری” در حومه شهر فلاحیه فاقد نیمکت بوده و دانش آموزان این مدرسه بر زمین می نشینند.

بنابه گزارش کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی ، روستای ” قیداری” با ٣٠٠ خانوار سکنه و ٢١٠٠ نفر جمعیت در سه کیلومتری مرکز شهر فلاحیه واقع است که تنها دارای یک مدرسه ابتدائی است و دانش آموزان این مدرسه جهت تحصیل مجبور هستند روی زمین می نشینند.

عبور لوله های ضخیم نفت وگاز از نزدیکی این مدرسه روستای قیداری یک پارادوکس واقعی است که حجم تبعیض نژادی اعمال شده از سوی دولت مرکزی را آشکارا نشان می دهد.

علاوه بر عدم وجود امکانات آموزشی، مدارس شهرستان فلاحیه با کمبود معلم مواجه هستند و در بیشتر مدارس از نیروهای حق التدریسی و سربازان وظیفه دیپلمه استفاده می شود.

كريم دحيمي یکی از فعالان حقوق بشر اهوازی در این باره به کمپین گفت که دانش آموزان بعضی از روستاهای این شهر نظیر روستاهای نهرصالح، عگله، صوفیه، ام الصخر، نهرگبان، بیت عزیز، خروسی، ابوعاگوله، جفال و چند روستای دیگر با مشکل رفت وآمد به مدارس بدلیل عدم وجود جاده آسفالته، مواجه هستند.

براساس تحقیقی که در سال ۱۳۸۹ شمسی توسط دانشگاه چمران اهواز صورت گرفته است، دانش آموزان عرب از تبعیض شدید در بهره مندی از امکانات آموزشی رنج می برند. آمار امکانات آموزشی مناطق عرب نشین حکایت از پایین بودن سرانه کاربری آموزشی (نفر در متر مربع) در مقایسه با سرانه استاندارد طرح جامع شهری دارد. به گونه ای که در منطقه زرگان به ازای هر نفر هشت صدم متر مربع (۸ سانتی متر) و در کوی آل صافی شانزده صدم متر مربع (۱۶ سانتی متر) امکانات آموزشی وجود دارد در حالیکه این شاخص طبق استاندارد شهر اهواز در حدود دو متر مربع برای هر شخص است. وضعیت امکانات ورزشی نیز بدتر از وضعیت امکانات آموزشی است و در اکثر این مناطق امکانات ورزشی صفر مطلق است.

شایان ذکر است که از جمله دلایل افت شدید تحصیلی در مناطق روستایی اقلیم اهواز، می توان نبود مدارس در روستاها، دور بودن مدارس از روستاها، عدم وجود امکانات ارتباطی و جاده های نامناسب جهت رفت وآمد را برشمرد.